Chapter 19: Sleep Over

46 3 2
                                    

Kyla's.




I woke up at 6am in the morning. Naalala ko kagabi na hinintay ko si Kylie kumatok sa kwarto ko para ibigay ang binder ko hudyat na tapos niya ng sagutan ang assignment ko. Pero dahil sa paghihintay ay nakatulugan ko na lang 'yon.

Nasagot niya kaya? O nakalimutan niya lang isauli sa'kin ang binder kagabi? O 'di kaya... baka nakatulugan niya?

Heck, no! 7am ang klase ko at first subject din ang assignment na 'yon. Kahit inaantok pa, nagising agad ako sa thought na baka nakatulugan nga ni Kylie ang assignment ko.

I hurriedly went to the bathroom and did my thing. If that's the case then I need to wake her up so she could still have the time to answer it.

Dahil Sabado ngayon, wash day din kaya hindi ako nag-suot ng uniform. I only wore my skinny jeans with long sleeves blouse and tucked it in. Ginamit ko rin ang gucci seatbelt ko para style and design sa jeans.

Tinupi ko sa dalawa ang dulo ng jeans ko at nag-suot ng two-inches heels. I blow dried my hair and when I'm done, I walked towards my sister's room.

Napahinga ako ng malalim nang naisip na hindi niya pa nasagutan ang assignment ko. I don't want to be rude and annoyed but we had a deal! I released all my anger through knocking hard at her door. It created a loud noise but I don't care, she needs to wake up!

Pinihit ko ang door knob and surprisingly, it opened. Mas lalo akong nakumbinse na nakatulugan niya na nga ang assignment ko because she never leave her door unlocked.

I walked towards her bed annoyingly and she seemed to wake up because of it. She half-opened her eyes and I gave her a deadly glare.

Nakita ko naman bigla na nanlaki ang mata niya. "Ate?"

I groaned in annoyance. Hindi ko man gusto ang ginawa ko pero dahil sa inis ko, nasigawan ko na siya. Nahila ko pa ang kumot niya at sinabihan siya na isusumbong kay Mommy.

I sound like a kid, a'right but I just want to burst out my annoyance. Malalate na ko at nakatulugan niya pa ang assignment ko.

I know it's not her responsibility but we had a deal, she should atleast, take it seriously.

Bumangon rin naman siya and I only gave her five minutes to finish my assignment. Iniwan ko na siya sa kwarto dahil sa inis at bumaba na lang para kumain.

Mom, Dad and I dined together. Nasa center si Daddy at magkatapat naman kami ni Mommy na nakatabing nakaupo sa kaniya.

"Go easy on her, Kyla," sabi ni Daddy na mukhang narinig ang pagsigaw ko kay Kylie kanina.

I just rolled my eyes secretly and just started eating.

Daddy heaved a deep sigh so I turned to look at him. "Please. Just stop being mean to your sister."

"Dad. Please. It's our bonding," I shrugly said and just continued eating.

Bakit? Madami namang mag-kapatid na nag-aaway din and I'm not being mean to Kylie, this is just my attitude.

Binilisan ko na ang pagkain para ma-akyat ko na si Kylie sa taas at kuhanin ang binder ko sa kaniya. Thankfully, she finished it right on time.

I wasn't able to thank her because I admit... I was embarrassed of shouting at her, I know she doesn't deserve it but I got driven by my annoyance.

Namangha rin ako na nagawa niyang sagutin ito sa loob ng limang minuto eh ako kahit siguro limang oras pa ang ibigay sa'kin, hindi ko pa rin makukuha ang sagot.

I thank her in my mind, though, it's her fault if she can't hear it.

Pagdating sa school, nandoon na kaagad si Aleign kaya umupo lang ako sa tabi niya.

My Ideal Guy (Cambridge Academy Series 2)Where stories live. Discover now