KOVALAMACA-1 SUÇLU

YENİ İŞ

Her ne kadar bu kıyafetler içinde kendimi kötü hissediyor olsam da Ceyda'nın çevresinde takılabilmek için onun gibi olduğumu göstermem gerekiyordu. Bu nedenle sadece görüntümü değil tavrımı da değiştirmem gerekiyordu. Kıyafetlerde sorun yoktu ama tavır konusunda biraz eğitim almam gerekiyordu. Burası özel bir eğlence mekânıydı. Yarasa'ya ait ve el altından ülkenin önde gelen adamlarının hem eğlenip hem de istediğini aldığı bir yerdi. Genel evin bir farklı versiyonu olduğunu da söyleyebilirdim.

Daha içeriye girdiğim ilk andan itibaren buraya yabancı olduğumu yüzüme vuran bakışlara rağmen ikinci kata kadar çıkmayı başarmıştım. Bu mekanı Yarasa adına yönetiyordu ve ben de buraya görmediğim, sadece adamlarının varlığından bahsedip durduğu Yarasa'nın izniyle gelmiştim. Bunca zamandır bir kez bile görmediğimden olsa gerek artık sadece bir dedikodu olduğunu düşünmek üzereydim. Hayatının sonuna kadar saklanıyor olamazdı değil mi? Durum bunu gösteriyordu.

Taner, beni yöneticinin odasına götürerek içeriye aldığında, içeridekinin bir kadın olduğunu görmek biraz daha şaşırtmıştı beni. Böyle bir yeri bir kadın nasıl yönetebilirdi ki? Sonuçta burada yapılan iş oldukça zor ve tehlikeliydi. Her an her şey olabilirdi. Polis baskınlarından bahsetmiyorum. Polislerin böyle bir yerden haberleri yoktu. Biz henüz bu kadar ilerleyememiştik ama şu an görüyordum ki biz aslında sadece onların küçük bir parçasını yakalamıştık.

Oldukça abartılı kıyafetler içindeki kadın hiç duruşunu bozmadan oturmaya devam ediyordu. Yüzünde kıyafetleri kadar abartılı renkler vardı. Saçlarının peruk olduğunu anlamak zor değildi. Hiçbir saç bu yaşta böylesine gür ve dolgun olamazdı. Mavi gözleri yalına rağmen güzelliğini kaybetmemiş aksine tek doğal yer olduğundan sanırım tüm dikkatleri oraya çekiyordu. Bacak bacak üstüne almasından dolayı neredeyse iç organlarına kadar görüyordum ama yine de rahatsız gibi görünmüyordu.

Başıyla beni gösterdi." Kim bu çocuk?" beni böyle küçümsemesi oldukça sinir bozucuydu. Çocuk da değildim hani. Yirmi yedi yaşında genç bir kadındım. Ama kadın bana çocuk diyordu. Bu durumda yaşının benim tahminlerimin üzerinde olduğunu düşünmüştüm.

" Patron onunla ilgilenmeni emretti. Bundan sonra burada çalışacak" dedi bana dönüp göz kırparak. Bunun anlamı aramızın düzelmiş olmasından değildi. Yol boyunca burada başıma gelebilecek olan şeyleri anlatıp zaten sinirlerimi bozmuştu. Bu nedenle keyifliydi ve bana arkadaşmışız gibi rahatça göz kırpıyordu. O bu şekilde davrandığında daha fazla endişeleniyordum. Burada çok büyük sorunlara yol açacak gibi görünüyordum.

" Nerden buldu bunu? Pek de acemi görünüyor. Çok işi var bunun" dedi sanki pazardan mal alır gibi.

" Çok merak ettim acaba burada işe başlamak için kaç yıllık tecrübe gerekiyor." Kadın bu asabi cümlemden dolayı kızmadı. Aksine gür bir kahkaha atmaya başladı ve ben öylece karşısında biraz daha öfkelenerek susmasını beklemeye başladım. Taner'in neden bu kadar mutlu olduğunu anlıyordum.

" Patron onun özel müşterilerle ilgilenmesini istiyor. Normal kızlarla aynı muameleye tabi tutulmaması konusunda kesin emir var" dediğinde aralarında benden habersiz bir konuşma geçtiğini anladım. Taner'e bakarken o da bana döndü. Bir anda otuz iki dişini gösterecek şekilde gülümsediğinde ona aynı şekilde karşılık verdim.

" Yarasa'nın kızlarından biri yani."

Yarasa denildi mi tüm tüylerim diken diken oluyordu. Onunla alakam yoktu ama Fatih her şeyi Taner'in halledeceğini benim sessizce durmamı tembihlediğinden sustum. Bu hakareti kabullenmiş değildim ama en kısa zamanda yani bu işten kurtulduğumda bunu rahatça dillendirecektim. Yarasa ile Fatih dışında bir alakam yoktu. Olamazdı da.