KOVALAMACA-1 SUÇLU

İHANET

Bu piyasa da hayatta kalmak için ya birilerinin köpeği olacaktın ya da kendine sadık bir köpek edinecektin. Yarasa'da son günlerde bunu planlıyordu. Hayalet'in sağ kolu olmakla bu piyasa da hatırı sayılı bir ünü ve mevkisi vardı ancak istediği bundan fazlasıydı. O hayaletin yerini istiyordu. Hem de en kısa zamanda.

Bunun için en büyük engel elbette ki Beyaz'dı. Onun kendi yerinde gözü olduğunu biliyordu ama yine de buna göz yumuyordu. Çünkü bu onun hata yapmasına neden olacak ve onu istediği gibi yolundan çekecekti. Hatayı o yaparsa boş yere bahane üretmesine gerek kalmayacaktı. O da bunu bekliyordu.

Sabaha karşı üç sularında giriş yapmıştı dairesine. Geçtiği tüm koridorlardaki ışıkları yakarak kendine ışıklı bir yol açarak geniş salonuna girdi. Krem ve siyah tonlarda döşenmiş olan salonunu görmezden gelerek mini bar olarak düzenlediği köşesine doğru yürümeye başladı. Üzerindeki ceketi çıkarıp tezgâhın kenarına bıraktıktan sonra gömleğinin kalan düğmelerini açarak rahatladı. Tezgâhın altından kristal bir bardak çıkarıp mini buzdolabından birkaç buz parçası çıkarıp bardağın içine koydu. Raftan oldukça pahalı olduğu daha içilmeden şişesine bakarak anlaşılan viskiden koyarak krem panjurlarla kapılmış devasa cama yaklaştı.

Rezidansın 12. katında olmanın en büyük avantajı sunduğu olağanüstü manzarasıydı. Köşesinde asılan ipi tutup çekti ve bir duvarı boydan boya kaplayan camdan dışarısını izlemeye başladı. Her ne kadar normal şartlarda tüm şehrin uyuyor olması gereken bir saat olması gerekiyor olsa da İstanbul, tüm klişelerden uzak bir şehirdi. Gecenin kaçı olursa olsun hala büyüleyici, hala gizemli ve göz kamaştırıcıydı.

Kendisi ise bu şehre hükmeden gizli tehlikeydi. Karanlığa gizlenerek işini halleden adı dışında hakkında hiçbir şey bilinmeyen gizemli bir adamdı. Bunun olması gerekiyordu. Onun gibi işler içindeki birinin yüzü apaçık ortaya çıkarılamazdı. Bıraktığı en küçük bir ipucu zaten sürekli enselerinde olan polis teşkilatı için harika bir ipucu, harekete geçmeleri için gerekli başlangıç işaretine dönüşebilirdi. Ama o bu tarz durumlara karşı oldukça hazırlıklıydı.

Uzun yıllar bu dünyanın içinde yaşıyordu. Çok genç yaşlarda başladığı bu yolculukta en dipten zirveye doğru ilerliyordu. Bir zamanlar Hayalet'in eski sağ kolunun itip kalktığı köpeğiyken şimdi onun yerini almış ve Hayalet'in sağ kolu haline gelmişti. Ama bununla yetinmeyecekti. Şimdi sırada Hayalet'i yerinden etmek vardı. Hiçbir zaman hayatında kendisine verilenlerle yetinmemişti şimdi de yetinmeyecekti. Bu piyasada kalıcı olabilmek için zirveye çıkması gerekiyordu.

Her zaman olduğu gibi sadece zirvedekiler sırtını sağlama alabiliyordu. Eğer, birilerinin tuttuğu ipin ucundaki köpeksen başka şansın yoktu zaten. O ipini çekip senin ölüm emrini verene kadar yaşar gidersin ama o ip çekildiği an yapabileceğin tek şey ölmektir. Bunun olmaması için ipin ucundaki değil ipi tutan kişi olmak zorundaydı. Çünkü biliyordu ki o ip yavaş yavaş çekilmeye başlamıştı. Beyaz, eninde sonunda kendisinin ipini çekilmesine neden olacaktı. Bu yüzden ondan önce davranarak onun ipini çekecekti. Sadece ona zemin hazırlamasını bekliyordu.

Bardağından bir yudum daha alarak gece manzarasını izlemeye devam etti. İki gündür uyumamış ve artık bedeni isyan ediyordu ancak yine de uyumak istemiyordu. Sessizlik şu an oldukça cezp edici görünüyordu. Bedeninin uykuya ihtiyacı olduğu kadar sessizliğe de ihtiyacı vardı. Sessizlik uykudan daha uzaktı hayatına.

Elindeki bardağı bitirene kadar oyalanarak manzarayı izlemeyi sürdürdü. Artık gözleri uykuya direnemeyecek duruma geldiğinde bardağında kalan son yudumu tek seferde içerek camın önünden uzaklaşarak bardağı tezgâha bıraktıktan sonra çıkardığı ceketi eline alarak odasına doğru yürümeye başladı.