How Can I Make You Love Me?

Chapter 38

     
 
   
 
    "So, Baby, I know we started our mishap relationship in bed. Can we start all over in bed as well?" anitong ngumiti ng pilyo sabay kagat-labi.
   
 
    Kumunot ang noo ko? Ang halay talaga ng lalaking ito! Pero maya-maya ay napapailing na lang ako. The Stuart I know is perverted and naughty. Seeing him like this, I feel like bumabalik na sa akin ang dating Stuart na kaibigan ko noon. And like a movie, it all came back to me.
   
 
    "Stu!!!" malakas kong tawag sa kanya habang papasok ako sa mansyon nila.
   
 
    "Ayyy, Ma'am nasa kwarto po 'di pa po bumababa," agad na sabi sa akin ng katulong. Sinalubong ako nito at bahagyang yumukod.
   
 
    I checked my golden watch on my left wrist, 10 AM na pala. Malamang hindi pa gising ang lalaking iyon. Nginitian ko ang katulong. "Sige aakyatin ko na lang siya sa kwarto niya."
   
 
    We are so close that I can go directly to his room. I can barge in every time I want. Napangiti ako nang pagpihit ko ng seradura ay hindi iyon naka-lock. Agad akong pumasok at isinara ang pinto.
   
 
    Hindi ko siya nakita sa kama. It's empty. Sumigaw ako nang malakas na para bang pag-aari ko ang bahay,"Stu!! Samahan mo ako sa mall please bibili ako ng cocktail dress para sa wedding anniversary nina Mommy!"
   
 
    Napasimangot ako nang walang sumagot. Nasaan kaya ang lalaking iyon? Napatingin ako sa direksyon ng banyo nang marinig ko ang lagaslas ng tubig mula doon. Hmmn... Naliligo siguro.
   
 
    I climb to his bed and lie down. Niyakap ko ang unan niya. Napangiti pa ako nang malanghap ko ang panlalaking pabango nito na naiwan sa unan.
   
 
    Hay, ang bango talaga ng BFF ko!
   
 
    I continue sniffing his pillow. Hindi ko man lang napansin na bumukas na pala ang pinto. Nagulat na lang ako nang biglang may pumalo sa puwetan ko. Agad akong napabangon. Nanlalaki ang mga matang nakatingin ako sa kanya.
   
 
    "Ouch! Ang manyak mo talaga!" napapangiwi kong bulyaw sa kanya. Hinimas-himas ko pa ang puwetan ko dahil sa hapdi noon. Feeling ko bumakat ang palad niya sa puwetan ko.
   
 
    Masakit kaya! Tapos ang bigat pa ng kamay niya.
   
 
    "Ako pa ang manyak, eh ikaw nga itong amoy nang amoy sa unan ko? Ano ka aso? At ano 'yan!" istrikto niya ring bulyaw sa akin. Dinuro niya pa ang suong kong mini skirt na halos hanggang kalahating hita ko lang ang haba. "Nakikita ko na ang pink mong panty!"
   
 
    Napatingin naman ako. At totoo nga bahagyang umangat ang miniskirt ko at kita ang underwear ko. Tinaasan ko siya ng kilay.
   
 
    "Ikaw ang manyak, eh! Ba't diyan ka nakatingin? Saka parang 'di mo naman ako nakikitang nakabikini. Saka mahalay ka! Ano yang tumatayo sa'yo?!" Nakangisi kong komento sabay turo sa namumukol sa gitna ng hita niya.
   
 
    Tanging tuwalya lang ang suot niya kaya kitang-kita ko ang tayo-tayo niyang junior. Para iyong German sausage na hindi lang mahaba kundi mataba rin. Kasing taba iyon ng isang patola na may buhay. Kumislot-kislot pa nga! Ni hindi ko man lang maalis ang mga mata ko sa bagay na iyon.
   
