Two Lost Hearts (Completed)

Ikalawa

"Good morning, mam Katherine!" Umiling ako kay Vina ng batiin niya ako pagpasok ng opisina. Sinabi ko na naman sa kanya na wag na akong tawagin mam. My God! Pareho pareho lang naman kaming pinamahala ni Enzo at Tricia nang business at companya nila, pero itong si Vina, makulet eh.

"Vina, how many times do I have to tell you na 'wag muna akong tawaging mam.." umupo ako sa desk ko.

"Eh mam-" naputol ang sasabihin niya ng tignan ko siya ng masama.

"Ang kulit  mo Vina, mag titiger mode na naman si Katherine niyan.. tapos mag fe-French na naman 'yan, edi duduguin na naman ang ilong naten.." seryosong seryosong sabi ni Andi kaya nagkatnginana kami at sabay na tumawa. Agad nag angat ng paningin si Andi sa amin ni Vina habang nakakunot ang noo.

"What's funny?" Ayan na naman ang pagsusungit niya. Napatingin ako kay Vina na bahagyang namula ang pisngi. Ang laki kasi ng pinagbago ni Andi, from the nerd and shy boy.. iba eh.

"Wala naman Andi, ang hot mo kasi." Kinindatan ko siya kaya lalong kumunot ang noo niya.

"Ah-- eh-- excuse me.." nagkatinginan kami ni Andi ng biglang lumabas ng silid si Vina. Hays! How can be this two so oblivious about their feeling to each other? They making me a hard time watching them everyday.

"Katherine, may meeting kayo ni Sir Enzo mamaya.." natigil ako sa pagrereview ng isang file ng magsalita si Andi. Another mall ang ipapatayo nila Enzo around BGC pero nagback out ang Engineer sa firm ni Zion at Maico, what the hell Am I going to do? The two of them were very busy with their prior commitments. Ano 'to? Pati pag papala ng semento papatusin ko?

"For what reason?" Kumunot ang noo ko kay Andi. Ano ba gagawin pa dito ni Enzo, I'm giving them life they both deserve. Pinaparusahan ko ba ang sarili ko? Sort of. Pakiramdam ko kasi ay isa ako sa dahilan kung bakit sila nahirapan ni Tricia.. and losing Kol. Wala nang mas masakit pa doon. Kol is my karma. And I'm blaming myself for his death. Kung nagsalita ako noon pa, edi sana nandito pa siya. Umiling ako. I should have move on. Hindi na maibabalik ang tapos na. I need to fight  my demons.

"May isasama daw siyang isang Engineer.." nagkibit balikat nalang ako sa kanya at binalik ang mata ko sa mga files na binabasa ko.

After I read all those files and documents na dapat kung ayusin  ay huminga ako ng malalim. This works stress the hell out me. Akala ko madali lang lang trabaho sa office. Hindi pala.

"Kape ka muna Katherine.." napatingin ako kay Vina na nanghahaba ang nguso habang may dalang tatlong tasang kape.

Tumungo siya sa table ni Andi at padabog binaba ang isang tasa. Napailing ako ng umangat ang tingin ni Andi sa kanya sabay tingin ng masama. Oh, here we go again.

"What the hell!" Salita ni Andi sabay wagwag ng files niya na nabasa ng kape. Vina just shrugged at mabilis tumalikod.

"Damn that girl! Masisiraan ako ng ulo!" Marahas na hinila ni Andi ang buhok niya. Hindi ko mapigilan titigan siya at matawa. He looked so frustrated.

Hinigop bahagya ni Andi ang kape ni Vina, agad akong napasinghap ng naibuga niya ang kape.

"What?" Taranta akong tumayo at lumapit sa kanya. Magkasalubong ang makapal niyang kilay habang halos lumabas ang ugat niya sa noo sa sobrang pagkakakunot.

"Is your coffee taste-- uggghh! Tangina ang paet paet eh!" napasabunot na talaga siya sa buhok niya kaya lalo akong natawa. It's not bad na nakakasama ko sila, may good side naman ang kalokohan nila sa isa't isa, nababawasan ang stress ko..

"How old do I look katherine?" natigil ako sa pagtawa at umupo sa katabing upuan ng swivel chair niya. Tinignan ko siya mabuti, God! Bakit ba gumwapo ng ganito si Andi? Tinagilid niya ang ulo niya na tila ba nagiintay ng sasabihin ko.

"Umm--- 30?" Medyo napayuko pa ako. Narinig ko pa ang malalim na buntong hininga niya.

"God! Do I look that old? I'm just twenty eight." Umiling si Andi at nagpakawala ng mahinang pagmumura. Natigilan ako. Did I offended him?

"Hindi naman-" hindi pa natatapos ang sasabihin ng umiling siya.

