Jortini, I Can't Stop Thinking Of You NL

46.

Jorge: Tini zat in mijn oversized shirt (haar favoriet) in bad... haar hoofd onder water en bloed rond haar polsen... ik ren naar haar toe en til haar uit bad en neem haar mee naar het bed. Ik droog haar af en probeer het bloeden te stoppen, maar het lukt niet... tranen stromen over mijn gezicht.    "Tini! Tini! Blijf bij me, prinses! Alsjeblieft laat me niet alleen!" Ik probeer haar wakker te maken, maar haar ogen blijven gesloten en haar ademhaling stopt... "Alsjeblieft! Laat me niet alleen!" Tranen stromen over mijn wangen als ik besef dat ik te laat ben... ik ben te laat!!!!

_~_~_~_~_~*~_~_~_~_~_

Jorge: Ik word wakker en ik zweet als een gek... ik adem zwaar en beelden uit mijn droom
flitsen voorbij. Het was een droom! Het was een droom! Ik moet Tini zien!

Ik sta op van het bankje in het park waar is waarschijnlijk in slaap ben gevallen. Ik ren terug naar huis; HET WAS EEN DROOM! Ik moet haar zien! Ik moet haar vast houden! Ik moet haar vertellen dat ik van haar hou! Zelfs als we ruzie maken. Ik zal nooit stoppen met van haar houden!

Als ik het huis bereik ben ik helemaal buiten adem en rust een paar seconden voor de deur om weer tot rust te komen. Na enkele seconden ren ik het huis is om haar te zoeken. Ik zoek haar in de woonkamer, keuken en zelfs de tuin, maar ze is er niet... ze is waarschijnlijk boven; terwijl ik hoopte dat ze daar niet zou zijn. Het doet me denken aan mijn droom en het maakt me bang... ik loop langzaam naar boven en naar onze kamer. Ik loop de kamer in en zie Tini zittend op de rand van het bed. Ik slaak een diepe zucht.

Ze zit op de rand van het bed met haar ellebogen op haar knieën. Ze staart naar haar handen met tranen in haar ogen.

Dan kijkt ze langzaam op en schuld verschijnt op haar gezicht... maar waarom? Wat is er gebeurd toen ik weg was?! "Je hebt me alweer gered, Jorge." Zegt ze zacht.

"W-wat bedoel je?" Vraag ik haar, nog neer verward. Haar tranen stromen over haar wangen en ze kijkt weg. Ze kijkt naar een bepaald punt op de grond, maar mijn blik blijft op haar gericht. Plots kijkt ze me weer aan, haar blik breekt mijn hart in duizend stukken. Ik kijk weg voor een paar seconden, en dan zie ik het...