 
    Jusmeyo, ang laki! Makakaya ko kaya 'yan? My goodness, Shin! Get a hold of yourself!
   
 
    Ngumisi lang siya at parang walang pakialam na naglakad palapit sa akin. Nasanay na kaming ganito sa isa't-isa. Walang ilangan sa sobrang close namin. It's just another way of teasing each other pero walang malisya. Siguro sa kanya wala pero sa akin, mas malala pa sa malisya. Minsan ini-imagine ko pa nga.
   
 
    "Kasalanan mo 'yan! Sino'ng matinong babae ang dadayo sa kwarto ng lalaki tapos magpapakita pa ng panty? 'Yong totoo, nang-aakit ka ano?" anitong dahan-dahang lumapit sa akin. "Well, guess what? You succeed." Matiim itong tumitig sa akin at bahagya pang nakakagat-labi.
   
 
    Kahit naman crush ko 'tong mamang ito natataranta pa rin ako 'pag lumalapit siya nang ganito sa akin na para bang inaakit ako. May pilyo pang ngiti na para bang may balak na masama sa akin kaya naman hinila ko pababa ang mini skirt ko at agad na tumayo. Patakbo akong pumuntya sa pinto at aabutin na sana ang seradura. Kaso ang walang hiya ay bigla na lang tumawa nang malakas. Para itong kinikiliti at may pahawak pa sa tiyan.
   
 
    "Kabagan ka sana! Manyak ka talaga!" gigil kong sabi pero 'yong puso ko nagririgodon na naman sa bilis ng tibok. Kasi what if totohanin niya? Oh what if ako ang sumeryoso sa biro niya tapos bokya pala? Diyos ko! Isang kahihiyan iyon!
   
 
    "Dali na! Pakipot naman 'to," anitong unti-unti na namang humakbang palapit sa akin.
   
 
    Feeling ko luluwa na ang mga mata ko nang gumalaw ulit 'yong junjun niya! Napatakip ako ng mga mata. Diyos ko!
   
 
    "Bw*sit! Stuart!"
   
 
    "Hahaha oo na oo na! Bakit ka ba kasi nandito?"
   
 
    Ibinuka ko nang bahagya ang mga daliri ko para magkasiwang at makita ko siya. Tawang-tawa pa rin siya pero nakatalikod na siya sa akin. Naglakad na ito papuntang walk-in closet nito na kaharap lang ng higaan niya.
   
 
    Tuluyan ko nang ibinaba ang mga palad ko. Tuluyan na siyang nakapasok sa walk-in closet at 'di ko na siya makita. Hindi na ako umalis sa tabi ng pinto. "Pasama ako sa'yo sa pagbili ng cocktail dress para sa anniversary nina Mommy."
   
 
    Pagkalabas niya'y nakabihis na siya. Simpleng black plain tshirt at gray jogger pants lang ang suot nito pero ang lakas pa rin ng dating nito. Napatingin ako sa bandang baba niya. I bit my inner cheeks. 'Yong junjun niya bumubukol pa rin!
   
 
    "Wag mo ngang titigan 'yan!"saway niya sa akin. Agad umangat ang tingin ko sa mukha niya. Nakasimangot na siyang nakatingin sa akin. Nanghahaba pa ang nguso niya. "Alam mo nang tumatayo, eh."
   
 
    "Eh, ba't kasi 'yan tumatayo?" Turo ko sa junjun niya.
   
 
    "Natural! Napakagalang nitong sundalo ko. Marunong sumaludo 'to kapag may nakikitang chikababes. Besides, I'm a healthy man! Saka 'wag ka ngang magsuot ng ganyan. Nasisilipan na kita. 'Yang blouse mo kulang na lang lumuwa ang dede mo diyan! Saka 'yang palda mo! Ang ikli, kita na ang panty mo! Napakapasaway mo talaga kahit kailan. Makikitaan ka niyan at mabastos ka pa. Gusto mo yatang lagi akong mapapaaway."
   