"That crazy Vina is giving me a hard time. Tatanda talaga ako ng maaga sa kanya." Serysong sabi niya na parang sobrang bigdeal ang sinabi ko.

"Eh tingin mo ba ilan taon na ako?" Biglang sabi ko. Kumunot ang noo ni Andi sabay tingin sa akin mula ulo hanggang paa.

"Are you sure you asking me that Katherine? You look 20 eventhough you are already a mom, can't you see, the IT staff drooling over you when you are around the room, damn, you are one of a hell hot momma! as well as mam Tricia.."

Halos malaglag ang panga ko sa sinanbi ni Andi. Bigla nalang ako pinamulahan ng pisngi. Baliw na ito! Ako pa talaga ang ginaso.

"But I'm twenty seven.." maikling sagot ko. A naughty smile formed on his face.

"You are impossible Katherine.." umiling siya sa akin.

"Where's Katherine?" Napabalikwas ako sa tapat ng door ng bigla nalang pumasok si Enzo. Malaki ang ngiti niya habang nakitingin sa amin ni Andi, I rolled my eyes. Nakakainis talaga pag ngumingiti si Enzo eh. Para kasing may meaning.

Nawala ang ngiti ko ng kasunod niyang pumasok si Troy, umupo si Enzo sa swivel chair ko. Naiwan nakatayo si Troy sa gilid habang nakahalukipkip. Damn. Ang supaldo ng aura niya. Alam mo yung parang ilag? Ang gwapo pa naman niya. I shooked my head. gago yan eh! Sabihan ba naman akong flirt? He doesn't even know me.

Napatingin ako kay Troy. Agad ako nag iwas. Ang intense kasi ng mga titig niya, na pakiramdam ko ay nalulunod ako at hindi makahinga. Yung abong kulay ng mga mata niya, God! Tipong hihilingin mo na titigan ka nalang niya.

"What are you doing here?" Umayos ako ng upo at pormal na humarap kay Enzo, nakita ko ang pagkunot ng noo niya. Lalo akong umayos at tila ba nalagutan ng hininga ng humila si Troy ng upuan at pumwesto sa harap ko.

"ano nangyari Kath? Why so formal?" Humalakhak ng bahagya si Enzo kaya napairap ako. Halos tadtarin ko siya ng buhay sa isip ko. Hindi ako nagsalita pero nakatitig pa din ako sa kanya ng masama.

"Anyway, about the mall na itatayo sa BGC, meron na akong bagong Engineer.." seryosong sabi niya. Pakiramdam ko ay nabunutan ako ng tinik dahil doon. Akala ko ay kailangan ko na mag aral kung paano itatayo ang isang buong mall.

"Where is the lucky Engineer, then?" Nakangiting sagot ko sa kanya. Tumayo si Enzo ng biglang tumunog ang cellphone niya.

"Right infront of you, Kath." Pagkatapos noon ay lumabas si Enzo. Ako naman ay napatingin kay Troy na malamig na nakatingin sa akin. Prente siyang nakaupo na tila ba sinusukat ang buong pagkatao ko. Wait?right infront of me? So it means? OMG!

" Y-you are?" Halos magkabalibaliktad ang dila ko dahil sa kaba. Eh bakit ba ako kinakabahan? Nakita ko ang pagtaas ng sulok ng labi niya.

Nang makabawi ako sa gulat ay bigla ko siyang hinarap. Totoo bang kapatid ito ni Kenneth Shane?sobrang opposite kasi sila.

"What are you doing here?" Iritableng sabi ko. Sumeryoso ang kaninang nakakalunod niyang tingin.

"You heard Enzo." Tipid na sagot niya tsaka nag crossed arms sa harap ko.

"Yeah, I heard him, you are the Engineer? Why?why here?" Nakita ko ang pagkunot ng noo niya, Masyado ba akong rude? No! He deserves that.

" coz' I want to explore here.." tumayo siya at inayos ang bahagyang nagusot na damit. Halos malunok ko ang laway ko ng nakita ko ang perpektong hugis ng panga niya. Napatingala pa nga ako dahil ang tangkad niya

"Explore what?" Naguguluhan tanong ko sa kanya. Ngumisi siya kaya parang nagtayuan ang balahibo ko.

"Things.." sagot niya ulit sabay tingin sa akin mata sa mata.

"What things?" Padabog akong tumayo kaya nagpantay ang tingin namin.  Halos manigas ako ng bahagya siyang lumapit sa akin. Amoy na amoy ko ang hininga niya sa sobrang lapit.

"You..." para akong naputulan ng dila. Bigla siyang tumalikod at mabilis lumabas ng silid.

"He's the perfect match.." napatingin ako kay Andi ng biglang nagsalita at nakangiting nakatingin sa akin. What the!