Montereal Bastards 3: To Chase A Playboy (COMPLETED) #WATTYS2017

17

Deireen

"I need you Dee.."

Halos mawalan ako ng ulirat sa sinabi niya sa akin. Napako ako sa kinatatayuan ko habang ang bibig ko naman ay bumubuka't nagsasara ngunit wala din naman doong lumalabas na salita.

Anong sabi niya?

Kailangan niya ako? Kailangan na para bang..

"H-ha?" nauutal kong tanong, di maiwasan na umasang muli.

Is this it? May nararamdaman kaya siya sa akin? Posible kaya?

"I need you.." bulong niyang muli sabay tanggal sa kanyang jacket. Kahit ilang beses ko nang nakita ang harapang iyon, parang bata na namamangha pa rin ako sa bawat sandaling nakakaulayaw ko ang pakete niya. Namilog ang mga mata ko dahil sa gulat at pagkasabik.

Anong ginagawa niya at bakit siya naghuhubad? Wait..

Ang ibig sabihin niya ba ay.. need.. as in need? As in, 'I need you like a man needs a woman'? As in, 'I need you under me or I'm gonna die of blueballs'. That kind of need?

Oh my God. Hindi ako mamamatay na virgin. Thank you Lord!

"Um, Ruzz, w-w-what are you--?"

Ngumisi siya sa gawi ko saka ikinawit ang daliri para palapitin ako sa kanya. At ako namang si timang, ang lupet ko kasi, para akong nahipnotismong lumapit sa tao na dapat sana ay sinusubukan ko nang kalimutan at layuan sa mga oras na yun.

"I need you..." saad niya ulit nang hindi tinatanggal ang pagkakahinang ng mga mata namin. "to tend to my bruise.."

Natigil akong bigla sa paglakad na parang natulos sa kinatatayuan ko. Ang mga matang kanina ay kumikinang ng pag-asa ay unti-unting nangunot.

"A-a-ano?"

"Tingnan mo to, may pasa pa ako sa bibig, may namumuo pang blackeye,  tapos yung ribs ko.. ahhh.. Mukhang nabalian yata ako ng ilang buto." patuloy niya sa sinasabi, walang kamuwang-muwang sa reaksiyon na nangyayari sa akin.

Nang pumasok sa isip ko ang ibig niyang sabihin, halos malaglag ang panga ko sa sobrang pagkasiphayo. Ang mundo na nagsisimula ko nang itayong muli ay nagkaroon ng bitak na unti-unting lumaki hanggang sa tuluyan na ngang gumuho at maglahong parang bula. Kung gaano ko siya kabilis na itinayo, ganun din siya kabilis na nawala.

I need you to tend to me! Yemas na yan! Akala ko kung ano naman.. Tend lang pala. TEND!

"Mahihirapan akong gumalaw pag may bali ako sa dibdib kaya kailangan mo akong gamutin. Total naman ay kasalanan ito ng boyfriend mong.." hindi niya tinuloy ang sasabihin, sa halip ay umismid na lang siya saka ginalaw-galaw ang kanyang panga at tumingin sa gawi ko na parang naghihintay.

Napabuntong hininga ako.

Naghihintay na i-tend ko siya. Bwiset.

Nakakasarkastiko talaga ang lalaki na ito. Kung hindi ko lang siguro to mahal, baka matagal ko na tong binalian ng buto. Ako pa mismo ang kakarate sa gwapo niyang pagmumukha.

"Hey! Wait, saan ka pupunta?" tanong niya nang magsimula akong maglakad patungo sa banyo.

Tumigil ako at binalingan siya gamit ang isang masamang tingin.

"Hahabulin ko ang boyfriend ko!" nanggagalaiti kong sagot pagkatapos ay nagsimula na namang maglakad.

"Hoy! Akala ko ba ako ang type mo!?  Anong kalokohan to? Hoy Deireen!" sigaw siya ng sigaw pero binalibag ko ang pinto kaya natigil din siya.

Pinapakiramdaman niya siguro kung totoo ang sinabi ko ngunit nung wala siyang narinig na pagbukas ng lock sa main door, ay hindi na rin siya ulit magsalita.