 
    "Eh, ganito naman talaga ang mga damit ko. Ngayon ka pa magrereklamo? Saka sasamahan mo na naman ako. Ano pang silbi mo kung 'di mo ako kayang ipagtanggol? Saka ang dami mo pa arte." I rolled my eyes. Medyo nakabawi na ako sa pagkataranta kanina.
   
 
    "Ayoko nga! Ayokong maglakad na masikip ang pantalon. Magbihis ka!"
   
 
    Napapadyak na lang ako sa inis. Ang arte-arte, eh ganito naman talaga mga damit ko. SobrNg istrikto! 'Di naman siya conservative. Sa akin lang siya ganito. Pero sa dahil no choice tumalikod na ako para lumabas ng kwarto niya. A smile creeps on my lips. Feeling ko talaga naapektuhan si Stu sa akin. I guess he's attracted to me, 'di niya lang maamin. Napangisi ako nang malaki.
   
 
    "Oo na oo na magbibihis na po. Ang arte!"
   
 
    Ganon na lang ang gulat ko nang maramdaman ko ulit ang palad niya sa puwetan ko! PInalo niya ulit iyon at tumawa ulit nang malakas. Lumikha iyon nang medyo may kalakasang ingay.
   
 
    "Manyak!" kunwari'y nanghahaba ang nguso kong saway sa kanya. Hinimas ko ulit ang puwetan ko. Pakiramdam ko namimula na iyon!
   
 
    "Hahahaha love you, Shin," aniyang kinindatan ako at mayamis na ngumiti sa akin.
   
 
    'Ayon na naman ang mga paru-paru ko sa tiyan. Kinikiliti na naman ako dahil lang sa pagsabi nito ng i love you. Napangiti na lang din ako. Kahit naman kasi ganyan siya ayaw na ayaw niya 'yong may bumabastos sa akin. Kawawa lang ang kinakahinatnan noong mga lalaking magtatangka kasi paniguradong bugbog sirado talaga sila. 'Yon nga lang, ayaw niyang may bumabastos sa akin pero siya naman 'tong todo kung manukso o mangmamanyak sa akin. Siraulo talaga!
   
 
    Noong minsang sinakyan ko naman ang kamanyakan niya ay pinitik niya ako sa noo at tinawanan nang bongga. Sinabihan niya pa akong 'di daw bagay at 'wag ko na daw gagawin ulit.
   
 
    "Manyak ka talaga kahit kailan." I rolled my eyesas I reminisce.
   
 
    "Aba! 'Wag ako, Ikaw nga itong nanggapang sa akin kaya nagka-anak tayo, eh," tatawa-tawa nitong tukso sa akin.
   
 
    Namula naman ako sa realization na 'yon. Nag-iwas ako ng tingin sa kanya. Ngumiti siya. Itinaas niya ang baba ko gamit ang kanyang hintuturo. Inilapit niya ang mukha niya sa akin at kinintalan ulit nang mabining halik ang mga labi ko. Mabilis lang iyon. Matiim pero punong-puno nang pagsuyo na tumitig siya sa akin.
   
 
    "You know what? I realize I should be thankful to you kasi may prinsesa na tayo because of that. Saka pasalamat ka ako ang ginapang mo kung hindi I don't think ganyan kaganda si Alex noong ipinanganak mo."
   
 
    Itinulak ko ang mukha niya at bahagyang natawa. Ang hangin talaga ng lalaking ito!
   
 
    "'Yong totoo nakalulon ka ba ng electric fan o 'di kaya aircon?"
   
 
    He laughed heartily, and so did I.
   
 
    Thinking about it, this is the first good laugh I have after all these past years. 'Yong abot sa mata at punong-puno ang puso. I just hope hindi ako nagkamaling bigyan siya ng pagkakataon. And if it is, at least I can tell myself I've tried. 'Di nga lang nag-work.