The story of us.

Hoofdstuk 70

Ik open mijn ogen en kijk om me heen. Het is nog pikken donker in mijn kamer. Ik pak mijn telefoon en kijk naar de tijd. 07:30 fijn.

Het lukt me waarschijnlijk toch niet om veder te slapen. Ik zucht en sluit mijn ogen weer. Gelijk schieten de beelden van mij en Daan gisteren in de badkamer weer door mijn gedachten.

Hoe Daan me zoende, hoe ik hem terug zoende tot Rein door mijn gedachten flitsen waarna ik hem wegduwde. Hoe schuldig ik me heel de tijd voelde. Hoe iedereen aan me vroeg of er wat was en hoe ik uiteindelijk met een kut gevoel in slaap ben gevallen.

Ik zucht, ik ben de domste persoon die op deze aardkloot rondloopt volgens mij. Mijn telefoon trilt en gelijk schieten mijn ogen wagenwijd open. Ik steek mijn hand uit zoeken naar me telefoon en pak hem van mijn nachtkastje.

Rein : Hee Fleur, lekker geslapen? ;) ik weet dat je dit pas later leest maar met de toetsweek mag je geen telefoon mee dusss hahah. Was het gisteren nog wel leuk zonder mij? Ik laat je vanmiddag wel eventjes weten hoe mijn toets ging. xx

Ik zucht, als Rein nou even iets minder aardig was, was alles zoveel gemakkelijker geweest.

Aangezien slapen er toch niet meer in zit besluit ik te gaan ontbijten. Mijn telefoon laat ik boven en ik sluip naar beneden niet de intentie anderen in huis wakker te maken.

Ik loop naar beneden en Nick zit in zijn jogging broek broodjes te eten aan de keukentafel.

Hij kijkt niet eens op maar zit helemaal verdiept in zijn telefoon.

Ik loop naar de kast en zie dat we suikerbrood hebben ik snij een plak af en pak een glas ijsthee die ik naast Nick op de tafel zet.

'Wat doe je.' Vraag ik nieuwsgierig. 'Ik en Bart hebben gisteren foto's gemaakt in de sportschool we zitten namelijk te denken om ons in te schrijven bij een modellen bureau.

Ik ga vreemd en Nick word model wat gebeurd er met ons?

'Leuk, laat de foto's eens zien.' Ik pak een stoel en schuif die naast hem. Hij overhandigt mij zijn telefoon.

Ik scroll door de foto's en ze zien er allemaal nog best provisioneel uit. 'Nog steeds ben je lelijk.' Zeg ik en geef hem een plagend duwtje. Hij lacht en duwt speels terug waarna hij zijn telefoon weer overpakt.

Ik begin met het eten van mijn ontbijt.

'Hoe was je feest eigelijk gisteren?' 'Ja leuk ik heb alleen iets doms gedaan.'

'Wat dan'

'Kan ik niet zeggen.' Nick rolt zijn ogen. 'Ahh kom op doe niet zo flauw.' Ik schud mijn hoofd. 'Kan echt niet sorry.'

'Waar heeft het mee te maken.' Nick is net zoals mij over nieuwsgierig en ik zie nu pas hoe irritant dat is.

'Ik heb gewoon iets doms gedaan om zo te zeggen.'

'Heb je mensen uitgenodigd waar je achteraf spijt van kreeg?' 'Nooop'

'Verkeerde spullen in huis gehaald?' Ik schud mijn hoofd.

'Heb je met een anderen jongen dan Rein gedanst?' Weer schud ik mijn hoofd.

'Was het maar zo, ik heb een verkeerde keuze gemaakt om zo maar te zeggen.'

'Ondanks dat ik niet weet waar over het gaat kan ik je dit meegeven.
Soms is een keuze die je maakt niet slecht maar laat het je slecht voelen en is hij juist beter dan de anderen keuzen.'

Ik slik, sinds wanneer is Nick zo serieus en slim?

'Dankje denk ik, wijze woorden voor zo'n domme aap.' Plaag ik hem en maak met mijn hand zijn haar in de war. Hij lacht hard en haalt zijn hand door zijn haren heen zodat het weer wat beter zit.

'Nick zet zijn inmiddels leeg gegeten bord op het aanrecht. 'Ik ga naar boven.' Deelt hij mee en loopt weg.

En als hij helemaal uitzicht is, voel ik me weer ellendig en verdomde alleen.