TEK UMUT (+18)

17. 'Beni Bırakma.'

Multimedia : Demir.

3 hafta sonra...

İrem.

"İrem hazır mısın?"

Ayakkabılarımı giyip seslendim. "Hazırım."

Sude kulağına küpeyi takarken içeri girdi beni baştan aşağı süzüp kocaman sırıttı.

"Olmuş olmuş."

Güldüm. "Senin eline su dökemeyiz Sude hanım." Elleriyle saçlarını havalandırdı. "Bu gece eğleniyoruz bebek modumuzu yüksek tutalım."

Salladım başımı. "Aynen öyle."

İki kız şıkır şıkır ayrıldık evden. Günlerdir yalnızca evden işe gelip gidiyordum. Sude'nin üstün ikna çabalarıyla kendimi yapıştığım koltuktan kazıdım.

Sudeyle arabaya yerleştiğimizde çantasını kucağına koyup dudak büzdü. "Selim de gelseydi iyiydi."

Güldüm. "Yeni manitası fazla ateşli."

Sude kahkaha attı. "Of sorma!''

Bizim barın önüne geldiğimizde Sude tıkır tıkır yürüyerek benden önce girdi içeri.

Arkasından yürümeye devam ettim.

"Hoşgeldiniz İrem Hanım."

Kapıdaki korumalara başımla selam verip adımımı attım içeriye. Sude aniden yanıma geldi.

Yüzü sapsarı olmuş, telaşla fısıldadı.

"İrem hadi gidelim eğlence felan yok burada." Kaşlarımı çattım. "Yeni geldik Sude manyak mısın?"

Arkasına bakıp geri döndü. "Ya başka bir yere gidelim bence."

Gözlerimi devirip ilerlemeye devam ettim fakat Sude canhıraş yapıştı koluma. "İrem lütfen!"

Yüzündeki ifade normal değildi, çocukluk arkadaşımı tanıyordum. Birşeyler saklamaya çalışıyordu, tuhaflık vardı bu işte.

Kolumdaki elini çekip adımlarımı yeniden ilerlettim.

Ve gözlerimin gördüğü kişiyle tüm vücudum irkildi.

Boğazıma bir bıçak oturdu, nefeslerim kesildi. Kan aktı içime.

Gözlerim kısılırken delirdiğimi bile düşündüm.

Gerçek miydi?

Karşımdaki görüntü gerçek miydi?

Vıp locada oturan Demir ve kucağındaki kız

Demir ve kucağındaki kız gerçek olamazdı değil mi? Yanındaki arkadaşları beni fark etmişti.

Ama Demir fark etmemişti.

Sude yanıma geldi.

Ona baktım, bana korkuyla bakıyordu. Omuz silktim, kalbime inen bu acıyı yok etmek istedim. Karşı locaya oturdum Sude'yle.