34.zgi

44 0 0
                                    

ထင္ရာစိုင္းတဲ့ေကာင္းကင္

အပိုင္း(34)

"နင္တကယ္လုပ္ရဲလို့လား"

ျမတ္ပန္းေဝ စိန္ေခၚလိုက္ၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သားက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အတန္ၾကာစိုက္ၾကည့္ေနၾကေလတယ္

ျမတ္ပန္းေဝက ေဒါသထြက္ေနေပမဲ့ ေစာနကငိုထားတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ မ်က္ဝန္းေလးေတြ ႏွာေခါင္းေလးေတြနီရဲေနကာ သနားစရာေကာင္းလို့ေနတယ္

ဒါေပမဲ့‌ ေခါင္းေၾကာမာတဲ့တစုံတေယာက္ကလုံးဝအေလၽွာ့မေပးခ်င္တာေၾကာင့္ မ်က္ရည္ခေနတဲ့မ်က္ဝန္းလွလွေလးေတြနဲ႔သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနသတဲ့

မင္းဧကရာဇ္ကဦးစြာမ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ၿပီး သက္ျပင္းရွည္ကိုမွုတ္ထုတ္လိုက္ကာ လက္ေျမုာက္အရွုံးေပးလိုက္ေလေတာ့တယ္

"ေကာင္းၿပီ မင္းနိုင္တယ္ ျမတ္ကေလး ငါေတာ့ မင္းကိုတကယ္မနိုင္ေတာ့ဘူး "

"......"

"ခ်စ္လို့အေလၽွာ့ေပးလိုက္တယ္မွတ္ေနာ္ ျမတ္က‌ေလး "

"......"

"အ'သြားတာလား"

"နင္တကယ္အဲ့လိုလုပ္မွာလား"

"မလုပ္ေတာ့ေရာ နင္က ငါတို့ဆီမွာအျမဲရွိေနမွာလား"

ျမတ္ပန္းေဝ စဥ္းစဥ္းစားစားနဲ႔ေခါင္းခါလိုက္ေလတယ္

အဲ့ေန႔ကမင္းဧကရာဇ္က ျမတ္ပန္းေဝကိုတကယ္ႀကီးအိမ္ျပန္ပို့ေပးလာတယ္

ဧည့္ခန္းမွာစုေနတဲ့လူေတြအားလုံးကလဲသူမကိုေတြ႕ေတာ့ သက္ျပင္းခ်ၾကတယ္

ႏွစ္ေယာက္သားအတူျပန္လာၾကတာမို့ မိဘေတြကလဲစုံေနၿပီး သူတို့ဘာဆက္ေျပာမလဲဆိုတာကို နားစြင့္လို့ေနၾကတယ္

Sky က လက္ဆယ္ေခ်ာင္းကိုယွက္ျဖာထားရင္း ေပါင္ေပၚတင္ထားကာ အနဲငယ္ ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္လို့ေနတယ္

ျမတ္ဘုန္းသၽွန္ကေတာ့ လက္ေတာ့ေပၚကေက်ာ္ၿပီးသူတို့ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ေနေလရဲ့

အားလုံးရဲ့အၾကည့္ေတြကသူတို့ဆီေရာက္ေနေပမဲ့လဲ မင္းဧကရာဇ္က ခပ္တည္တည္ပဲ

(Og)ထင်ရာစိုင်းတဲ့ကောင်းကင် (Oc) ( MLvSty) uni&zgiWhere stories live. Discover now