47.

217 6 3
                                    

Ik zag een scherp keukenmes op de grond liggen... dezelfde als het mes die in mijn droom naast het bad lag.

"Jij bent de enige reden dat ik hier wil blijven." Ze begint langzaam met praten en ik richt mijn blik weer op haar. "Ik hou zoveel van je, dat ik het niet kon doen. Ik kon het niet omdat ik weet dat het je pijn zou doen... ik kan je geen pijn doen. Niet nog een keer." Ik kon 't dat u doen omdat ik weet dat het zou je vermoorden van binnen .... Ik kan je geen kwaad als dat. Niet weer' zei ze langzaam, terwijl de tranen vloeiden over haar wangen

"Tini je moet weten dat wat je hebt gedaan niet jouw schuld is! Het was niet jouw keuze en je kan niet en mag niet jezelf de schuld geven!" Ik loop naar haar toe en kniel voor haar en neem haar handen tussen de mijne. "Zelfs als we ruzie hebben en domme dingen zeggen..." ze kijkt weg nadat ik dat zeg, ik pak haar kin vast en duw haar gezicht langzaam omhoog zodat ze me aankijkt "Ik hou zoveel van je Tini" Ik kus haar zachtjes op haar lippen.

Ze legt haar zachte handen in mijn nek en trekt me dichter naar haar toe. Ze trekt weg voor een paar seconden en plaatst haar voorhoofd tegen de mijne "Het spijt me dat ik aan je twijfelde... en het spijt me nog meer dat ik al die vreselijke dingen tegen je heb gezegd, ik meende ze niet. Ik zal je nooit vergelijken met Peter! Je bent veel te lief... en te knap natuurlijk. Je bent mijn redder, Jorge. Ik hou zoveel van je." Zegt ze voordat ze me weer zoent.  En ik zoen terug, want ik hou van haar en dat zal ik altijd blijven doen.

THE END

Jortini, I Can't Stop Thinking Of You NL Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu