Unicode
"အိမ်ထဲဝင်အုံးလေ Tae Hyung"
"ခဏနေမိုးချုပ်တော့မှာဆိုတော့မဝင်တော့ဘူး Hyung နောက်ကျရင်မေမေစိတ်ပူနေမှာစိုးလို့"
"ကျွန်တော် Hyungရဲ့အိမ်အရှေ့ရောက်နေတာ"
ဆိုတဲ့ messageကြောင့် အမြန်ဆင်းလာပြီးခြံ
တံခါးဖွင့်ပေးတော့ တစ်နေနေရာရာက ပြန်လာတဲ့ပုံစံလေးနဲ့....
"Hyungကိုလက်ဆောင်ပေးစရာရှိလို့...ဒီမှာ စပျစ်သီးတွေ ကျွန်တော် စပျစ်စိုက်ခင်းထဲအလည်လိုက်သွားရင်းနဲ့ ဒါက Hyungအတွက်
ခူထားတာသိပ်မကြာသေးတော့ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်လေးစားလို့ရအောင် ဟိုကပြန်ရောက်ရောက်ချင်း လာခဲ့လိုက်တာ"
"ကျေးဇူးပါပဲ ကောင်းကောင်းစားပါ့မယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ Hyung ပြန်ပြီနော်"
"ဂရုစိုက်ပြန်"
"ဟုတ်ကဲ့ဗျ"
တစ်နေ့တစ်မျိုးမရိုးတဲ့အကြောင်းတွေ အမျိုးမျိုးရှာပြီးသူ့ဆီလာလာနေတဲ့ ကောင်လေးရဲ့သဘောထားကို Hoseokလည်းရိပ်မိသလောက်တော့ရှိပါသည်။
ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့အပြုံးတွေအောက်မှာ နစ်မျောသွားမိတာတော့ ကိုယ်တိုင်လည်းဝန်ခံရပါလိမ့်မည်။
အောက်နှုတ်ခမ်းရဲ့ဘေးနားလေးမှာ မှဲ့လေးရှိနေလို့လားပဲ လူကိုစကားလာပြောရင်လည်း ရန်ခုန်အောင်စွမ်းဆောင်နိုင်သည်။
တော်ကီတစ်ပေါက်ကတော့ လျှမ်းလျှမ်းတောက်!
________________
Ring!!Ring!!
"Hello bro!!"
"အဲ့မှာခုချိန်မိုးချုပ်နေပြီကို ကားသံတွေကြားနေရတယ် မင်းဘယ်တွေသွားနေတာလဲ Tae Hyung"
"crush လေးကို အချိုသွားကျွေးပြီးတော့ အမှတ်သွားယူတာကွာ"
"တစ်သက်လုံးအဖြေပြန်ရမှာမဟုတ်ဘူး!!"
"ဘာကွ!!!!"
"မင်း အရမ်းတွေဖြစ်နေတာကို ကြည့်မရတော့လို့ပြောတာကွာ"
"မင်းမှ မချစ်ဖူးသေးတာပဲ ဘယ်သိမလဲ....ဆောရီး မင်းမှာချစ်သူကောင်မလေးရှိသားပဲ မေ့သွားတယ်"
"မဟုတ်ဘူး Tae Hyungအဲ့ဒါက"
"Jimin ဘက်ကို မင်းနည်းနည်းလေးတောင်ပြန်မကြည့်ဘူး...သူဘယ်လောက်တောင်ခံစားလိုက်ရမလဲမသိဘူးလား မင်းတကယ်ကိုအသည်းနှလုံးမရှိတဲ့သူပဲကွ မင်းအဲ့ဒါကိုသိလား"
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းတွေ ထပ်တူမကျသောအခါဝယ်
Fanfiction" အမြဲတမ်းချစ်ပေးနေခဲ့ပေမဲ့ တစ်ဖက်ကအချစ်မခံနိုင်တဲ့အခါ ပြန်ရုတ်သိမ်းသွားရုံပေါ့"
