Chapter 3

119K 1.9K 118
                                    

(Edited)

__

Julia's POV

*Bell Rings*

Nang marinig ko ang bell, dali dali akong pumunta sa classroom kung saan ako nabibilang. Kasi naman ang layo nito sa classroom nila Tan. Ang daya talaga ng buhay! 

Ayoko ding la-late dahil lang sa nangyare ka-ugh, wag na nating pag-usapan. Umiinit ang ulo ko.

Nang makapasok ako sa loob ay nagsitinginan saakin ang lahat

"Ewww why is she like that?"

"Ya! She don't have any fashion sense."

"She didn't even give the poloshirt it's justice. Hahaha!"

Pagkatapos nila pandirihan ang poloshirt ko ay nagbalik na sila sa sari-sarili nilang gawain. Hindi ko nalang sila pinansin at umupo na ako dun sa upuan sa may likod sa tabi ng aircon sa may tapat ng bintana. Maganda din kasi ang view ng bintana dito.

Nagbuklat lang ako ng libro ko para advance reading. Pero kahit anong paulit ulit na basa ko, wala parin akong maintindihan.

Paano ko maiintidihan ang binabasa ko kun--

"Omg they're here!"

"Ang pogi nila!"

"Duh, malamang, they're rich kasi!"

"Ang cool pa nila maglakad. Haay!"

"Sana dito na talaga ang class nila!"

"That would be my chance!"

Sobrang inis ko napatingin ako don sa pinagkakaguluhan nila. 

And shockingly, they're also looking at me. The one whom I bumped to was specially glaring to me. 

I tried to hid my face at tumungo nalang. I remebered Tan's words. First day ko palang. Ayoko mapa-guidance sa first day ko. Please trouble, get away from me.

But then, as i shoo trouble away from me, the surrounding became silent. I only heard footsteps which is getting louder. According to my ears (What?)...it's walking this way.

Until I saw a set of feet infront of me. I raised me head and saw him intently looking at me. Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng something sa tyan ko. Wrong timing naman, nakakahiya baka mapa-utot pa ako sa harap ng madaming tao. Badtrip naman kasi tong mga to, agaw eksena eh. 

"A-ano, bakit ka nandito?" I asked him and he remained silent. Ugh. Robot ba to? "Uy ano? Bakit ka nandito? Hindi naman tayo close eh." Ani ko. Oo, makapal talaga mukha ko. 

"I came here for you." He said. 

Para akong tanga pero seryoso, may nararamdaman talaga ako sa tiyan ko. Feeling ko talaga natatae na ako. Ugh. Hindi ako makapag-cr, baka gambalain nila ako. Masama to ah.

"A-ano, ayoko makipag close sayo. Hehe. Sorry ah?" Ani ko at tutungo na sana ako ng hablutin niya ang mukha ko. Sobrang nagulat ako muntikan na akong mapautot. Ugh! Yung tiyan ko!

"Don't you dare ignore me lunatic girl." He said and smirked. Na-bother naman ako sa poreless niyang mukha. Nahiya ang mga tigyawat ko sa gilid gilid ng buhok ko. Ugh. 

"Hindi kasi kita type. Hehe. Sorry." Nagpapasensiya kong sabi. Bakit kasi kailangang manghablot ng mukha eh nahihirapan na nga ako mag control dito! "Ugh, nakakaasiwa yung pangit mong mukha!" I almost shouted that made everyone gasp. Wow, ang sinungaling mo nmana Julia! Nakakahiya.

He finally let go of my face but he looked pissed. Medyo nakahinga ako ng maluwag dahil medyo nawala yung nasa tiyan ko. Nakakatae pala kapag kaharap ko tong nilalang na ito. 

Tatayo na sana ako nang kornerin niya ako sa may table ko. So bale, hindi ako makatayo dahil nakaharap siya, pati yung buong mukha niya. Oh please, padaanin mo ako. Kailangan ko na talagang magbanyo.

"What? Ako, pangit? Eh ano ka pa?" He chuckled but he still looked pissed. Gosh, ang swabe ng tagalog niya! "Where do you think you're going?" He asked at hindi ko na mapigilan ang inis ko. Ugh!

"Tama ba ako ng rinig girl?"

"Yes, he spoke tagalog. Gosh!"

"Ang gwapooo~"

"Nakakalaglag ano. Hihihi."

"Pwede bang umalis ka na jan kasi kailangan ko nang umalis!" Naiinis na banggit ko na medyo kinagulat niya pati ng mga fans niya at mga alipores niyang medyo cute. 

"Did you just..shouted on me? Really?" He sounded like what I did was unbelievable. 

"Are you stupid? Of course I raised my voice on you, firstly, you were being so annoying, secondly, stop acting like we know each other well, hindi porket crush mo ako close na tayo! Thirdly, I need to go and my time is gold so get your ass out of my way you freak!" I almost shouted. Ugh! Nafa-frustrate na ako napapa-English tuloy ako!

I need bathroom!

He looked lost and I took the chance to walk away but unfortunately he catched my arm. napairap ako sakaniya. "Aba't! Kanina ka pa ah! Hindi ka ba nakakaintindi ng English at gusto mong tagalugin ko pa sayong gunggong ka!?" Naiinis na sabi ko. He glared at me even more. "Ayoko sayo! Hindi kita type! Tigilan mo ako dahil di tayo close! Mahal ang oras ko para sayangin sa isang kulang na pansin na tulad mo!" I shouted. 

"Woah, looks like she doesn't know them."

"Poor her, maybe she'll be expelled tomorrow."

"I don't pity her at all, she deserves expulsion."

"She doesn't have manners."

"Such a warfreak."

I rolled my eyes at everyone. Nakakainis naman kasi! Kayo kaya ang magkaroon ng masamang sikmura habang hinahabol ka ng mga...bored na tao. Duh! Halata namang bored lang sila kaya ako napagttripan nila. Pero please, wag ngayon. Nakakainis naman!

Nagulat ako ng hilahin ako nitong abnormal na ito sa isang dingding. Oh my goodnes! Anong gagawin niya? Re-rapin niya ba ako? Hindi porket may itsura siya at mayaman papayag na ako! Aba!

He pinned me on the wall the made the crowd gasp. I felt stupid that we looked like a live show now. Ugh!

Yung tiyan ko. Huhu, nagmamakaawa na ako.

"How dare you embarrass me two times a row? You're nothing but a transferee. You don't even know us don't you? Well for your information, we are the owner of the university you're stepping on. And as the owner, I can kick you out of here anytime, lunatic girl." He said, anger audible in his voice.

Akala niya ba papasindak ako? I looked at his eyes with the same intensity as his. I threw his hands that's gripping my arm and luckily I did. 

"You stupid, abnormal person. Stop bragging about your university or your name, I don't give a damn about it. If you kick me out, I'll report this stupid action of the university to the DepEd. Your Universities' reputation will be ruined and this school will be closed soon. Kick me out then. Try me. Mahirap lang ako sa paningin mo kasi hindi mo alam ang kayang gawin ng mahihirap na gaya namin." I said. He glared at me more. I gave him my almost-winning smile.

"Kayong mayayaman, pera lang ang ginagamit niyo? Kaming mahihirap, utak ang ginagamit namin." I said and pushed him as hard as I can. And he almost fell on the floor. 

Hah Julia! You won! You won over him even though you feel like shitting! 

I was on the middle of celebrating mentally when he grabbed my arm and landed his lips on my cheeks.

"We're not over lunatic girl."

What.The.Hell.

~~AgentBlue143

His SlaveWhere stories live. Discover now