Can't Trust You

042|Sectumsempra

Stampend loop ik door het kasteel op zoek naar een sneeuw blonde met grijze ogen die nu een hele grote probleem heeft met mij.

Lang hoef ik niet te zoeken want hij zit met Blaise in de Leerlingen Kamer.
DRACO MALFOY MEEKOMEN NU METEEN! Roep ik boos naar hem. Geschrokken kijkt hij me aan en loopt meteen achter me aan.
Man ik zweer je! Je mag haar hebben je hebt gewonnen! Roept Blaise, Draco achterna.
Ik heb geen idee waar ze over praten en ik heb zo'n gevoel dat ik het niet eens wil weten.

Wat is er? Vraagt hij als ik gestopt ben.
Wat heb je ooit met Ron gedaan! Roep ik naar hem. Hij kijkt beschaamd naar zijn voeten die hij ineens erg interessant blijkt te vinden.
Ik had een drank gemaakt, maar die was niet voor Ron bedoelt maar voor Perkamentus voor de opdracht zegt hij.
Ik staar hem eventjes aan, wat voor idioot ben je?! Ron had wel dood kunnen zijn! Sinds wanneer geef jij om Ron? Vraagt hij me met opgetrokken wenkbrauwen.
Sinds altijd hij is me vriend! Roep ik gefrustreerd.
Je vriend? Serieus? Jij denkt echt dat hij nog je vriend is? Vraagt Draco kalmpjes.

Recht in me hart.
Auw.
Dat deed pijn.
Wacht!? Ik kan niks meer voelen. Jezus ik word gek.

PETS woest loop ik weg van Draco die pijnlijk over zijn wang wrijft op de plek waar ik hem sloeg wordt het rood.
Lekker voor hem.

(Paar dagen later)

Stilletjes zit ik een boek te lezen. Echt saai. Waarom zijn alle boeks nou zo cliché? Niet álle boeks, gewoon de gene die ik lees. Ik zie er echt naar uit wanneer ik weer eens terug mag naar Malfoy Manor om allemaal opdrachten van me broer uit te voeren.
Ik mis hem niet. Hij is best angstaanjagend. Zelfs voor iemand zoals ik die net zo machtig is, het komt gewoon door zijn slangen lichaam.
Ik ben tenminste aantrekkelijk.

Nee meid dat ben je niet, jij bent ook angstaanjagend. Hoor ik iemand zeggen van achteren. Had ik dat nou serieus hardop gezegt? Wie ben jij vraag ik aan het meisje die ik raar genoeg nog nooit gezien hem terwijl ze net zo oud als mij is.

Ik ben Sophie zegt het meisje dat dus Sophie heet. Hoe kan het dat ik je nog nooit gezien heb?
Ik ben in het vijfde jaar ingestroomd maar niemand zag me staan vertelt ze triest.
Net zoals bij mij fluister ik zachtjes. Ze kijkt me met samengeknepen ogen aan.
Je bent wel aantrekkelijk maar niemand let daar nu op ze zijn te druk bezig om niet vermoord te worden. Tot ziens Vilijn met die worden loopt ze weg.
Uch kan mij wat schelen.

Ik sta op omdat ik heel nodig naar de wc moet.
Een beetje mogolisch (omdat ik moet plassen) loop ik naar de wc.
Als ik mijn *dingen* heb gedaan kijk ik verbaasd rond in de wc.
Jezus fluister ik. Verkeerde wc! Ieuw ik heb zo net allemaal dingen aangeraakt.
Ik pak even een speciale spray om me schoon te maken en wil dan de wc uitlopen als ik iemand hoor stampen en dat geluid klinkt naar hier. Snel verstop ik mezelf in een wc hokje en luister ademloos totdat ik de deur hoor en de voetstappen weg sterven. Maar ik hoor dit keer weer iemand lopen, nou lopen? Je kunt het meer rennen noemen.
Ik duik weer snel in een wc hokje. Ik hoor degene zachtjes snikken.
Ik ken dat geluid ergens van? Ik doe de deur van het wc hokje klein beetje open zodat ik door een spleetje kan kijken.

Het is Draco die zonet zat te snikken en nu huilt hij meer. Ik wil het hokje uit springen zodat ik kan vragen wat er is.
Maar iemand anders is me voor. Ik hoor hoe Harry en Draco tegen elkaar praten en dan spreuken afvuren.
Ik spring snel op de wc pot zodat ze mijn benen niet kunnen zien.
Beetje laat. Ik word geraakt door een spreuk en mijn been begint een beetje te bloeden. Klote.

Dan hoor ik Harry Sectumsempra roepen.
Wat is dat nou weer voor spreuk? Het is stil en ik hoor Draco weer snikken.
Dit keer loop ik wel uit het hokje en zie een helemaal bebloede Draco.
Potter wat heb je ooit gedaan! Roep ik boos naar hem. Hij kijkt geschrokken naar me.
Ik wou het niet zegt hij zachtjes. Ga weg nu!
Met een laatste blik op Draco en op mijn been loopt Harry de wc's uit.
Ik ga bij Draco zitten en bekijk de wonden.
Ze zijn heel heftig en ik kan ze niet helen.

Ik voel dat iemand een hand op me schouder legt en ik kijk in het gezicht van Snape. Severus zeg ik zachtjes. Maak je geen zorgen antwoord hij.
Ik knik. En hij knielt bij Draco neer waardoor die vervolgens spreuken afspreekt. De wonden verdwijnen. Ik streel Draco over zijn wang.
Kom ik help je met je been zegt Severus.
Ik steek pijnlijk me been uit waar hij ook een spreuk over spreekt.
De pijn trekt langzaam weg net zoals het bloed.
Dankje ik geef Severus een knuffel en dan brengen we Draco naar de ziekenzaal waar ik geduldig naast zijn bed zit wachtend tot hij wakker wordt.

______________________

Ughhh mijn hoofdstukken zijn echt verschrikkelijk.
Vermoord me maar.
Kusjes Anna ♥