TEK UMUT (+18)

1. 'Başkanlık.'

Bölüm 1.

İrem Alacahan.

"Oha be! Halamı uyuyorsun?!"

Evet.

Sevgili 21 yıllık, pardon bugün itibariyle 22 yıllık arkadaşım Sude'yi görmemle bugünkü birtakım ıvır zıvırı tekrar hatırladım.

"Sen yat .. Anca yat sen. Kızım bugün Alacahan Holding'in başına sen geçeceksin! Tek varis sensin herşey hazır!"

Sikeyim holdinginide varisliğinide bir uyutmadınız arkadaş!

Durun durun size biraz bahsedeyim. İtalyadan 22. yaşım şerefine ailem tarafından çağırıldım, oradaki hayatım bitmiş ve buradaki hayatım bugün itibariyle başlamış bulunmakta.

Aile holdingi başına bugün ben geçiyorum.

Ah evet çok iğrenç bir durum ama buna mecburuz, bazen bazı şeyleri yönetemeyiz. İçine gönderildiğimiz bu hayata bazen sahip çıkmamız gerekir.

"Bana bak 2 dakika sonra geliyorum ve kalkmış oluyorsun!"

Kapıyı çarpıp çıktı. Kapıyı niye çarpıyosun?

"Kapıyla ne sorunun var gerizekalı?"

Arkasından seslendiğimde sadece teleşlı adım seslerini duyuyordum.

Artık kalkma vaktidir İrem, kollarımı gücümün yettiği kadar açıp esnedim, etrafa göz gezdirip ayağa kalktım. Gözlerim penceremin ardına serilen İstanbul'un güzelliğinde dolandı. İtalya'yı elbette özleyecektim, hayatımın en deli dolu günlerini emanet etmiştim o ülkeye. Her bir şehrinde her bir sokağında ele avuca sığmaz çılgınlıklarım vardı. 

Ve ben hepsini geride bırakmıştım.

Peki bundan sonra ne olacaktı? Benim hayatım bundan sonra nasıl olacaktı? Kafamı iki yana sallayıp düşünmemeye çalıştım.

Neyse.

Hazırlanma görevi başlasın.

Duş tamam.

Dişler tamam.

Kıyafet tamam.

Saç tamam.

Son kez etrafında dönn.. Bence mükemmmel.
Kapının tıklatılmasıyla "Hazırmısın?" sesini duydum.

Hazır olmak ne kelime yavrum. Zımba gibiyim!

"Gel "

İçeri giren Sude hayretle gözlerini açınca kaşlarımı kaldırdım.

"Kızım? Bu ne hal?! Lan Başkan olacaksın bugün bu ne! Sokak serserisi part 2!" diye cırladığında gözlerimi devirdim.

Artık iyice saçmalamaya başladı bu kız.

"Hadi gidelim. Çok boş yaptın sabah sabah."

Topuklularını yere vurarak söylendi.

"Bir kere laf dinle yaa burası İtalya değil! Ve sen italya sokaklarındaki başı boş eski İrem değilsin! Bugün büyüdün."