I Love you MR. SUPERSTAR 💯

#Dreamers (PLACE OF MEMORIES)

Alam kong bawal lumayo sa mga tent pero gaya nga ng sabi nila.....masarap ang bawal :)

Pumunta ako sa ilog na sinasabi nila beb, Ayokong samahan sila dito kanina dahil baka bigla nalang akong magbreakdown sa harap nila.

Bawat bahagi/parte ng ilog na 'to ay nagpapakita ng mga alaala namin ni Austin, Dito kami pumupunta noon tuwing may okasyon lalo na kapag birthday ng isa saamin....Dito namin yun ipinagdiriwang.

Ang saya! Ang saya saya namin noo...I wonder kung anu nang nangyari saamin ngayun? Paulit ulit kung sinisisi ang ibang tao sa mga di magandang nangyari sa buhay ko Ni hindi ko man lang naisip na ako ang may mas malaking kasalanan sa lahat ng ito.

I wipe my tears again. Ilang ulit na ba akong umiiyak nitong mga nakaraang araw? Nakakainis nga dahil parang di napapagod ang mga mata ko sa kakaiyak! Pati utak ko di nagsasawang isipin sya kasama ng mga masasakit na alaala.

Napatingin ako sa bangin malapit rin sa ilog, Naalala ko noon na pinagbabawalan nya kong pumunta roon dahil delikado daw....Isa yun sa mga sweet memories ko sakanya, But now wala na sya, wala nang magbabawal sakin at wala nang mag aalala sakin.

Napabuntong hininga ako, Wala na rin naman sya so, it means wala nang magbabawal sakin na pumunta doon.

"Woa..." Naibulalas ko nang makarating na ko sa dulo, Ang lalim pala...halos di ko na makita ang baba.

Bahagya akong umurong, mahirap na at baka mahulog pa ko....Di totoo ang night and shinig armor, Fantasy lang yun nasa reality ako.

Tumingin ako sa langit....Parang kanina lang maliwanag ang langit ngayun naman kasingdilim na ito ng kwartong walang ilaw.

"Bakit pa ba ako nabuhay sa mundong 'to?" Walang pag asang tanong ko.

Napangiti ako nang biglang Umihip ng malakas ang hangin, Buti nalang at nakapants ako.

Kreeeckkk!!!
(Tunog ng tinapakang dahon)

Agad akong napatingin sa likod ng makarinig ako nang ingay.

Napaurong ako ng bahagya, Anung klaseng nilalang 'to? Ito ba ang tinatawag nilang baboy ramo? Waaaah OMG! Sabi nila agressibo daw ang mga baboy ramo.

Nagsitayuan ang mga balahibo ko nang unti unti itong lumalapit sakin, Gusto kong tumakbo palayo pero wala na kong tatakbuhan at kapag gumalaw pa ko tiyak na mahuhulog na ako sa bangin.

Diyos ko anu pong gagawin ko?

"W..Wag..ka..kang...lu...mapit!..." Nanginginig na sabi ko, As if naman na naiintindihan ito ng hayop.

Lalo naman akong kinabahan nang ilabas nito ang mga pangil nya (Kung may pangil sya xD) na tila nanggigigil na at handa na akong lapain.

Sh*t anung gagawin ko? Napatingin ako sa bangin na huhulugan ko sakali mang Umurong pa ako ng kahit isa pang hakbang.

Naglakad na ito palapit sakin samantalang nanatili naman akong nakatayo at di gumagalaw....Sh*t malambot lang ang lupang tinapakan ko, Alam kong ilang sandali lang ay babagsak na ko! Gumalaw man ako O hindi.

"LLIANIZZA!" Nabaling ang tingin ko sa taong tumawag sa pangalan ko.

Nababakas ang pag aalala sa mga mata nito habang nakatingin sakin...pero B..Bakit sya nandito? Akala ko ba----

"Wag kang gagalaw!" Seryosong sabi nito.

Tumango lang ako at pinanuod syang kumuha ng sanga na sa tingin ko ay gagamitin nya para tabuyin ang baboy ramo.

Napapikit ako at hinayaang tumulo ang mga luha ko...Naalala ko noon, Ganitong ganito rin kami....Parati nya akong inililigtas at pinoprotektahan.

