Chapter 50: Come and Go

1.4K 25 8
                                    

Chapter 50

Captain's POV

It was a little past lunch time when our training was done. Kahit walang league, tuloy tuloy padin yung training. Mahirap na rin kasing mawala sa routine at di maging fit. At the same time, it's a form of team building para next season.. Kahit wala na ako.

"Paps. Kain muna tayo." Yaya ni Teng.

"Sa dorm nalang kami kakain ni Tata." I answered.

"Ang sweet naman natin, Fort. Sumama na tayo sakanila. Ang kuripot mo talaga." Sabi ni Tata.

"Oo nga, Fort! Ang layo layo pa ng Valentines para sa date niyo ni Denise eh." Singit ni Teng.

Nakita kong siniko siya ni Kevin and he just rolled his eyes.

"O, ano? Tara na? Kumain na tayo." Sabay akbay ni Kevin.

"Sige na, sige na. Kumain na tayo."

"Yuuun!" Sigaw ng team. Ganon ba talaga kami ka-clingy.

We decided to eat at BonChon. Kasi yun lang naman yung "hindi ganon" ka-crowded. But I'm not saying na wala ring tao, matiyaga ang mga Tomasinong magantay ng mauupuan makakain lang dito. It's just a little bit out budget kaya di mo pwedeng araw arawin ang Bonchon, unlike Mcdo and KFC.. at yung little food stalls.

"Anong kakainin mo?" Tanong ni Tata.

"Kahit ano."

"Lagi ka nalang kahit ano at kahit saan. Masarap ba yun?" Tata.

Binatukan ko siya, "Ang corny mo."

"Ang labo mo naman. Basta ako 2 pcs chicken tapos 4 na kanin tapos yung yoghurt. Ay, tsaka yung salad nila ang sarap."

"Ang patay gutom mo, Ta."

"E, patakbuhin ka ba naman ni Pido sa court ng labindalawang beses, di ka ba magugutom?"

We entered BonChon, and I felt all eyes and murmurs all around the area. Siyempre yung iba pa-civil nalang na kami yung pinaguusapan. But eventually we got used to it. Sino ba naman kami para magreklamo, kami na nga ang dinusuportahan ng buong UST Community. E kung may best crowd nga, sure win na 'to.

We walked to the table opposite to the table of a couple. Parang ang saya saya nilang nag-uusap na para bang wala silang problema. Nakita ko pa ngang nagbatuhan sila ng fries. We walked a little closer when the girl in our opposite table stopped talking to the guy. And she looked at me. Napatingin din ako sakanya. Then the guy looked back to me, when I realized it was Kiefer. What is he doing here by the way? Wala ba siyang klase? I decided to ask him my self why is he here when I looked back to the girl opposite to him.. Yung kanina ko pang nakikitang tuwang tuwang kasama niya, yung kanina ko pang nakikitang kunikislap ang mga mata.. Siya pala yun. Siya pala yung babaeng pinangarap kong makita ding ganon siya kasayang kasama ako. Si Denise. Kiefer's with Denise in UST. Hindi ko alam bakit, hindi ko alam paano. But one thing's certain, I can't move.

Naramdaman kong nagpanic na mga kasama ko when they also saw them. Yet, Kevin's acting civil and approached their table. I didn't heard what they talked about pero napasigaw si Kevin na parang gulat na gulat na di makapaniwala. I really couldn't stand being here, so I decided to find a reason to go out.

"Kev, babalik lang akong QPav ah. May naiwan ako eh." I called out, turned my back and ran to the door.

Parang biglang akong pinagpawisan ng malamig na para bang di ko malunok yung laway ko. I walked out of nowhere. I hear some greeting me, mag-hi, hello but I just can't manage to answer them back. I was walking clumsily when accidentally I bumped into someone and her coke spilled on her. HER. This was a familiar scenario. Just like the first time I saw her eyes and her smile. The first time I also bumped into her and spilled some Coke because of my clumsiness that time.

Beyond the Unplanned LoveWhere stories live. Discover now