Unicode
Scroll down for Zawgyi
သူ့အမေဟာ တခဏလောက်အသံတိတ်သွား၏။ ထိုတိတ်ဆိတ်မှုကပင် သူ့အားနည်းနည်းလောက် အားတက်လာစေသည်။
အမေသည်သူ့ကိုချစ်မည်ဟုမျှော်မှန်းခဲ့ခြင်းနှင့် သူ့အမေကိုသူနာကျင်စေနိုင်သည်ဆိုသည့် အတွေးဟာ သူ့အားစိတ်လှုပ်ရှားစေသည်။
သို့သော် သူ့အမေသည်မျှော်မှန်းခဲ့ထားပြီးသည့်အတိုင်းလေသံဖြင့်ပြန်ပြောသည်။ “ဟင်…အဲ့လိုပေါ့။”
“...”
“အမေစမ်းကြည့်ခဲ့တာ။ အဲ့ဒါကမင်းရဲ့ကံကြမ္မာကိုအဆုံးသတ်ရင်လဲသတ်သွားနိုင်တယ်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းမှာနောက်အသက်တွေလည်း ကျန်သေးတာပဲဆိုတော့။”
“ကျွန်တော့အတွက်လုပ်ပေးနေတဲ့ပုံစံနဲ့မပြောပါနဲ့။”
“အမေသားကိုချစ်ပါတယ်။”
သူကြက်သီးထသွားသည်။ သူမဘာကြောင့်ခုလိုရုတ်တရက်ပြောလိုက်ရတာလဲ? “ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ?”
“ငါကမင်းရဲ့အမေလေ။”
ပြုံးနေသည့်သု့အမေကိုကြည့်လိုက်ပြီး သူ၏နှလုံးတစ်နေရာမှနာကျင်နေသည်။ ထိုစကားလုံးတွေကလက်ခံလို့ရနိုင်တယ်ဆိုပြီး သူမတကယ်ယုံကြည်နေခဲ့တာလား? ထိုစကားတွေကြောင့် ရာစုနှစ်တစ်စုစာ တစ်ယောက်တည်း ခံစားခဲ့ရတယ် ဆိုတဲ့အချက်ကိုတော့ မငြင်းနိုင်ခဲ့။
သူ့အမေကိုစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
အမေ မေတ္တာ…
အလိမ်ဖော်စက်ကိုသူ့အမေပေါ်တွင် ထုတ်မသုံးလိုက်။ ထိုစကားမျိုးဟာ ကမ္ဘာပေါ်တွင် တခါတရံရှိတတ်၏။ ၎င်းဟာ အမှန်ဖြစ်နေရင်တောင်မှ အမှားဟု ပြောဖို့ပင် နာကျင်လွန်းရ၏။
သူသက်ပြင်းချလိုက်ပြီးပြောလိုက်သည်။ “အရမ်းနောက်ကျသွားပြီ။”
“အမေသိပါတယ်။”
“ဒါနဲ့များဘာလို့…”
“တစ်ခါလောက်တော့ပြောချင်ခဲ့တာ။ အရင်ကလဲသားကို တစ်ခါမှမပြောခဲ့ဖူးထင်လို့ပါ။”
