48. 'Baba!'

2.8K 199 32
                                    

Bölüm şarkısı: Muhteşem Yüzyıl Kösem- Ölümün Gölgesi (dinleyerek okumanız tavsiye edilir.)

Multimedia: Murat Alacahan

Barlas Dinçer.

Elimde duran İrem'in resmini özlemle öptüm. Hasretle fısıldadım.

Az kaldı sevgilim.. Yakında benim olacaksın. Sana kavuşmama çok az kaldı. Herşeyin sonuna geldik.

En sondayız. En dipdeyiz artık.

İçeri giren Doruk'a döndüm.

"Plan hazır mı?'' diye sorduğunda güldüm sehpadaki bardağı tepeme dikip cevapladım onu.

"Evet."

Kısık gözleriyle bana bakıp karşıma geçip oturdu.

"Anlat o zaman."

Elimle çenemi sıvazlayıp planımı anlatmaya başladım.

"Üç gün sonra ikizlerin doğum günü var.''

Doruk anlamadı kaşlarını gagifçe kaldırdı. "Ee?"

Sırıttım.

"Aslanın ölme vakti vakti geldi."

Doruğun gözleri korkuyla parladı.

"Murat Alacahan!"

Kıkırdadım.

"Ta kendisi."

Az kalmıştı İrem'e kavuşmama.

Çok az.

Ve siz Alacahanlar, son günlerinizin tadını çıkartmalıydınız.

İrem.

Ayaz ve Nefes'in doğum günü.

Tüm ailemle birlikte, sevdiklerimle bir aradayım. En önemlisi bebeğimle.

Köşkün uçsuz buçaksız bahçesi belki yıllar sonra ilk defa güzel gelmişti gözlerime. Ayazın kıkırtıları Nefesin derin kahkahalarıyla birleşirken herkes halinden memnun, mutluydu.

"Pasta vaktii!!"

İkizler pastalarını kesip dileklerini tuttular.

Mumları üflediler.

Demir kulağıma fısıldadı.

"Hediyemizi verebilirsin."

Nefes babamın muazzam hediyesiyle meşgul olurken bizimkini hatta diğer hiçbir hediyeyi takmadı.

Ama Ayaz sıkıca sarıldı bana ardından mırıldandı "Seni seviyorum."

"Bende."

Saatler hızla ilerlerken neşe dolu kahkahalarımız mutlu kıkırtılarımız bize eşlik ediyordu.

Yanıma gelen Demir'e gülümsedim elini karnıma koyup dudaklarıma hızlı bir öpücük bıraktı.

(Şarkıyı açın)

Ardından duyduğumuz ani ve keskin iki el silah sesiyle hızla arkamı döndüm.

Herkez büyüyen gözlerle birbirine bakarken gözlerimle herkesi taramaya başladım.

Nefes ellerini bedeninde gezdirip Ayaza döndü ikisinede birşey olmamıştı. Buğra iyi olduğunu işaret etti hızla Demir'i ellerimle taradım. İyiydi.

Anneme baktığımda babama bakıyordu. Babamla Dedem birbirlerine bakarken kesilen nefesimle onlara adım attım.

Hayır!

TEK UMUT (+18)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon