Jortini, I Can't Stop Thinking Of You NL

27.

Tini: Ik werd wakker en ik begon meteen te denken over de 'update' in onze 'relatie', waar die 'stalker' het over had. Ik hoop alleen dat het niet om een huwelijk gaat ofzo iets!

*TRINGGGGG TRINGGGGG*

UHG wie is dat?!  Ik loop naar beneden en open de deur. Er staat niemand... alleen een koffer? "Wat?"  Ik loop naar de koffer en zoek naar een briefje ofzo iets, maar er is niets... Ik pak de koffer en neem hem mee naar binnen zonder dat ik ook maar enig idee heb wat ik er mee moet...

*TIMESKIP*

Tini: Ik ben onderweg naar het huis van mijn ouders. Waarom? Ik had een hele erge ruzie en dit keer niet met Jorge of Mechi maar met Ruggero... hij kwam met me praten over de ruzie met Mechi en dat we het weer goed moeten maken, omdat hij ziet dat we er allebei verdrietig om zijn, maar ik ben ook nog steeds boos op haar, dus ik begon te schreeuwen tegen Ruggero en hij begon terug te schreeuwen en nu is hij weg, net als al mijn andere vrienden... Ik heb niemand, behalve Peter. Daarom heb ik besloten om een tijdje naar mijn ouders te gaan... gewoon om na te denken.

Ik stap uit de auto en loop naar de deur, vervolgens druk ik op de bel. Na enkele seconden verschijnt mijn moeder en ze kijkt me verbaasd aan. Ze probeert te glimlachen, maar ik zie het verschil wel tussen een echte glimlach en een neppe. Wat is er aan de

Moeder (moeder van Tini) : "Lieverd! Wat brengt jou hier?" Zeg ik terwijl ik haar in een knuffel trek. Ik ben blij om haar te zien... denk ik.

Tini: "Ik heb je gewoon echt gemist en ik wil gewoon wat tijd doorbrengen met mijn familie."

Moeder: "Ooh lieverd we hebben je gemist!"

*TIMESKIP*

Tini: "Wow moeder, dit is heerlijk!"

Moeder: "Dankje lieverd."

Tini: "Heb je nog iets van Fram gehoord? Want sinds dat hij is vertrokken naar London heb ik hem niet meer gesproken."

Moeder: "Nee, dat is maanden geleden..."

Tini: "Oké, gelukkig leeft hij nog, hij plaatst veel tweets" zeg ik terwijl ik lach.

Moeder: "Ja, je hebt gelijk. Hoe gaat het met mijn kleine meid?"

Tini: "Ehm" Wat moet ik zeggen? "Het gaat goed."

Moeder: "Je bent nog steeds een slechte leugenaar, Tini!"

Tini: "Weet ik, maar het is gewoon iets dat ik zelf moet oplossen, zodat het allemaal goed afloopt... hoop ik." Mompel ik het laatste deel, zodat niemand het kan horen.

Moeder: "Tini is er echt niets aan de hand?"

Tini: "Nee mam! Ik ben niet ziek ofzo iets." 

Moeder: "Ik had het niet over ziek zijn... is er misschien iets anders aan de hand?"

Tini: "En wat bedoel je daar mee?!"

Moeder: "Weet gewoon dat je vader en ik er altijd voor je zijn als er iets is!"

Tini: "Alles is goed, mam!"  Schreeuw ik terwijl ik mijn kalmte begin te verliezen.

Moeder: "Nee, je bent niet oké, Tini! Je hebt weer een relatie met Peter! Er is echt iets mis met je dat je weer met hem omgaat na wat hij je heeft aangedaan! Jorge is veel beter voor je, Tini!"

Tini: Tranen komen op, ze heeft gelijk... en ze weet niet eens dat Peter me probeerde te vermoorden. Ze heeft gelijk ik echt ben ziek dat ik dit doe, maar ik doe dit voor Jorge!" Ik weet het mam! Ik weet het!"  Zeg ik, terwijl de tranen over mijn gezicht rollen.

