Jortini, I Can't Stop Thinking Of You NL

21.

Tini: Ik kijk op en zie dat Jorge weg is... ik heb het koud en ik voel me alleen. Ik ga nog harder huilen dan dat ik al deed. Ik sta op en loop terug het huis binnen. Ik loop naar de badkamer en vul het bad als ik mijn telefoon hoor zoemen:

Goed werk meisje! Ik zie dat hij al is vertrokken? Ik ben trots op je!

Ik voel de tranen op komen en ik heb niet de kracht om ze tegen te houden. Voor de eerste keer stuur ik een bericht terug:

Doe hem nu geen pijn meer!  Je hebt wat je wilde! Laat hem nu met rust!

Ik gooi mijn telefoon weg! AAAAAAAAAAHHH! Ik verloor Jorge! Ik heb hem verloren, ik ben de liefde van mijn leven verloren!

Ik ga met mijn handen door mijn haar en kniel op de grond, ik voel me zo ellendig! Ik verloor Jorge vanwege deze stomme persoon!

Ik stap in het bad en ga onder water met mijn hoofd. Op het moment dat ik geen adem meer krijg; ga ik langzaam naar boven.  "Deze persoon gaat mijn leven niet nog meer verpesten! Ze zal ons nu alleen te laten, zolang ik weg blijf van Jorge zal alles ons bespaard blijven. Dit is het beste voor iedereen. Ik denk dat... ik weet het niet! AAAARGGH!" Ik ga uit bad en ga naar onze slaapkamer, ik pak een shirt van hem en trek het aan, het ruikt nog steeds naar hem. Ik loop de kamer uit als ik mijn telefoon hoor rinkelen... Ik kijk ernaar en zie dat het Mechi is. Ik pak mijn telefoon en laat me op bed vallen terwijl ik opneem en zo vrolijk mogelijk probeer te klinken:

T: H-Hey!

M: Oh nee, nee, nee! Je gaat niet eens proberen om te doen alsof alles oké is!

T: W-wat?

M: Jorge is hier en vertelde alles aan Rugge. En raad eens! Ja, ik heb afgeluisterd. Wat is er aan de hand meisje?

T: Je hebt gelijk, ik voel me ellendig!

M: Ooh mijn meisje! Wil je dat ik langs kom? Of wil je hierheen te komen?

T: Eh... Nee, ik denk niet dat het een goed idee is, maar ehm hoe gaat het met Jorge?

M: Hij probeert sterk te blijven, maar je ziet gewoon dat hij verdriet en pijn heeft.

T: Ik begin langzaam te huilen

M: Oh, meisje! Waarom doe je dit jezelf aan!

T: Ik weet het niet... Ik zie een hand -met een zwart lederen handschoen aan- op het venster. AAAAAH! Ik loop naar de badkamer en vergrendel de deur.

M: Wat? Wat gebeurd er? Tini?! Ben je oké?

T: Ik hoor Jorge op de achtergrond vragen wat er is. Niks het was de TV, hoor ik Mechi zeggen.

M: Tini !? Wat is er met je aan de hand?

T: Niks! Alles is goed! Doei!

Ik hang op. Ik begrijp het niet. Jorge is weg en nog steeds stalkt deze persoon me en laat hij/zij me schrikken. Ik stond op het punt om de deur weer open te maken, als mijn telefoon zoemt:

Het spijt me (niet), maar ik moet er zeker van zijn dat je niet meteen terug gaat naar Jorge!

"Wat?!"

*DE VOLGENDE DAG*

Tini: Ik ben bij de studio. Ik ben super zenuwachtig. Wat als ik Jorge tegenkom?! Kom op Tini! Domme vraag! Je moet scènes spelen met hem! Ik was diep in mijn gedachten toen ik per ongeluk tegen iemand opbotste, ik kijk omhoog in zijn mooie bruine ogen. Ik draai me om en loop snel weg voordat hij iets kan zeggen. Ik loop naar mijn kleedkamer waar ik Mechi op haar telefoon bezig zie.  "H-Hey!"

Mechi: "Oh hey schat." Ik spring op van de bank en knuffel haar stevig. "Gaat alles goed?"

Tini: "De waarheid ??"

Mechi: "Ja. Duhh!"

Tini: "Ik voel me verschrikkelijk!"

Mechi: "Ahw meisje toch!" Ik geef haar een dikke knuffel.

????: "JORGE EN TINI AAN DE SET NU"

Tini: UHG hier gaan we...

Regisseur: "Okay jongens. Maak me trots. Ik moet de emotie voelen!"

Violetta: "Leon! Leon! Wacht op mij!" Hij draait zich om en ik zie zijn mooie ogen en mooi gezicht, die ik miste gisteravond ....

Leon: "Waarom?"

Violetta: "Om-omdat ik-ik hou van je"

Regisseur: "STOP! Tini dat was niet je tekst!"

Tini: "Ehh ja weet ik, maar het moest emotioneel zijn!"

Regisseur: "Ja, maar blijf bij het script!"

Tini: Sinds wanneer is het slecht om eerlijk te zijn? Waarom kan ik niet gewoon iemand vertellen dat ik van hem houd? Waarom mag ik niet kijken in deze prachtige ogen van hem en hem vertellen dat ik van hem houd! Oh ja, want ik heb een fucking stalker die ons pijn zal doen. "ehm ja sorry." Ik kijk op en zie Jorge grijnzen. "W-wat?"

Jorge: "Ik vind het leuk als je zegt dat je van me houdt."

Tini: "e-ehh ja" Ik glimlach onhandig, oh nee! Hij kan me niet vergeven! Dan zullen we waarschijnlijk...

Jorge: "Ik hou van je, Tini. Het spijt me dat ik gisteren zo reageerde, maar het doet me gewoon pijn als je niet eerlijk tegen me bent."

Tini: Oh hij is zo lief! Misschien moet ik hem alles vertellen. Ik zie in mijn ooghoeken een zwart figuur lopen... Oh nee! Hij/zij is hier! "Ik-ik kan het niet!" Ik wil weg lopen, maar ik word terug getrokken door Jorge.

Jorge: "Waarom niet?"

Tini: "I-I-I-k kan het niet vertellen ... I-ik ben bang" en ik loop weg, ik hoor Jorge achter me, maar ik ren naar mijn auto en rijd zo snel als ik kan. Ik zie Jorge in mijn spiegel, maar hij is te laat... het is te laat.

*TIMESKIP*

Tini: Ik sta op het punt om naar bed te gaan, als ik iemand op de deur hoor kloppen. Ik open de deur, maar er is niemand. Er ligt alleen een soort apparaat ding op de grond. Ik sluit de deur weer, want het is echt koud. Ik ga naar de badkamer en poets mijn tanden. Als ik plotseling vreemde geluiden hoor; die afkomstig zijn vanuit de afvoer van de gootsteen. Ik kijk er na en plotseling barst het open. Ik voel ijskoud water in mijn gezicht spatten. Ik kan niet ademen, ik stik in het water... ik val hard op iets van metaal. Alles wordt zwart. Het laatste wat ik hoor is het zoemende geluid van mijn telefoon.