The story of us.

Hoofdstuk 72

'Ik weet dat ik soms nog al irritant kan zijn. Maar ik meen het oprecht als ik zeg dat ik deze hele situatie klote voor je vindt.' Vertelt Nick en kijkt geconcentreerd naar de weg.

Het is niet super druk maar het lijkt wel alsof de gene die op de wegrijden, hun rijbewijs bij een pak koffie cadeau hebben gekregen.

Ik glimlach zwakjes. 'Dat doet me goed om te horen.'

'Ik ben bang.' Vertel ik hem en Nick kijk me een seconden aan waarna zijn ogen gelijk weer naar de weg gaan.

'Waarvoor?' 'Hem kwijtraken.' Nick bijt op zijn lip en lijkt even niet te weten wat hij moet zeggen. Dan krijgt hij een grijns op zijn gezicht.

'Niet zijn, je bent een mooie meid als het uitgaat kan je altijd aan one night stands beginnen.' Ik schud lachend mijn hoofd en kijk uit het raam. Denkend aan de verschillende manieren hoe het straks kan gaan.

Als we bij Rein zijn huis aangekomen zijn voel ik me zenuwachtiger dan ooit. 'Ik wacht in de auto, succes.' Zegt Nick en ik knik. Zijn telefoon gaat af en zijn ogen worden groot. 'Mam, ze vraagt zich vast af waarom ik de auto heb meegenomen ik praat wel even met haar.'

Ik knik weer 'Wil je niet vertellen wat we doen?' 'Komt goed.'

Ik loop naar de deur van Rein zijn huis. Oké daar gaat ie. Ik bel aan en gelijk hoor ik voetstappen die steeds dichterbij komen. De deur word ik een ruk open gedaan en Rein kijkt me verbaasd aan en daarna blij. 'Hej Fleur.' Hij geeft me een knuffel.

'Wil je binnen komen?' 'Ja graag.' ik loop het vertrouwde huis in. 'Leuk dat je er bent, ik maakte me al zorgen omdat je maar niks van je liet horen.' Rein komt naar me toe gelopen en zijn blik vangt de mijnen. Gelijk fronst hij. 'Wat is er?'

Ik zucht. 'Rein, ik moet je iets vertellend.'

'Uu, oké wil je iets te drinken?' Ik schud mijn hoofd en ga op de bank zitten.

Rein komt naast me zitten en kijkt me aan. Ik zie zijn blik en wil niet eens weten wat er allemaal in zijn hoofd omgaat.

'Voor ik ga beginnen moet je beloven dat je me uit laat praten.' Hij knikt. 'Ja ja is goed.'

Ik voel me gespannen en heb echt een knuffel nodig van Rein... Misschien wel voor de laatste keer. 'Mag ik een knuffel?' Vraag ik. Rein krijgt een glimlach op zijn gezicht. 'Tuurlijk.'

Hij slaat zijn armen om me heen en ik druk mijn gezicht tegen zijn borst aan en neem zijn heerlijke geur in me op.

Na enkele minuten die van mij nog wel langer mogen duren laat hij me los.

'Vertel?' Ik kijk weg, ik kan hem niet aankijken terwijl ik het vertel.

'Ik belde jou toen met mijn geslaagd feest omdat ik je miste, weet je nog?' Hij knikt. 'Ja, je belden me wakker.' Plaagt hij me maar als hij mijn serieuze blik ziet stopt hij gelijk. 'Vertel veder.'

'Ik uuu ik ging terug naar binnen en om een lang verhaal kort te maken morste Tessa drinken over me heen en ging ik me omkleden en toen ik uit me kamer kwam gelijk stond Daan voor me deur. Hij had zijn hand opengehaald en ik hielp hem het schoon te maken in de badkamer.'

Rein zijn ogen worden groot. 'En toen hebben we gezoend.' Eindig ik mijn verhaal en adem even diep in en uit. Ik kijk Rein aan en zover ik me kan herinneren heb ik nog nooit zoveel emoties tegelijk in zijn ogen gezien.

"Ik hou van je, verdomme wat doe je me aan" Rein staat op van de bank en haalt zijn hand van achteren door zijn haar. Hij kijkt me aan. "Ik voel me zo verdomde machteloos fleur" vertelt hij me. Ik kijk hem aan recht in zijn ogen, ik kan zien dat ze een beetje waterig zijn wat ze helder en puur maakt.

"Ik wil afstand." Zegt hij en ik kijk hem bijna smekend aan. Ik sta op en pak zijn handen. "Rein het spij-'" hij trekt zijn handen los en kijkt me aan en schud zijn hoofd.

'Je wist het.' Tranen staan in zijn ogen 'je wist wat Daan me had aangedaan.'
'Ik kan het gewoon niet. Ik wil voorlopig even afstand, het is uit.' Verteld hij me. Tranen produceren zich achter mijn ogen en ik kijk hem zwijgend aan, niet wetend wat ik moet zeggen.

Langzaam beginnen de tranen over zijn wangen te lopen. Ik heb hem nog nooit zien huilen en ik kan je verzekeren dat het hartverscheurend is.

Ik steek mijn hand naar hem uit en laat mijn vingertoppen zijn wang raken waar ik de tranen zachtjes vanaf veeg.

Rein kijkt me doordringend aan, hij pakt mijn hand vast die hij van zijn wang haalt. Hij knijpt zachtjes in mijn hand en laat hem daarna los.

Zijn hand legt hij op mijn kin en tilt mijn hoofd zo op. Zachtjes en langzaam kust hij mijn lippen. Mijn ogen sluiten automatisch.

Al gauw laat hij los en bijt op zijn lip. 'Je weet waar de deur is.' Zegt hij kill en draait zich om waarna hij de woonkamer uitloopt naar de trap. Ik hoor zijn voetstappen op de trap en ik loop maar naar de deur.

Ik hoor spullen omvallen en Rein schelden. Ik bijt op de binnen kant van mijn wang om de tranen in bedwang te houden.

Nou... Dag Rein.

Ik sluit de voordeur zachtjes en loop naar de auto. Ik hoor gelijk dat Nick de radio echt veel te hard heeft staan als ik de auto deur open.

Ik ga naast hem zitten en hij zet de radio uit. 'Hee, en?'

Ik kan me dan niet meer inhouden en barst in tranen uit. 'Hij heeft het uitgemaakt.'