Jortini, I Can't Stop Thinking Of You NL

6.

*De volgende dag*

Jorge werd vroeg wakker en dacht dat Stephie nog sliep... Dus schreef hij een briefje dat hij buiten een wandeling ging maken. 

Tini werd wakker en ze zag Peter naast zich liggen.

Tini : HUH?!  Wat doet hij hier ???? ieuw !! Hij is naakt! Wacht ik ook ?

Peter wordt langzaam wakker en ziet Tini .

Peter : "Oh hey schoonheid! " Hij begon mij te kussen in haar nek.
Tini : Ieuw , het voelt niet fijn... "Peter stoppen! Hoe kom je hier eigenlijk?
Peter: "Oh liefje doe gewoon rustig!" Hij begon haar nog harder te zoenen. Hij voelde dat Tini het niet wilde, maar ze had geen keus. Hij duwt haar naar achter, zodat ze op haar rug ligt en ik boven op haar zit. Peter begint Tini nog harder te zoenen... En hij gaat steeds verder naar beneden. "
Tini: "Stop Peter !!! Ik wil dit niet !!!" Hij duwde  harder. Hij trekt haar shirt uit...  "STOP PETER !!" 
Ze probeerde hem van haar af te duwen, ze duwde nog een keer met al haar kracht... En het lukte. ZE rende zo snel als ze kon de kamer uit, maar Peter pakte haar arm en duwde haar tegen de muur. Hij kuste Tini overal, hij deed haar pijn. Ze duwde Peter met haar laatste krachten van zich af en ze kon wegglippen. Ze glipte naar haar kamer en trok nog wat kleren aan. Ze probeerde nu naar buiten te gaan maar Peter stond alweer voor haar neus. Hij pakte haar bij haar middel en duwde haar nu heel hard, hij sloeg haar in haar gezicht.

peter : "Dit was omdat je niet naar me luisterden" Opnieuw gaf hij haar een mep in haar gezicht. "En deze is voor het weglopen" Haar neus begon te bloeden, hij duwde haar op haar make-up tafel. Er liep nu ook allemaal bloed uit haar rug. "Je verdient het!" En als laatste schopte ik hard tegen haar heup. Er krakte iets het leek even of dat hij zich zorgen maakten maar toen zij hij dat dat niet meer zijn probleem is. "Ik heb je niet meer nodig" Hij pakte zijn koffers en liep de deur uit.

Tini: het enige wat ik kon doen was huilen, alles deed zoveel pijn... Ik kan iet stoppen met huilen, maar ik probeer toch op te staan. AH het doet zo veel pijn. Ik sta langzaam op en loop langzaam, terwijl ik mijn linkerbeen achter me aansleep, naar buiten.

Ik loop door de straten, ik weet niet waar ik naar toe ga end at maakt me nu ook helemaal niet uit. Ik wilde gewoon weg, weg van Peter. Terwijl ik liep voelde ik ogen in mijn rug prikte, ik zag allemaal mensen naar mij staren. Ik dacht: "waarom staren ze allemaal naar mij" Toen bedacht ik me dat ik helemaal onder het bloed en onder de blauwen plekken zit. Ik begon sneller en sneller te lopen. Ik wil gewoon weglopen weglopen van alles. Weg van Peter weg van die vreselijke plek waar het allemaal gebeurde. Ik kwam in het park en ik liep nog steeds stevig door.

Jorge: Ik liep richting het park... Ik liep gewoon maar wat rond...

Tini: Ik was nog steeds aan het huilen en ik kon gewoon niet stoppen. Totdat ik tegen iemand op botste. " Jorge ? "

Jorge : Ik was nog steeds lopen , maar toen zag ik Tini huilen. met bloed op haar gezichten ze zat helemaal onder de blauwe plekken. Ze bleef maar rennen totdat ze tegen mij opbotsten..."Omg Tini gaat het met je ??? Wat is er gebeurd? "

Tini : Omg het is Jorge, niet te geloven... Hij is ook de enige die ik blij ben om nu te zien. " ehh " is alles wat ik kon zeggen en ik begon nu nog harder te huilen...

Jorge : Ik nam haar mee naar een bankje dat vlak bij stond. Ik sloeg mijn armen om haar heen en trok haar heel dichtbij en fluisterde: "Shh het is goed nu, alles is goed. Je bent veilig" Ik veeg een traan weg uit haar gezicht en strijk een paar haren achter haar oor. Daardoor krijg ik ook bloed op mijn handen. Ik zie aan haar gezicht dat het pijn doet, dus stop ik ermee.

Tini : Hij is zo aardig voor mij. Hij helpt me altijd. Ik kijk hem in zijn ogen. Ik zie in zijn ogen dat hij wil weten wat er is gebeurd...

Jorge : "Tini , vertel me wat er is gebeurd"

Tini vertelde Jorge wat Peter had gedaan en viel uiteindelijk in zijn armen in slaap. Jorge bracht Tini naar zijn huis...