Moeder: "Waarom doe je dit dan, Tini?! Waarom doe je jezelf en Jorge dit dan aan? Het is verkeerd, Tini!"

Tini: "Ik weet het, mam! Ik weet dat wat ik doe verkeerd is! Ik ben een schandaal voor onze familie!" Schreeuw ik terwijl ik naar mijn kamer loop en mijn spullen begin uit te pakken. Een uur later was alles uitgepakt.

*KLOP KLOP*

"Ga weg, mam!" Schreeuw ik boos.

Vader (Vader van Tini): "Ik ben het." Zeg ik terwijl haar deur open.

Tini: "Oh, kom maar binnen"

Vader: "Kom hier, lieverd" zeg ik terwijl ik mijn armen open houd. Ze loopt naar me toe en knuffel me. Ze begraaft haar hoofd in mijn borst en ik geef haar een kus op haar haar "Schatje, je moet begrijpen dat het ook moeilijk voor ons is om te begrijpen dat je met PET- "

Tini: "Stop! Laat het gewoon! Oké?! Ik ben er klaar mee. Ik ben hier niet gekomen om te discussiëren. Dat is het niet waard!"  Zeg ik, terwijl ik mijn koffer weer in pak en de kamer uit loop. Ik open de deur "DOEI! Mama en papa!"  Schreeuw ik en ik gooi de deur achter me dicht. Ik stap in mijn auto en rijd weer terug naar mijn eigen huis.

*TIMESKIP*

Tini: Ik lig in bed en ik denk na over iedereen die ik verloren ben waar ik van houd... Jorge, Mechi, Ruggero, mijn ouder. Allemaal vanwege die 'stalker'. Nu ik erover nadenk... Ik weet nog steeds niet wat die update betekent?! Ik heb niets gehoord, als in een berichtje ofzo iets. Ik heb er sinds vanochtend eigenlijk ook niet meer over na gedacht. Ik was te druk met denken over het verlies van mijn vrienden en familie .....

*BZZZZZ*

Waarom al in bed?! Hup, hup, opstaan!  Je vliegtuig vertrekt over 4 uur! En jouw rit zal hier over een uur zijn. xoxo

"Wat?!"  Ik begrijp er niets van.

*BZZZZZZZ*

Oh, please! Pak je koffer en maak je klaar voor 2 weekjes vakantie op het strand samen met je liefje!

Oh nee... Ik wil niet op vakantie met peter! Dat is echt een nachtmerrie.

*BZZZZZZ*

Kom op!  Inpakken! We hebben niet de hele dag de tijd! Je weet dat ik je nog steeds in de gaten houd! Dus blijf uit de buurt van Jorge!

Zonder na te denken begin ik met het inpakken van me koffer. Die koffer die voor mijn deur stond... die stalker is echt griezelig.

*TIMESKIP*

*KLOP KLOP*

Tini: "Peter..."

Peter: "Hey, Tini. Ben je er klaar voor?"

Tini: "Ehm... ja, maar ik vroeg me af hoe het zit met het filmen van Violetta, dus ik denk niet dat ik met je mee kan gaan..."

*BZZZZZ*

Geniet van je vakantie!  De studio kan je 2 weken missen zodat jij je privé-problemen kan oplossen.

Wat?! Is de stalker hier?! Ik kijk rond, maar zie alleen peter en hij kijkt alleen maar naar mij.

"Oh, maar ehm mijn ouders weten niet dat ik-"

*BZZZZZ*

Ik zal je net rust laten, in ieder geval meer dan 2 weken. Geloof me! Je hebt hier toch niemand om voor te blijven.

Hij/zij heeft gelijk... Ik heb niemand om voor te blijven...

"Oké, laten we gaan dan..." zeg ik, terwijl ik mijn koffer pak en naar Peters auto loop.

*BZZZZZ*