TEK UMUT (+18)

33. 'Oyun.'

Multimedia : Nefes

Nefes Alacahan.

Sabahın ilk ışıklarıyla uyandığımda hızla kalktım duşa girip soğuk suyu açtım vücudum soğuk su altında ürkerken içimdeki ateş suyun soğukluğunu bastırıyordu, duştan çıkıp üzerimi giydim. Arabama bindiğimde torpidoyu açtım evet herşey buradaydı.

Bugün herşey bitecek! Herşey hallolacak. Sırtımdaki kamburdan kurtulacağım! Plan hazır hadi Nefes sen yaparsın. Derin derin soluklandım arabada dikiz aynasından kendime baktım.

"Nefes Alacahan. Oyuna yeni başladı.!"

°

"Nefes. Son 3 günün kaldı.." dedi sinirle.
Elimdeki sigaradan içime çektiğim dumanı umursamaz tavırla üfledim bu onu dahada gerginleştirdi. Amaç buydu zaten.

"Kutul artık o adamdan." diye tısladı dişlerinin arasında.

Yine ıssız bir yerde rutubetli depodaydık tavandan damlayan su damlalarını saymak artık pek cazip gelmediği için cevap verdim.

Yüzüme alaycı gülüşümü takıp "Biliyorum." dedim

Kaşlarını sinirle çattı. Delir adam! Delir.

"Tamam. O halde işini zamanında hallet.!" kükremesine aldırmadım arkasındaki yalaka köpeklerine baktım az sonra efendilerine verecekleri ihaneti düşünüyordu.

Deponun ortasında dolanmaya başladım. Birazdan olacakları son kez düşündüm usulca baktım ona, sessizliğim Rahmi Beyin gözündeki saniyelik endişe yaratması bile beni yeterince mutlu etmişti.

"Nefes." dedi yumuşak bir sesle ona döndüm.

Az önceki öfkeli hali yok olmuş gibiydi omuzlarını daha doğrusu zırhını azda olsa indirmişti.

"Bana ne zaman baba diyeceksin.?" dedi çenesini kasarak. Bunu bende merak ediyordum. İçime dolan sıkıntıyı belli etmemek adına başımı eğip küçük bir kahkaha attım.

"Belki bugün derim. Son kez."

Tek kaşını kaldırdı. Artık son demdeyiz, bugün son. Anlamış mıydı acaba? Sen zeki bir adamsın Rahmi Bey. Anlarsın sen!

"Torunun Buğra. Neden ölmesini istedin.?" diye sordum merakla, canından olan torunu ne hata yapmış olabilirdiki? O masum çocuk!

Rahat bir tavırla "Ölmeliydi." dedi tahmin ettiğim gibi. Anlatmayacaktı kendisi bilirdi, ben eninde sonunda öğrenirdim zaten.

Güldüm. Deponun kapısı büyük bir gürültüyle açıldı belkide şu kadarlık ömrümde duyduğum en kuvvetli zafer sesiydi, içeri giren adama baktım yüzünü kapişonuyla kapatmıştı Rahmi dikkatle baktı, gözlerini kısıp dikkatle inceledi..

"Sana bir süprizim var Rahmi Bey." dedim büyük bir zevkle. Gözlerindeki korku içimi zaferle doldururken

"Buğra." dedim "Aç yüzünü Halacım."

Buğra yavaşça açtı yüzünü Rahmi Bey elini kalbine götürüp derin derin soluklanmaya başladı "Nefes.. İhanet ettin.!" dedi dişleri arasında.