Unicode
Scroll down for Zawgyi
အမည်မရှိသေးသည့်ကြယ်တာရာ။ ရှင်ယူဆွန်း မည်သူ့ကိုညွှန်းနေမှန်းကောင်းကောင်းကြီးကိုသိပါ၏။
“ဦးလေးကြီး။”
အကြည့်တစ်ချက်သာဆိုသော်ငြား အရေးကြီးသည့်အခိုက်အတန့်တွင် ထို‘အကြည့်’ဟူသောအရာမျိုးမရှိခဲ့သည့်အတွက် လူအများသေဆုံးရလေသည်။
ယခုအခြေအနေမှာတော့ ရှင်းယူဆွန်း ကံကောင်းသွားခဲ့သည်။
[ယခုထိတိုင်အမည်နာမရှိသေးသည့်ကြယ်တာရာသည် ခေါင်းငြိမ့်နေသည်။]
ရှင်းယူဆွန်းသည် တစ်ကမ္ဘာလုံးရှိ လူတစ်ယောက်တည်း၏အာရုံစိုက်မှုကိုသာ လက်ခံခဲ့ကာ ရှေ့ဆက်တိုးခဲ့သည်။
သူမထိုအရာကိုလုပ်နိုင်ပါသည်။ သူမ၏ခြေထောက်များက ထုံထိုင်းနေပြီး နှုတ်ခမ်းများက လှုပ်မရဖြစ်နေသော်လည်း သူမစိတ်ပိုင်းဖြတ်ထာပြီးသားပင်။
ခြေလှမ်းတစ်လှမ်း၊ ပြီးတော့နောက်တစ်လှမ်း။
ကလေးမ၏လက်သေးသေးလေးများသည် မကြာခင်မှာတော့ မကောင်းဆိုးဝါး၏အပြင်ဘက်အခွံကို ထိသွားခဲ့သည်။ အပြင်ဘက်အခွံတွင် အလွန်သေးငယ်သည့် ဒဏ်ရာတစ်ခုရှိနေသည်။ ရုတ်တရက်ထိတ်လန့်သွားသည့် မကောင်းဆိုးဝါး၏မျက်လုံးများသည် တောက်ပလာသည်။ မကောင်းဆိုးဝါး၏မျက်လုံးကို ရှောင်ရမည့်အစား သူမသည် သူ၏မျက်လုံးများကို စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။
“ငါ့ကိုတည့်တည့်ကြည့်။”
အနီးကပ်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ဒဏ်ရာဟာ တသ်ခုတည်းမဟုတ်နေ။ မကောင်းဆိုးဝါးခန္တာကိုယ်တစ်ခုလုံး၏ အပြင်ဘက်အခွံကို မြောက်မြားသောဒဏ်ရာများက ဖုံးအုပ်ထားသည်။
မကောင်းဆိုးဝါးသည် သေးငယ်သောအသံဖြင့်ငိုကြွေး၏။ မည်သူကမှလည်းထိုဒဏ်ရာများကိုမမြင်ခဲ့မိလို့လည်းဖြစ်လောက်သည်။ထိုခြစ်ရာများသည် ဟိုးအရင်ချိန်တွေတည်းက ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ထိုဒဏ်ရာများကပင် မကောင်းဆိုးဝါးဟူသည့် ဖြစ်တည်မှုကို ဖြစ်ပေါ်စေလေသည်။ ထိုဒဏ်ရာများကြောင့် မကောင်းဆိုးဝါးဟာ ပိုရျ်သန်မာလာသော်ငြား ပိုရျ်အထီးကျန်လာခဲ့၏။
