TEK UMUT (+18)

18. 'Birlikte.'

Bölüm 18.

İrem Alacahan.

Bazı anlar olurdu, istediklerin gururuna hançer saplar zor durumda bırakırdı seni. Ensene süzülürdü hislerinin zehirli nefesi.

Yanardında yandım diyemezdin.

Dudaklarımın üzerindeydi dudakları. O dudaklar ki benim can suyum, nefesim, damarlarımda akan kandı. Sanki öyle bir an olmuş ki, ben yeniden nefesimi çekmiştim içime, onun dudaklarıyla.

Ayrıldı nefesi nefesimden baktı gözleri gözlerime. Yüzü şakağıma ilerler derince içine çekerken kokumu, kapadım gözlerimi. Bedenimi saran bu ateş onundu, yüreğimi mengesine sıkıştırıp kıvrandıran oydu..

Bu adamın nefesi benim hasta bedenimin en büyük uyuşturucusuydu. İrademe atılan bıçak darbesiydi.

Yinede.

Kalan irademle yasladım avuçlarımı göğsüne, ittim onu itebildiğimce.

Biçimli dudaklarından gözlerimi karartan bir ses döküldü.

"Benden gidebileceğini mi sanıyorsun?"

Sağ eli boynumu kavrayıp okşarken öpüverdi tenimi. Başım bedenimden bağımsız arkaya yaslandı.

"Buna izin vereceğimimi sanıyorsun?"

Titreyen bedenime hafifçe verdi ağırlığını. Tekrar buluştu gözlerimiz.

Çevirdim başımı yan tarafa. "O kıza izin verdin, öptü seni.."

Burnu yanağıma yaslanırken devam ettim. "Çekil üzerimden istemiyorum seni.."

Parmakları yüzümü yüzüne çevirirken dudaklarını yanağıma sürttü. "Eğer beni istemediğine bir saniye emin olsaydım, şimdi dudaklarım teninde olmazdı."

Hissettiğim yoğunlukla verdim nefesimi. Kalıp inen göğsüme kayan keskin bakışlarıyla ısırdım dudaklarımı.

"Demir çekil."

Göğsüne yaslı ellerimi başımın üzerine sabitleyip kapandı dudaklarıma. Dönen başımla dolandım dudaklarına.

Çektim ellerimi sardım bedenini. Bunun üzerine Demir iyice kavradı bedenimi.

Demir.

Sahip olmak için yakmaya, yanmaya, yok etmeye hazır..

Ben.

Onunla olmak uğruna cihanı karşıma almaya hazır..

Kasıklarıma dolan sancılar kıvranmam adına çaba sarfediyordu. Tutamıyordum kendimi, sahi beni kimse bu denli tutkuyla sevmemişti.. İçim yanıp kül oluyordu sanki, kalbim göğüs kafesimle savaşıyordu dışarı çıkmak için.

Bu onun eseriydi işte. Bunu bana o yapıyordu. Benim en güzel ölümümdü..

Dakikalar uzayıp gideken şehvetle deliler gibi öpüşüyorduk. Ellerim sırtına kayıp tenini okşarken bacaklarımı acıtacak kadar açıp yer verdim ona. Üzerimdeki bedeni, bedenimi şehvetle ezerken mırıltılarım dağılıyordu dudaklarına.