My Ideal Guy (Cambridge Academy Series 2)

Chapter 14: Stucked

Kyla's.

"Fuck, what?!" hindi ko na rin napigilan ang mag-taas ng boses dahil sa panic na nanalaytay agad sa buong sistema ko. 

I held the door's handle and I couldn't open it. Hinila-hila ko ito pero tunog lamang ang nagagawa nito at hindi talaga mabuksan. Kaunti na lang ay pagsisipain ko na ito hanggang sa mabasag at makalabas kami. I just groaned in annoyance and stayed away from it before I could even break it.

Umalis muna saglit si Jake sa pwesto niya at lumapit sa switch ng mga ilaw kaya nagkaliwanag na sa paligid. Why are we locked here all of a sudden? 

Tinanggal ko naman ang hairnet at apron ko na kanina pa pala nakasuot sa'kin. Hindi ko na ito nagawang tanggalin dahil sa panic kay Mommy. At dahil sa stress ko sa nangyayari, napaupo na lang ako sa isang table at napahalukipkip. 

"He's not answering," Jake said while fidgeting with his phone. 

Kanina niya pa rin iyon inilalapat sa tainga niya at ibababa kapag walang sumasagot sa tawag. 

"Fuck. We're stucked here," naibulalas niya na lang.

"What?!" hindi ko mapigilan ang mag-react.

Pinanood ko siyang maglakad ng pabalik-balik sa harap ko habang nakakagat sa kamao niya.

"Teka nga at bakit ba tayo na-lock dito?" 

He stopped from pacing back and forth and faced me. "Nasabihan ko si Derick na isara na ang café. Bigla mo kong sinabihan na kakausapin ako ng Mommy mo kaya pumasok ako sa office. Hindi siguro tayo nakita ni Derick sa loob ng office kaya isinara niya na ang café without being aware that we're still here." 

We both held our heads frustratedly. Umupo na rin siya sa katapat ko na table. 

"So, what are we supposed to do?" 

There's no use of complaining anymore, we need to find ways to get out of here.

"I'm calling Derick but he's not answering. Siya lang ang paraan para makaalis tayo dito. Nasa kaniya ang susi." 

So, we need to call Derick numerous times until he picks up or else we're stucked here for the rest of the night.

"Fuck. Should I tell Mom about this? I'm sure she'll be worried as hell. Ugh," napa-kagat na lang ako sa kuko ko habang nag-iisip ng paraan.

I can't tell my Mom about this, she'll surely won't let me work here again. At makakarating pa iyon kay Daddy, panigurado na panibagong sermon na naman ang aabutin ko. At baka ano pa ang isipin ni Mommy sa'min ni Jake kapag nalamang nakulong kami dito sa café nang… kaming dalawa lang.

The fuck. Derick, just please pick up or call us back! 

"I'm sorry, Kyla. First day mo pa naman at ganito pa ang nangyari," napayuko siya at hinimas ang batok niya. "Okay lang kung hindi ka muna pumasok bukas. I'll let you rest for a day. This is such a tiring day for you." 

I feel guilty all of a sudden. Wala naman siyang kasalanan. Aksidente naman nangyari ito at lahat kami hindi rin ito inaasahan. I am just worried about my Mom. I need to make excuses. I don't want to tell her that I'm locked up in here. 

"It's okay. I'll just make excuses to my Mom. It's not your fault. This is an accident and no one liked what happened." 

"I like it, though," he whispered.

I creased my eyebrows and before I could even react, he stood up and headed towards the kitchen while walking backwards. "Are you hungry? I can cook our dinner for tonight."