TEK UMUT (+18)

2. 'Demir.'

Bölüm 2.

İrem Alacahan.

Akşam yemeği.
Dedemlerin köşkünde.
Zoraki kocamı beklerken.

Ne diyorum ya..

İyice kafam gitti.

Sigaramın son demini içime çekip ciğerlerimden gri dumanı kovuyorum.

Tanışma yemeği nereden çıktı ya?

Zihnim benden bağımsız çocuğu düşünürken kafamı iki yana salladım. Sakın düşünme İrem.

Bu asla gerçek bir evlilik olmayacak, birbirinizi görmeyeksiniz bile..

Ama çocuğu tanıyordum. Yani duymuştum.

Magazinlerin gözdesi, kızların biricik aşkıydı kendisi. Ve soğuk, itici buzlar kralı ülkenin en başarılı mimarı ve holding sahibi.

Tanrım kimlerle evleniyorum?

İzmariti yere atarken ayak ucumla eziyorum ve telefonumu çıkartıp Sude'ye mesaj atıyorum.

Gönderilen : Sude

"Aman allahım zoraki kocamla ilk tanışmam!"

Gönderen : Sude.

"Manyakk!! Snkdndkdmdl yemekte uslu dur!"

Kapıyı çaldım, Fatma Teyze kapıyı açıp gülümseyerek "Dedeniz ve Babaanneniz sizi bekliyor efendim." dediğinde içeri girdim.

Babaannemi görünce iç sesim anında devreye girdi.

En azından onu mutsuz etme kendine gel İrem.

Elimden geldiğince gülümsedim "Ben geldim!" deyip babannemin yanaklarını öptüm.

Bana sıkıca sarıldıktan sonra sıcacık gülümsedi. "Kuzum benim hoşgeldin. Gel otur."

Dedem bana bakıp gülümsedi ve tahmin ettiğim gibi yemekte uslu dur bakışı attı. Muzurca gülümsedim. "Mesaj alındı Rahmi Alacahan. Rahat olun."

Yarım ağız sırıttı, çenesini hafifçe kaldırıp "Bende öyle düşünmüştüm" dediğinde gözlerimi devirdim.

Oturduğumda babamı sordum babaannem bilmediğini söyleyince merak edip aradım.

Bir iki çalıştan sonra açtı.

"Baba nerdesin?"

"Geliyorum. "

Kapattı.

Babaannem yemen masasını son kez elden geçirirken sıkıntıdan patlıyordum.

Kendi kendime oyalanırken oturduğum tekli koltukta ters döndüm. Ayaklarımı havaya kaldırıp sallamaya başladığımda kendi kendime mırıldanıyordum.

Demir Poyraz.

Gerçekten anlatılanlar gibimisin? Lütfen öyle olma.. Düşüncelerimin içinde çırpınırken ayak bileklerime sarılan güçlü parmaklar ve belime dolanan kolla aniden doğruldum.