Freya

H19: Weg

'Valsspeler!' riep Wim. 'Jij speelt vals! Dat was duidelijk buiten!' riep Dina. 'Scheidsrechters!' riep Ferderik. Ik zuchtte en keek naar Kron. 'Wat denk je?'. 'Hmmm, ik weet niet' zei hij langzaam en wreef over zijn kin. 'Oh beslis gewoon!' klaagde Dina, die met 3 punten voorstond op de rest. 'Het is een twijfelgeval' zei hij en keek me aan. 'Daar ben ik het mee eens, medescheidsrechter' zuchtte ik. 'Hier zullen we nog eens diep over moeten nadenken...'. Ferderik rolde met zijn ogen en vloog tot bij ons. 'Komaan zusje, vandaag nog'. 'Best broertje' zei ik en keek hem lachend aan. 'Punt gaat naar Wim, het was binnen'. 'Goede vriendin ben jij!' riep Dina terwijl Wim even blij in het rond vloog. 'Wij zijn onpartijdig' zei Kron. 'Dat en jij staat toch al 3 punten voor'. 'Aerg' klaagde ze en vloog weer omhoog. Ferderik lachte en vloog ook weer de lucht in. Onze ouders zaten in het gras aan de zijlijn te kijken. De rest van het eten was zo ongemakkelijk geweest tussen hen dat ze zelfs nu nog steeds amper met elkaar spraken. 'Oké, vang!' riep ik en gooide de bal weg. Daarna keek ik even schuin achter me naar mijn ouders. Pa zat triest voor zich uit te staren terwijl ma en tante Roos naast hem zaten om ervoor te zorgen dat hij niet in huilen zou uitbarsten. Hij was ingestort, nu kon hij niet meer terug. Hij kon elk moment in huilen uitbarsten omdat hij zijn neutrale zelf niet was kunnen blijven. Zijn ziel was gebroken, net zoals die van oma tijdens de oorlog. Stond mij dat ook nog te wachten? Was dat de last die een Alpha moest dragen? Instorten voor zijn volk? Ik zuchtte en keek weer naar het spel. Dit kon ik niet aan. Ik kon niet doen alsof er niets aan de hand was... 'I-ik moet gaan' zei ik en liep weg. 'Freya?!' riep Kron achter me aan. 'Freya!'. 'Waar ga je heen?!'. Ik negeerde de stemmen en bleef lopen. Ik wou gewoon even alleen zijn...

Pov Ferderik
'Waar ga je heen?!' riep ik maar ze negeerde me volkomen. Ze gebruikte Stab om het eiland te verlaten en vloog weg. Ik landde naast Kron, net zoals Dina en Wim dat deden. 'Waarom deed ze dat nou?' vroeg Dina verward. 'Is er iets aan de hand waar wij niets van weten?' vroeg Wim en keek naar mij. Ik haalde mijn schouders op en speelde mijn onwetendheid. 'Vrouwen, weet ik het?' zuchtte ik. 'Hey' klaagde Dina en keek me beledigd aan. 'Je kan niet zeggen dat dat niet waar is' zei Kron. 'Aerg' zuchtte ze gefrustreerd en keek naar onze ouders. 'Misschien weten je ouders wat er met haar is?'. Ze keek naar mij. 'Dat betwijfel ik' zuchtte ik. 'Maar ik denk wel dat ik weet waar ze is, kom mee'. 'En ik dan?' vroeg Kron. 'Zij heeft mijn draak!'. 'Dina en ik transformeren en jullie kunnen op ons rijden, Zwarte Schaduwen zijn sneller'. 'Prima' zei Wim en iedereen deed wat hem gezegd werd.