Dahan dahan akong tumayo mag isa gaya ng sinabi ng therapies ko, Kasama ko si mama at si mr. Gurvarra dito ngayun sa sala pati ang therapies ko ay nandito rin para tulungan akong makalakad ng maayos bago ang fiesta.
"Very good llian! Now, subukan mo namang maglakad" Nakangiting sabi ng doctor.
ginawa ko ang sinabi nya, Napangiti ako nang makalakad na ko ng maayos nang walang umaalalay sakin....Sapat na pala ang 3 araw kong therapy para dito.
Ang galing kahit medyo mabigat pa sa pakiramdam ang mga paa ko ay mas ayos na ang ngayun kesa sa dati, Atlis pwede na kong makalakad nito kahit papano.
Napatingin ako kay mama na nakangiti na ngayun at sa katabi nya na halatang maligaya din dahil sa maliit na achievement ko na ito.
Sa nakaraang tatlong araw hanggang ngayun ay nasa tabi namin sya ni mama kapag nagttherapy ako, Ngayun ko lang ulit naramdaman na may ama pa pala ako pero diko magawang maging masaya dahil dun, Alam ko naman na panandalian lang ito hindi ako pwedeng masanay.
"Nakakabilib talaga ang lakas ng paa ng anak ninyo" Sabi ni miss jin, therapist ko....Niligpit na muna nito ang mga gamit nya bago ulit humarap saamin "Good job llian, Di talaga ako nagkamaling piliin ka bilang isa sa mga paborito kong pasyente....Matalino ka at matibay" Papuri nya na ikinangiti ko.....Close kami ni miss jin dahil sya ang una't huli kong therapiest, magaling syang mag alalay kaya siguro gumaling ako kagad "And mrs. And mr. Guevarra, hindi ibig sabihin na maayos na ang paglalakad nya ay di nyo na sya babantayan....Remember na narurupok din ang matitibay na mga paa nya" baling nito kay mama.
"I will thank you for everything miss jin" Sabi ni mama.
"Your welcome" Sagot nito saka tumingin sa orasan nya "Hmm I need to go" Tumingin ito sakin " Takecare llian" Nakangiting sabi nya
"Thank you po" Sagot ko naman.
"Ihahatid ko na kayo" Alok ni mama.
Tumango naman si miss jin saka ako tinapunan ng tingin bago umalis kasama si mama.....I hope ito na ang huling pagkikita namin as my therapist, Sana sa susunod naming pagkikita sana bisita ko na sya at hindi therapist ko.
Humarap ako sa iisang taong naiwan ngayun kasama ko "T-Thank you....Thanks for being my dad in a short time" Kahit naman galit ako sakanya may naitulong pa rin naman sya samin lalo na sakin, Hindi sya umalis sa tabi ko nang mga panahong kailangan ko sya.
Ngumiti sya....Yung totoong ngiti "Sa maniwala't ka man O hindi ikaw pa rin at ang mama mo ang iniisip ko sa pang araw araw, Di mo lang alam kung gaano ako nagpapasalamat sa diyos dahil nakasama ko kayo kahit sa maikling panahon lang......" Sabi nito na nagpaalis ng ngiti ko.
I cleared my throat "M-Magpapahinga na muna ako sa kwarto ko" Sabi ko....Anu ba talagang plano nya?!! Bakit nya ba sinasabi sakin ang mga bagay na to! Dapat hindi na...wala na syang karapatan.
Sa sinabi nyang yun ay bumalik ulit lahat ng hinanakit at galit ko sakanya.....I hate him.
Paakyat na ko ng hagdan ng hawakan nya ko sa braso "Mahal na mahal kita anak...." Sabi nito saka dahan dahang binitawan ang braso ko, So, Pinigilan nya lang ako para sabihin ang bagay na yun "Sana dumating ang araw na mapatawad nyo ko" Dagdag pa nya dahilan para tuluyang madurog ang puso ko at dahilan para tumulo unti unti ang mga luha ko.
"H-Hindi muna dapat sinasabi yan! Mr. Guevarra!" Garalgal ang boses na sabi ko saka nako tuluyang umakyat sa hagdan.
Mr. Guevarra POV
(Alamin naman natin kung bakit nagloko ang papa ni llianizza)
YOU ARE READING
I Love you MR. SUPERSTAR 💯
General FictionHi xxbamchuxx thank you very much for the cover photo :) Malalabanan na kaya ni Llianizza Guevarra ang takot na mahalin si Steve franco? Sa muli kayang pagbabalik ng binata ay nakaipon na sya ng lakas ng loob na harapin ang pagmamahal nya rito? Ang...
