018|Blijf bij me

332 14 2
                                    

(2 dagen voor school)

Draco Malfoy hoe vaak moet ik het je nog vertellen voordat het tot je doordringt dat ik hier geen spijt van ga krijgen?
Draco zit met zijn armen over elkaar op het bed en ik zit te ijsberen door de kamer. We hebben voor de zoveelste keer al ruzie hierom. Je schiet hier niets mee op zegt Malfoy, wat zou ik hier mee kunnen bereiken? Als jij me toch niet vertrouwt. Ik vertrouw je wel, Oja joh? Telkens zeg je dat ik hier spijt van zal krijgen terwijl ik vaak heb uitgelegd dat dat niet zo zal zijn, je hebt je opdracht ook nog niet aan mij verteld ik zou je kunnen helpen! Niemand kan me helpen zegt hij bijna fluisterend.

We gaan weer eens moeilijk doen mompel ik, zou je zo vriendelijk zijn om mijn kamer te verlaten en je weer in je eigen kamer te slapen vraagt hij met een stem die ik altijd van hem hoorde toen we nog geen vrienden waren en hij me altijd Modderbloedje noemde. Stil pak ik mij spullen in als ik klaar ben loop ik zijn kamer uit maar hij pakt me bij me pols, niet weggaan zijn stem breekt. Waarom niet? Vraag ik net zo arrogant als hij toen hij me vroeg om weg te gaan. Ik heb je nodig zegt hij nog steeds gebroken.

Ik glimlach en gooi me tas weer neer er stromen nu tranen over zijn wangen, ik neem zijn gezicht tussen mij handen zodat hij me aankijkt en ik veeg zijn tranen weg met mijn duim en dan kus ik hem, het smaakt zout omdat hij huilt maar het is nog steeds liefdevol en teder. Hij kijkt me weer aan met zijn mooie Grijze ogen er valt een plukje haar voor mijn gezicht en hij veegt het achter mijn oor. Ik knuffel hem want dat is wat hij op dit moment nodig heeft en zo blijven we een tijdje staan hij heeft zijn hoofd op mijn schouder gelegd en snikt zachtjes. Ik sis tegen hem om hem rustig te krijgen en strijk met mijn handen door zijn Sneeuwblonde haren.

Ik hou van je, ik ook van jou Fluister ik hem terug. Ik weet niet hoelang we hier nu al knuffelt op de grond zitten maar waarschijnlijk een paar uur want buiten is het al donker. Hij zit met zijn hoofd tegen mij schouder en ik speel met een plukje van zijn haar. Zo blijven we zitten totdat we besluiten om te gaan slapen. Maar ook als we in bed liggen hebben we onze armen over elkaar heen en zo vallen we uiteindelijk in slaap.

Ik wordt vroeg wakker. En besluit alvast op te staan, ik ga naar de badkamer om me om te kleden, ik doe me schoenen aan en verdwijn door de deur op naar de keuken.

Draco Pov.

Ik wordt wakker. Als ik mijn ogen open doe zit Stacy op het bed me aan te staren. Wat? Vraag ik haar. Je bent schattig als je slaapt antwoordt ze met een grijns ik rol met me ogen. En ga overeind zitten. Ik heb ontbijt op bed voor je roept ze enthousiast en ik kijk haar verbaast aan als ze terug komt met de borden vol met heerlijk eten. Waar heb ik dit aan te danken? Omdat je de liefste bent antwoordt ze en ik geef haar een kus op haar wang. En stilletjes eten we alle lekkere dingen op.

(Paar uur later)

Stacy heeft haar spullen ingepakt. Het is jammer dat de vakantie voorbij is maar het leek het beste als ze nu weg ging anders zouden er vragen komen. Ze geeft me nog een laatste kus en verdwijnt dan weer door de deur. Teleurgesteld kijk ik naar de plek waar ze zo net nog stond.

Stacy Pov.

Hermione, Ginny, Harry,Ron! Ik ren naar mijn vrienden die ik zo gemist heb en knuffel ze, ik heb jullie gemist zeg ik wij jou ook Siccy zegt Ron. Ron en de Tweeling noemen me altijd Siccy dat is mijn bijnaampje voor hun. Je moet ons alles vertellen over jullie vakantie roep ik enthousiast ! Jij ook over het jouwe hè zegt Harry met een knipoog, ik bloos dat betekent dus dat ik ze moet vertellen van Draco dat ik bij hem heb geslapen ze zijn immers wel mijn beste vrienden. Je hebt bij Malfoy geslapen! Roept Ginny als ik klaar ben met mijn verhaal, de hele vakantie vraagt Hermione, ik knik! Girl that's amazing! Roept Harry. Je hebt toch geen vieze dingetjes gedaan? Zegt Ron. Iedereen lacht en ik voel het bloed naar mijn wangen stijgen ik schud vlug mijn hoofd van nee en Ron kijkt me grijnzend aan. Mogen wij ook een knuffel hoor ik van achter? Fred! George! Ik ren naar de tweeling toe en omhels ze wij hebben jou ook gemist Siccy. Neville en Luna komen de zaal nu ook in en ik ren gelijk naar ze toe voor een knuffel.
Ook fijn om jou weer te zien zegt Luna, wat een warm welkom heb ik lang niet gehad! Zegt Neville grijnzend ik por hem in zijn buik en we gaan me zijn alle aan de tafel zitten en kletsen van onze vakanties. Wat ben ik toch blij met mijn vrienden!

Zoals beloofd is dit hoofdstuk langer met maar liefst 904 woorden! Dat is voor mij een record! Dank jullie allemaal voor het lezen! Xoxo

Can't Trust YouМесто, где живут истории. Откройте их для себя