Can You See My Heart? (Pontevedra Series #4)

Kabanata 31

Trigger Warning: Physical Abuse, Mention of Drugs

———
Chance.

Kaya siguro ako naging tanga nang sobra kay Xander dahil pinanghawakan ko ang sinabi niya. Kaya siguro hanggang ngayon, nasasaktan pa rin ako dahil nabuo na sa utak ko ang magiging buhay namin 'pag tapos naming mag-college.

I never thought that letting him work for his auntie will change his personality. I don't want to blame his auntie but everything about him just changed when he started working for them. Hindi ako tanga para hindi mapansin 'yon.

"Tangina, Charlynn!"

Napapikit ako nang ibalibag niya ako sa kama niya. I couldn't see anything from his eyes but anger. Puro galit, wala na ang pagmamahal.

"Putangina ka. Anong sabi ko!"

Napa-igtad ako nang mariin niyang hawakan ang braso ko. Sinubukan kong tanggalin iyon pero hindi siya nagpaubaya. Mas hinigpitan niya pa iyon.

"N-nasasaktan ako," naiiyak kong sabi.

Mas diniin niya pa ang pagkakahawak sa akin kaya mas pinilit kong lumaban. "Mas masakit ang ginawa mo!" Malakas niyang sigaw bago ako muling ibato.

Tumama ako sa bed frame niya. Napapikit ako sa sakit na nararamdaman ko roon pero mas nangingibabaw ang takot na nararamdaman ko.

"Nag-usap lang naman kami ni E-Ethan," sabi ko.

"Ang sabi ko, hindi mo siya kakausapin, diba?" Malakas na sigaw niya. "Pinag-usapan na natin 'to!"

Tumango ako. "But, we're group mates. Hindi ko maiiwasan na mag-usap kami, Xander."

Sinubukan kong tumayo at lumapit sa kaniya. Hinawakan ko ang panga niya pero malakas niya akong hinawi. Tumama ako sa pader.

"'wag na 'wag mo 'kong hahawakan!" Mariin niyang sabi habang nakatingin sa akin.

"Come on, why are you like this, Xander? Ano bang nangyayari sa'yo sa trabaho at nagiging ganiyan ka?" Halos umiyak ako.

I don't know when this started. After almost a week of working with his auntie, he started to became abusive. It's been months since that happened.

"I wanna know what's making you upset. Wala naman akong ginagawa, ha?"

Sinubukan kong lumapit sa kaniya. Natatakot na akong muli niyang masaktan pero mas natatakot ako kapag siya ang nawala sa akin. I'm so fucking in love with him that I think I'll go crazy if ever he'll leave me.

Akala ko ay muli niya akong itutulak pero tumingin lang siya sa akin. His blank eyes were making me nervous. It feels like he's a different person now.

"Why are you like this? Ayaw mo na b-ba?"

Tiningala ko siya. Umigting ang panga niya. Bumuntong-hininga at marahas akong hinatak para yakapin.

"Sorry," sabi niya sa akin.

I smiled. Despite the fact that I have bruises from him, I managed to smile. I managed to embrace him back. Pasa lang naman 'to, mawawala rin 'to. Mas ayaw kong si Xander ang mawala.

"I'm sorry, Cha. Sorry," umiyak siya.

I nodded. "It's okay. Nabigla ka lang," sabi ko.

Dinampian niya ng yelo ang likod ko para hindi masyadong mamaga. Some bruises were on my stomach and arms. Sinubukan niyang gamutin iyon. Malungkot siyang nakatingin sa akin habang ako naman ay nakangiti lang sa kaniya.

This isn't the first time that he did this. Kapag tapos na siyang saktan ako, gagamutin niya ang sugat ko, hahalikan, at sasabihin na mahal na mahal niya ako.