Her Asset

Chapter 44

This is our last day in Coron, Palawan. It was indeed a blissful experience. Huling araw na ng aming pahinga. Babalik na kami sa reyalidad ng buhay.

Simula nang mangayari ang pagdampi ng kamay ni Claire sa akin ay hindi na siya makatingin sa akin. Mukhang may ideya na siya na naghihinala ako sa kanya.

Naghahanap lang ako ng ebidensya para mapatunayan kong may kinalaman siya sa nangyari kay Ivan.

"Amery, kakain na!"

Nawala ang iniisip ko nang tawagin ako ni Julianna. Lumapit agad ako sa kanila at sumalo sa pagkain. Pero napahinto ako sa pagkain ko nang makitang wala sina Ivan at Claire.

"Nasaan sina Ivan?"

Nagkibit balikat si Fatima sa akin. "Hindi rin namin alam. Pero nandiyan lang siguro sila."

Mabagal akong tumango at pinagtuonan na lang ng pansin ang aking kinakain. Ako ang nauna sa kanilang matapos kumain. Kaunti lang kasi ang kinain ko dahil busog pa naman ako sa kinain namin kanina.

Nagpaalam ako sa kanila na babalik muna sa kwarto namin. Magpapahinga muna ako dahil napagod ako sa kalalangoy kahapon. Masakit din ang katawan ko.

Nang makarating sa tapat ng pinto ng aming room ay hinawakan ko na ang doorknob. Pero hindi ko nagawang pihitin 'yon nang bumukas ang pinto ng kwarto ni Claire.

Si Claire ang unang lumabas at kasunod niya si Ivan. Nakaramdam ako ng kirot sa puso ko nang makita silang magkasamang lumabas sa iisang kwarto. Ayaw kong mag-isip ng kung ano man, pero hindi ko maiwasan 'yon.

Bakit sila magkasama sa iisang kwarto? Pero wala akong karapatang masaktan dahil hindi naman niya ako girlfriend.

I was his girlfriend.

Nakita ko ang ang gulat sa mukha ni Ivan nang makita niya ako. Mukhang nagulat din si Claire pero hindi niya ito ipinahalata. Nanigas ako sa kinatatayuan ko. Hindi ko alam ang sasabihin ko. O may dapat ba akong sabihin?

"Amery, anong ginagawa mo rito?"

Si Claire ang bumasag sa katahimikan. "Anong ginagawa niyo rito? Dapat ay pumunta na kayo ro'n para kumain na kayo."

Muling nagsalubong ang mga mata namin ni Ivan pero umiwas ako ng tingin. "Amery-"

Hindi natuloy ni Ivan ang sasabihin niya nang pinutol 'yon ni Claire.

"Mind your own business, Amery. Boyfriend ko si Ivan kaya wala kang pakealam kung anong gagawin naming dalawa."

"Claire, stop it!" Ivan.

Natauhan naman ako sa sinabi ni Claire. Tama siya, wala ako sa lugar para makealam sa kanilang dalawa. Matagal na kaming hiwalay ni Ivan kaya dapat alam ko kung saan ako lulugar.

"I-I'm sorry."

Humingi ako ng tawad sa kanila at pumasok na sa loob ng kwarto. Narinig ko pa ang pagtawag sa akin ni Ivan sa pangalan ko. Pero hindi ko binuksan ang pintuan.

Napasandal na lang ako sa pintuan at doon bumuhos ang mga luha sa aking pisngi. Unti-unti ring lumakas ang mga hikbi na inilalabas ng aking bibig.

Dapat ay hindi ko na sila nakitang magkasama.

This is supposed to be my rest day, but why am I hurting? I should be at peace, but why am I miserable?

Humiga ako sa kama ko nang umiiyak. Dahan-dahang bumigat ang talukap sa aking mga mata. At unti-unting nandilim ang paningin ko.

Nagising ako na may bigat sa dibdib. Mahapdi rin ang mga mata ko dahil sa pag-iyak. Naghilamos ako ng mukha para mawala ang pamamaga nito.

Nang makapag-ayos na ako, lumabas na ako ng pinto. Pagbukas ko pa lang ng pinto ay nakita ko si Ivan sa labas. Tumayo naman agad siya nang makita ako.