Love in Bloom 1

Special Chapter

Lance's Point of View...

"Saan ka galing?! SAAN!" galit na sabi ni mama, tinapunan ako ng mga damit na bagong kuha niya sa sampayan. Galing ako sa bahay nila Lily dahil doon nakapagsunduan na gumawa ng group work namin.

I sighed. Kinalma ko ang sarili bago lumapit sa kaniya. Nilapag ko sa couch ang mga gamit ko pero kinuha niya at pagkatapos ay tinapon sa sahig. I didn't fliched, I'm used to it. Galit si mama na dinuro duro ako. I accepted everything, even the hurtful words she said. Hindi ako sumagot at tahimik lang nakikinig sa sinasabi niya.

"Katulad ka din ng papa mo! Iiwan mo din ako! Wala kang utang na loob! Ano, ha, ano! Gusto mo ba akong mamatay?! Patayin mo nalang ako!" she urged me to kill her. She even get the glass and forced me to get it. "Kunin mo! Please, Shāle wǒ...please." she plead. Dumadausdus siya at umiiyak na sa sahig.

Umupo ako at sinubukang patayuin siya pero sinuntok suntok niya lang ako. "Māmā, please." pagsumamo ko sa kaniya.

"Iiwan mo din ako."

Umiling ako at sinabing, "No, ma. Hindi ako aalis, hindi kita iiwan."

Tumitig siya sa akin at niyakap ako ng mahigpit. "Dito ka lang sa tabi ko, huh?" tumango ako. "Wag mo akong iiwan." tumango tango ako at paulit ulit binulong sa kaniya na "Hindi kita iiwan, andito lang ako sa tabi mo."

Ilang minuto kaming ganun. At nang tumigil na siya sa pag iyak ay kinuhanan ko siya ng tubig sa kusina. She even followed me. Binigay ko sa kaniya at pinainom siya ng tubig. Pinaupo ko muna siya sa bagko, sa may mesa. I checked the fridge, if there was still available dish. Nang makitang wala, ay tumingin ako kay mama.

"Mā, walang tayong ulam. Gusto mo labas tayo?Bibili tayo pagkain."

Tumango siya at dumiretso agad sa kwarto niya para siguro magbihis at magpaganda.I also changed my clothes and got the things that my mother had thrown a while ago. Nabasag ng konti ang laptop na nasa loob ng bag ko. But I composed myself and understand my mom's situation. Natruma siya at hindi niya makalimutan ang nakaraan. I understand her, I will always will.

"Yuxuan! Wǒmen zǒu ba!" tawag ni mama sa akin, mukhang tapos na magbihis.

We bought groceries and decided to eat outside. I paid the bill, and we went home. Nang makarating sa bahay ay dumiretso na si mama sa kwarto niya.

"Wǎn'ān, son!" huling sabi ni mama bago siya natulog.

I smiled painfully. Nilagay ko sa refregerator ang lahat ng pinamili namin. Mga gulay, prutas, karne at isda lang naman. Nang matapos ako ay gumiya na ako sa kwarto ko at binuksan ang sirang laptop. Gumagana pa naman kaya ginamit ko nalang. Nakapokus ako sa trabaho ko bilang taga gawa ng thesis ng iba o kaya naman mga homeworks. Matagal siyang matapos pero ito lang kinabubuhay namin ni mama. Pag may competition sa school at may papremyo ay sumasali ako. Pandagdag kita na rin iyon.

Sa mura kong edad ay kumakayod ako dahil kung hindi, hindi kami mabubuhay ni mama. We came from China but because of my fathers' sudden death, we need to move here in the Philippines. Nadeported din si Mama sa China at sapilitan na umuwi sa Pilipinas. Half filipino and half Chinese si mama. Kaya siya dito napauwi.

"No! Please!" I heard my mothers' voice. Tumakbo ako papunta sa kwarto niya. I tried to open the door but it was locked inside. Taranta akong kumuha ng susi sa cabinet at pagkatapos ay bumalik para buksan ang pinto.