Freya

H6: Bal

Pov Freya
Ferderik was zwijgzaam. Hij had nog geen woord gezegd, me zelfs niet aangekeken, sinds we op mijn kamer zaten. Ik zuchtte en stond op. 'Waar ga je heen?' vroeg hij en stond ook op. 'Ik ga wat rondwandelen in het dorp, wat vliegen, weet ik veel' zei ik en keek hem aan. 'Alles beter dan hier te zitten niksen'. 'I-ik ga met je mee' zei hij en pakte zijn tas. 'Raceje naar het plein?'. Hij vroeg het met een zekere voorzichtigheid die ik niet kon plaatsten, maar een race sloeg ik nooit af. 'Wie er het laatste is, moet Kron helpen bij zijn taakstraf' zei ik en een grijns verscheen op onze gezichten. Kron had blijkbaar iets zwaar mispeutert op Barks, daarom kon hij niet met ons rondhangen gisteren. 'Deal' zei hij en we liepen tegelijk naar het open raam. We sprongen naar buiten en vlogen richting het plein voor het kasteel. Het hoofdplein van Draks, ik weet het, origineelste naam in de wereld. We zijn ook maar gewoon draken oké? 'Gewonnen!' riep ik enthousiast en draaide een keer om mijn as. 'Ja, gefeliciteerd' zei Ferderik en bleef even naar me staren. 'Wat? Revanche?' vroeg ik. 'Nee, dat is het niet' zuchtte hij en schudde langzaam met zijn hoofd. 'Is het dat visioen uit de put?' vroeg ik en kruiste mijn armen. 'Ik denk aan niets anders meer...' zuchtte hij. 'Ik kan niet helpen als ik niet weet over wie het gaat Ferderik...' zei ik stil en legde een hand op zijn schouder. 'Misschien lucht het ook op'. 'Nee, doet het niet' zei hij en keek me aan. 'W-wat wil je nu doen?'. 'We kunnen eens bij Wim langsgaan' stelde ik voor. Wim was de zoon van Maxim, de neef van onze vader. Eigenlijk was hij een soort achterneef, zoals Kron. Wim was deels Boekaran, deels mens, maar hij leefde in Draks zoals alle draken. We vlogen tot bij zijn huis en zagen Dina, die ook onderweg was. Dina was Felix dochter, zij droeg het teken van een rode ziener. 'Dina!' riep ik en vloog tot bij haar. 'Hey meid, ook onderweg naar Wimmy?'. 'Ja duh' lachte ik en Ferderik landde naast me. 'Oh, we kunnen Bal doen' lachte ze. 'Jongens vs meisjes'. 'Goed plan' lachte ik en we high-fiveden. 'Laten we Wim halen dan' zei Ferderik en strekte zijn vleugels. Het duurde letterlijk 5 minuten om naar Wim te gaan, hem te overtuigen Bal te spelen en naar het sportveld te vliegen. 'De eerste die 5 punten maakt wint!' riep ik naar de overkant. 'Alsof jij kan winnen van ons!' riep Wim. 'Wij hebben een Aplha!'. 'Wij ook!' riep Dina. 'En een rode ziener!'. 'Eens zien wie er sterker is!' riep Wim en de bal werd weggeschoten. Lachend vlogen we erachter aan. Dina en ik waren team rood en de jongens waren team blauw. De bedoeling was om de bal te vangen en terug te brengen, iets wat door de jaren heen geëvolueerd was naar een sport onder de draken zoals drakenracen dat was voor mensen. Uiteindelijk won team rood met 5-2. Ferderik zat niet met zijn gedachten bij het spel, daardoor is hij verloren.