Courage©

27

Een diepe, droevige zucht weerklinkt tegen de vochtige muren en bereikt mijn oren. Ik hang mezelf aan mijn kettingen en negeer de snerpende pijn die zich door mijn onderarmen verspreid. "Het is niet jouw schuld, Nash. Ik had niet mogen blijven stilstaan. Altijd doorlopen, nooit--"

"Omkijken," vult Nash me zachtjes aan. Zijn treurige energie vult de ruimte en ik doof voor het eerst het vlammetje hoop uit. Pijn overrompelt me en een langzame traan rolt vanuit mijn ooghoek over mijn wang. Ik snik en hap naar adem.

Het blijft stil aan de overkant en ik laat mijn verdriet uitbollen. "Nash?" vraag ik uiteindelijk wanneer ik mijn ademhaling terug onder controle heb.

Een kort antwoord volgt een lange stilte op.

"Waarom rookte je die wiet?"

Nash snuift en zijn schouders schampen de dikke stenen muur terwijl hij zijn schouders ophaalt. "Geen idee. Ik had het nodig, denk ik."

"Nódig?" vraag ik ongelovig terwijl ik boos mijn hoofd naar zijn kant op draai ook al kan hij mij niet zien en ik hem niet.

"Ja, ik ben vroeger verslaafd geweest aan drank en drugs en ik had een opstoot."

Ik knik, wetende dat hij me niet kan zien en staar vermoeid voor me uit. Zachtjes vallen mijn ogen dicht, terwijl de zon wordt opgeslokt door de wolken en alleen het licht van de maan naar binnen schijnt.

Mijn dromen zijn zwart en donker en met een klap worden ze uit elkaar gerukt en schiet ik omhoog, geschrokken door het geluid dat niet uit mijn dromen kwam. Het schuiven van hekken weerklinkt ratelend en hard tegen de kille muren en ik kijk loom naar de brede, grote figuur die voor me staat. "Vic, Vic, Vic," mompelt hij bestraffend, "je had beter gewoon doorgelopen, maar goed als je liever bij mij blijft, vind ik dat ook prima."

Ik laat mijn hoofd vermoeid hangen en staar naar zijn schoenen die dof glanzen in het zilveren maanlicht. "Laat me met rust, Luke."

Luke lacht kort, maar zonder emotie. "Ik had daarnet zo verschrikkelijk veel zin in je, dat ik me amper kon inhouden. Nu je bent weggelopen, is mijn lust naar jou alleen maar groter geworden," ik kijk hem lusteloos aan en hij grijnst naar me, waardoor ik kippenvel krijg en mijn hart een slag over slaat,"en ik weet de perfecte manier om die lust op je uit te werken."

Luke grijpt mijn polsen van de haak en sleurt me naar voren waardoor ik met mijn voeten een stukje over de grond word gesleept. Ik kreun van de pijn wanneer mijn enkel een beweging maakt en Luke lost me, waardoor ik onhandig op mijn buik val, maar geen kant op kan. "Had gewoon meegewerkt en je zou geen gebroken enkel hebben," sist Luke terwijl hij mijn enkels en polsen losmaakt.

Ik draai mijn ledematen en strek mijn spieren, maar Luke grijpt me bij mijn kraag en draait me op mijn rug zodat hij me op zijn rug kan gooien. Ik kronkel in zijn greep, maar hij is te sterk en hij loopt met me de cel uit. We lopen langs Nash' cel en ik voel zijn ogen op me branden, maar ik kijk hem niet aan.

We lopen door naar een kleine deur en Luke draait het slot erin alvorens hij de deur opent en terug achter zich dicht gooit. Met een klap word ik op een grote, ijzeren tafel gegooid en de scherpe, metaalachtige geur dringt mijn neusgaten binnen terwijl ik lomp op de tafel kronkel om meer van de kamer te kunnen zien. Een lange TL-buis flikkert boven mijn hoofd en verblind me bijna zodra ik naar het plafond kijk. Er staan overal vochtplekken op en langs de muren staan er barsten in de witte verf en de witte tegeltjes. Overal staan er bloedspetters tegen de tegeltjes en de vloer is besmeurd met bloed. Mijn maag draait zich om en ik slik de inhoud weg.

"Wat vind je van mijn kerkers? Ze zijn een al een paar eeuwen oud, maar deze martelkamer," Luke draait met zijn arm in het rond,"is zopas nog vernieuwd om hem van meer technische martelinstrumenten te kunnen voorzien," sist hij terwijl hij naar me toe komt en mijn polsen vast klikt aan de tafelpoten aan de weerszijden van mijn hoofd en mijn enkels vast grijpt en ze ook vast klikt aan de tafelpoten aan mijn voeten. Mijn enkel klopt en steekt en een misselijke golf van pijn klopt door mijn lichaam.