Hinabol na rin ako nang baboy ramo, pero napatay nya lang yun sa sobrang galit....Nakita nya kasi na nasugatan ako sa tuhod habang hinahabol ako ng baboy ramo noon.

Ngayun naulit na naman...nandito sya at inililigtas na naman ako.

"Austin....". Mahinang tawag ko sa pangalan nya, pero tama lang para marinig nya.

Ilang ulit nyang pinagpapalo ang baboy ramo para umalis ito, Nung una ay nahirapan pa sya dahil tila naglalaban pa ito pero sa huli ay nagtagumpay sya paalisin ito.

Gusto kong matuwa pero di ko magawa, Alam kong isang galaw ko lang tuluyan nang susuko ang lupang tinatapakan ko.

"Llianizza umalis kana dyan!" Sabi nya.

Umiling iling ako "Hindi pwede!" Natatakot ako! Pero mas gugustuhin ko pang mamamatay sa ganitong paraan kesa naman unti unting mamamatay sa pagmamahal.

"Llianizza" Nagtangka itong lumapit kaya bahagya akong napagalaw.

Di sya pwedeng madamay....Tinaas ko ang isang kamay nya para pigilan sya "Ta..ma...n..a....A..Austin!....so...brang...sakit...na!..." Pagod na ko pagod na pagod na ko!

"Llianizza makinig ka sakin please......Ikaw ang buhay ko! Di ko kayang mawala ka pa sakin" Sincere na sabi nya.

Yumuko lang ako "Di..ko..a..lam..kung..pa..niniwalaan..pa..ba..ki..ta!..." Ang hirap na kasing umasa "Ka..pag..bu..migay..t.ong..lupang..ti..natapakan..ko...matatapos..na..rin..lahat ng...paghihirap..ko.." Tama! Wala na kong sakit na mararamdaman kapag nawala na ko.

"Llianizza!" Nag angat ulit ako ng tingin sakanya "Please...wag mo kong iwan! Mahal kita! Mahal na mahal!" Sabi nya na lalong nagpasikip ng dibdib ko.

"Tama na!!" Sigaw ko "Ang sakit na! Ang sakit sakit na! Wag mo na akong paasahin" pagod na pagod na ko.

"Hindi kita pinapaasa! Pangako huli na 'to! Pangako di na kita sasaktan..." Sabi ulit nya.

Natigilan ako....Dapat ba akong maniwala sakanya? Dapat ba akong sumugal ulit?

"Promises are meant to be broken......" mahinang sabi ko.

Humakbang ito palapit sakin saka nya inilahad ang kamay nya...Alam kong natatakot sya! Kitang kita ko yun sa mga mata nya "Mula ngayun di na ko mangangako nang hindi ko matutupad!" Sabi nya "Hindi ko kayang mawala ka pa sakin llianizza! So! Please!! Umalis na tayo dito!" Pakiusap nya.

Tama bang sumugal ulit ako? Napatingin ako sa kamay nya, kapag humawak ako don it means para na rin akong nagpapakamatay.

"please dont hurt me again Austin..." Then Im willing to take the risk of loving him.

Inabot ko ang kamay nya pero nang saktong mahawakan ko na yun ay sakto namang sumuko na rin ang lupang tinatapakan ko....Akala ko tapos na.

"Aaaaahhhh!!" Napapikit ako...Katapusan ko na ba?

"Llianizza!!!!"

----****---

STEVE AUSTIN FRANCO POV

"Llianizza!!!!"

Nabigla ako at para biglang nanghina ang katawan ko, Muntik ko na syang mabitawan.....buti nalang at nahawakan ko na sya at nahila palapit sakin.

"You scared me llianizza...." bulong ko sakanya saka ko sya niyakap ng mahigpit.

Natakot ako...Siguro kung nangyari yun baka nagunaw na ang mundo ko at baka tumalon pa ko sa bangin para makasama sya.

Nag angat sya ng tingin "Thank you...." Bulong nya.

Napangiti ako....Pinunasan ko ang mga luha sa pisngi nya, Ang hirap makita na lumuluha ang babaeng mahal na mahal mo.

"I love you...." I said then I kiss her.

I treasured This moment...In this place of memories.

She's my everything...

Llianizza Guevarra is my life and passion.

Kapag nawala sya baka mawala na rin ako...Mahal na mahal ko sya to the point na kaya kong iwan lahat para sakanya.