014| Kerstvakantie

359 15 1
                                    

Morgen begint te Kerstvakantie en ik blijf op school. Gelukkig blijft Draco ook en hebben we veel tijd voor ons alleen. Ik ga vandaag naar Zweinsveld om voor iedereen een kado te kopen.

Ik heb iedereen gehad en nu alleen nog voor Draco! Dat is best wel lastig aangezien ik geen idee heb wat hij wil. Ik ben in een gek winkeltje waar ze allemaal gekke dingetjes verkopen, mij aandacht wordt getrokken door een glazen bol, wat is dit voor bol vraag ik de verkoper. Meisje dat is niet een gewone bol! Als iemand verdrietig en somber is kijkt hij gewoon naar de bol en dan ziet hij het gene wat hem altijd opvrolijkt. Dat vind ik wel wat voor Draco! Ik koop hem, hij was best wel prijzig maar voor Draco heb ik alles over. Blij stap ik de winkel uit ik ben helemaal geslaagd! Nu nog snel even een boterbier drinken want daar verlang ik nu echt naar met al die kou.

Eenmaal terug op Hogwarts zeg ik iedereen gedag. En geef ze de cadeautjes, maar Draco kan ik zoals gewoon nergens vinden. Ach ja we hebben toch de hele vakantie samen alleen dus dat cadeau kan wel wachten. Ik zwerf weer wat door de school aangezien ik toch niks te toen heb, ik ben nu op de zevende verdiepingen. Hier ben ik niet vaak geweest en ik ijsbeer wat heen en weer ineens komt er een grote deur te voorschijn. Natuurlijk dit is de kamer van hoge nood! Daar hebben we ook les van Harry voor De Strijders Van Perkamentus daar zit ik uiteraard ook bij. Nooit geweten dat het op de zevende verdieping was. Aangezien ik nu toch niets te doen heb loop ik naar binnen. Het ziet er nog best kaal uit maar ik dacht ook nergens aan dus het is best wel logisch.

Al gauw verlaat ik de kamer alweer aangezien ik er toch niks te zoeken heb ik ben op weg naar de Leerlingen kamer en ja hoor daar is Draco. Ik plof naast hem neer er is weer wat met hem te ik kan zijn verdriet door mijn lijf voelen instromen. Hij heeft het er erg lastig mee zo te zien ik wil het helemaal niet voelen ik wordt gek ! Ik ren de kamer uit en laat de Sneeuw Blonde jongen achter. Ik moet naar Perkamentus! Hij moet me helpen, ik sta bij de waterspuwer verdomme ik weet het wachtwoord niet! Dan komt Professor Omber langs, Liefje wat sta je hier zo zielig? Vraagt ze met haar hoge meisjesstem waar ik echt van walg maar omdat ik in Slytherin zit mag Omber mij en dat wil ik graag zo houden. Ik wil graag Perkamentus spreken maar ik weet het wachtwoord niet Professor. Ze begint te giechelen wat echt misselijk makend is, doe je oortjes maar gauw dicht en ik zeg het wachtwoord zegt ze, ik doe mijn handen voor me oren en zei spreekt iets uit en dan gaat de deur open.

Dank u wel Professor Omber zeg ik opgewonden! Geen dank hoor kindje, ze kakelt weer even en dan loopt ze weg ik loop de trap op. Perkamentus zit aan zijn bureau en kijkt me rustig aan.Waar heb ik dit bezoek aan te danken? Vraagt hij zoals gewoonlijk. Professor ik ben het echt zat! Ik wil niet de gevoelens van mensen voelen ik wordt er helemaal gek van! En ik heb mijn Derde Kracht ontdekt en ik weet niet of ik hier nou blij mee moet zijn! En wat is je Derde Kracht dan? Ik zie dingen in mijn dromen die echt gebeuren, niet bij alle dromen natuurlijk maar als het is gebeurd of als het nog gaat gebeuren dan voel ik dat.

Juist ja, die kracht heeft Meneer Potter ook. Hij ziet soms dingen die echt gebeuren waardoor hij vaak nachtmerries krijgt. Laatst kwam er ook al 1 uit, Arthur Wemel werdt aan gevallen door De Duistere Heer, Harry is meteen naar mij gerend en we hebben Meneer Wemel nog net op tijd kunnen redden. Mijn mond valt open, dat heb ik laatst ook gedroomd! schreeuw ik, ineens krijg ik een paniek aanval. Professor excuseert u mij maar ik moet nu weg Dankjewel voor u tijd en weg was ik.

Blijkbaar was Draco achter mij aangekomen maar liep ik hem voorbij want ik hoorde hem mijn naam roepen. Ik verstond het maar half en rende naar de bibliotheek ik ging helemaal in een hoekje zitten en daar kwamen de tranen al. Ik wilde dit niet meer! Het is vreselijk. Stacy, Stacy kijk me aan, het was Draco die dat zei en ik keek in zijn Grijze ogen

Can't Trust YouWhere stories live. Discover now