Better than Revenge (COMPLETED)

Kabanata 19

January 10, 2015

Gumising ako sa mainit na sikat ng araw. Ramdam ko ang pagdampi nito mula sa akin. Bahagya akong umupo pero naramdaman ko ang inda ng sakit ng ulo ko.

"Ano bang nangyari sa akin?" Agad kong tanong ng maramdaman ang sakit sa ulo ko.

Tila may isang palabas sa utak ko na bumalik.

"Sh*t" Halos mapamura ako ng maalala ko na nasukahan ko si Ezekiel kagabi at sunod sunod kong tinungga ang alak.

"Nabayaran niya kaya yun?" Agad kong tanong sa aking sarili.

Alam kong hindi gaanong malaki ang sweldo ni Ezekiel kaya baka mahirapan siyang bayaran ang laki ng ginastos ko sa inumin ko kagabi.

Nilibot ko ang mata ko sa paligid at narealize na nasa inn na ako, sa kwarto namin ni Zenon.

"Pano ako napunta dito?"

Pilit kong inisip ang mga nangyari kagabi. Natandaan ko ang pagiging isip bata ko sa harap mismo ni Zenon. Pero ng maalala ko ang mga sinabi ko sa kanya ay halos lunurin ko sa mura ang sarili ko. Pero I'm clueless kung panaginip lang ba yun o nangyari talaga dahil hindi ko na maalala ang ilang bahagi at tila malabo.

"Sana panaginip...." Bigla akong naputol sa iniisip ko ng tila isang boses ang bumulong sa akin.

"I'm jealous...." Gustong bawiin na hindi lang iyon panaginip na dapat ay nangyari talaga iyon.

Madaling nilibot ko ang aking mga mata para hanapin si Zenon sa kwarto. Pero wala! Isang panaginip nga lang ba? Gusto kong iumpog ang ulo ko para maging malinaw ang lahat. Kung totoo nga ba yun? O gawa lang malikot na imahinasyon ko dahil sa matagal ko ng marinig sa kanya na may nararamdaman pa siya para sa akin.

Drink it, for your hangover.

Isang basong may matamis na kung ano ang ininom ko na nakalagay sa gilid ng kama sa maliit na cabinet na katabi lang ng lampshade.

Ilang saglit lang ay may kumatok.

"Si Zenon na sana..." Pinagdarasal kong siya ang taong kumakatok.

Gusto kong makita siya dahil alam kong makukumpirma ko kung nangyari ba talaga yun kagabi o panaginip lang mula sa kanya. Kung anong magiging kilos niya sa akin, kung nagbago na ang trato niya sa akin ngayon.

Masaya kong sinalubong ang nasa pintuan at umakma naman ang kasiyahang nadarama ko.

"Zenon..." Mahina pero natutuwa kong bungad sa kanya.

"Babalik na tayo ng Manila." Bungad niya sa akin.

"Huh? Bakit? Ngayon na ba talaga?" Sunod sunod kong tanong.

"Huwag ka ng masyadong maraming matanong basta babalik na tayo!" Halata sa boses niya ang pagkairita.

Inayos niya ang mga bagahe at tumungo sa banyo.

"Bakit biglaan din ang pag-alis namin? Gaya ng pagpunta namin dito?" Ang daming gumulo sa utak ko.

Pagkatapos niyang maligo ay ako naman ang pinasunod niya.

"Pwede bang kumain muna tayo?" Request ko dahil sa totoo lang gutom na ako.

"Sa biyahe nalang."

"Pero gutom na talaga ako at hindi pa tayo kumakain dito ng magkasama, please kumain muna tayo bago umalis. At kung may oras pa. I wanna buy some stuff for Mom and Dad."