TEK UMUT (+18)

24. 'Karanlık Hisler.'

İrem.

Şarabımı elime alıp dudaklarıma götürdüğümde duraksadım.

Annem, beyaz uçuş uçuş elbisesi toplu saçları ve muhteşem kırmızı dudaklarıyla gülümsüyordu.

Dayanamadım.

Bardağımı bırakıp yanına ilerledim beni gördüğünde muhteşem gülümsemesi söndü.

Elimi uzatıp "Berna Hanım." dediğimde elimi tuttu, gözlerime baktı bu kadar etkilenmem normal değildi. Annemin beni bu kadar etkisi altına alması normal değildi.

Bunca yıl görmediğim annemdi o.

Peki ya bu etkiyi nasıl sağlamıştı?

"İrem Alacahan.."

Gözlerimi alamıyordum güzelliğinden.

"Çok zarif olmışsunuz." dediğimde gülümsedi "Sağolun. Ama yanınızda sönük kaldım."

Gözlerimi devirdim "Saçmalamayın."

Güldü. Başımla son kez selam verip uzaklaştım Sude bana şaşkın bakışlarıyla "Bu neydi şimdi?" diye sorduğunda cevap vermedim.

Daha sonra gözlerim babama kaydı.

Yutkundum.

Anneme bakıyordu kaşları çatık ama aşkla..

Daveti düzenleyen Meltem hanım elindeki büyük fanusla kürsüye çıktı. Tüm magazini yolladığına göre bir işler karıştırıyordu yine.

"Evet! Şimdi karma dans başlasın.!" dedi heyecanlı sesiyle. Eliyle yavaşça çevirdi kağıtları. Herkez gülümseyen gözlerle bakıyordu.

Bir tane çekti.

"Murat Alacahan!" dediğinde herkez alkışlarken babamla göz göze geldik gözlerini devirdi.

Tüm kadınlar babamla dans etmek için tutuşuyordu.

Babamın ise hiç umrunda değildi.

Meltem Hanım ise ikinciyi çekti.

Merakla kadının ismini beklerken "Berna Taşkıran!" diye haykırdığında kilitlenmiş bir şekilde babama baktım, tepki vermedi.

Yine takmıştı çelik zırhını yüzünde tek çizgi oynamazken, üzerine düşen ışık hüzmesiyle ilerledi anneme elini uzattı.
Annem hemen tuttu, tereddütsüz.

Sanki bu anı bekliyor gibi.

Öyle bir tuttu ki.

İçi gider gibi.

Babam ifadesizdi. Annemin elinin üzerine ufak bir öpücük bıraktı ve orta alana ilerlediler.

Annem titreyen dudaklarını birbirine bastırdı.

Usulca sokuldu babama.

Babamsa sanki kırılgan bir cama dokunur gibi elini annemin beline yerleştirdi diğer elinde annemin eli varken.