Can't Trust You

049| Alleen

Draco Pov.

Ze kijkt ons net zo raar aan als wij haar aan kijken en fronst lichtjes met haar wenkbrauwen.
Dan staat stilletjes op en loopt de kamer uit.
Uhmm? Oke? Dit is dus niet wat ik had verwacht.
Ik wil haar achterna gaan maar me moeder schud lichtjes met haar hoofd dus ga ik maar verslagen op het bed zitten.

Stacy Pov.

Ik loop de tent uit en kijk om me heen. Ik knipper een paar keer met me ogen door de felle zon en ga bij het meertje zitten die ik als eerste zie.

Zuchtend laat ik me neer zakken op het zachte gras, en doe me handen tegen me slaap. Het was niet netjes van me om zomaar weg te lopen aangezien ze me een soort van gered hadden. Nou ja, het was niet echt redden, Ik redde Draco eigenlijk dus...
Ach laat ook maar je snapt me wel. Grinnikend schud ik me hoofd.

Ik probeer diep na te denken en alles op een rijtje te zetten.
Ik ben woedend. Sowieso. Maar wat wilde ik nu gaan doen?
Ik ben dan net zo sterk als Voldemort zelf maar hij heeft honderden Dooddoeners en daar maak ik in me eentje geen kans op.

Was ik wel in me eentje?

Ik kon lastig nu naar Hogwarts en daar om hulp vragen terwijl iedereen me haatte.
Als ik daar na binnen loop wordt ik meteen al vermoordt, lijkt me.

Dus ja.
Ik was in me eentje.

<<>>

Draco Pov.

Zinloos keek ik naar buiten waar Stacy onder een boom zat.
Ze was er haast de hele dag te vinden. Tenzij ze ging slapen of naar het toilet ging. Niemand heeft haar de laatste maand gesproken.

Ze zit daar maar gewoon.
Niemand stoort haar.
En ik wordt er gek van.
Waar zou ze nu aan denken en wat zou ze voelen.
Haat? Verdriet? Angst?

Moesten wij iets doen?

Nee.

Ik kon haar niet weer kwijtraken.

Ze stond op en loopt ergens heen.
Stacy waar ga je heen? Roep ik naar haar. Verbaasd draait ze zich om. Dit is dan ook de eerste keer dat ik haar weer spreek.
Wandelen zegt ze kortaf.
Zal ik mee gaan? Vraag ik hoopvol. Ze schudt nee en mompelt wat.
Maar? Dan kan ik je beschermen. Straks ben je verdwaald. Wie weet is hier iemand? Zeg ik allemaal achter elkaar.
En stel nou dat?
DRACO NEE! ik stop meteen met praten.
Ze zegt me naam alsof het vuil is.
Ik heb geen babysitter nodig zegt ze boos en loopt dan weg.

Ik haal me schouders op en wil weg lopen als ik een zacht maar toch hoorbaar gegil hoor.

Moest ik dan toch meegaan?