H21: De waarheid

117 17 2
                                    

Pov Ferderik
'En? Wat zei ze?' vroeg Wim. 'Ze wilt er niet over praten' loog ik. 'Ik krijg er niets uit'. Ze keken me allemaal een beetje ongelovig aan. Jep, ze geloofden me niet... 'Meen je dat nu?' vroeg Dina ernstig. 'Ga je hier gewoon een beetje tegen ons staan liegen?'. De anderen keken me ook lichtelijk geïrriteerd aan. 'W-wat? Ze wilt het me niet zeggen' loog ik nog wat verder. 'Ze is je tweelingzus Ferderik, jullie delen alles met elkaar' zei Kron. 'Ja, jullie vertellen elkaar altijd alles, jullie denken zelfs hetzelfde' zei Wim. 'Oké, dat is misschien wat overdreven maar je snapt ons punt' zei Dina. 'Waarom vertel je ons niet gewoon de waarheid?'. Ik zuchtte. 'H-het is...ingewikkeld...' zuchtte ik en ging met een hand door mijn haar. 'I-ik... Laten we maar gewoon teruggaan naar Draks en dan hebben het er daar over Freya'. Het duurde maar een paar minuten om terug naar Draks te raken. 'Dus? Wat is er met ons nichtje?' vroeg Dina met gekruiste armen. 'Ze euhm... Ze wilt eigenlijk niet echt dat jullie het weten' zuchtte ik en ging ongemakkelijk met een hand door mijn haar. 'Wat?! Hoe erg kan het zijn man!' klaagde Kron. 'Op een schaal van 1 tot 10 een 12' zuchtte ik en staarde naar de grond. 'Dit is echt serieus gasten en ik geef haar groot gelijk dat ze het niet met jullie wilt delen'. 'Dus nu sta je opeens aan haar kant?' vroeg Wim. 'Ik stond altijd al aan haar kant' zei ik wat verward. 'Oké, als jij het me niet verteld, haal ik het zelf wel uit haar' zei Dina en opende haar vleugels. 'Dina, nee, dat wil je niet, echt waar' waarschuwde ik maar het was te laat. Ze steeg op en vloog weer in de richting van Krijgerseiland. Ik zuchtte en keek naar de anderen. 'Blijf'. Ik steeg op en vloog achter Dina aan. 'Dina wacht! Je begrijpt het niet!'. 'Omdat je me niets zegt!' riep ze terug. 'Ik zou dit niet moeten doen als ik het begreep Ferderik, snap dat dan'. 'Snap dan dat je dit helemaal niet wilt weten, geloof me' zei ik en probeerde haar te stoppen. 'Je doet jezelf er alleen maar pijn mee'. 'Dan is het dus toch waar' zei ze en keek me aan. We bleven ter plekke zweven in de lucht. 'Wat is waar?' vroeg ik. 'Dat de put een visioen stuurde waarin iemand sterft' zei ze. 'Er gingen geruchten de ronde in Draks, ik dacht dat het leugens waren... Maar ze zijn waar, niet dan?'. Ik slikte. 'Ja, ze zijn waar'. 'Is het iemand dat we kennen?' vroeg ze. 'Wacht, niet antwoorden, natuurlijk is het iemand dat we kennen. Anders zou Freya nooit zo reageren...'. Ze leek even na te denken. 'Familie?'. 'Ongeveer' mompelde ik en probeerde haar blik te ontwijken. 'L-laten we maar gewoon terug naar Draks gaan oké? E-en vertel niemand over het visioen'. 'O-oké' zei ze. 'Ik meen het Dina' zei ik. 'Beloof het'. 'Belooft' zei ze en we vlogen samen terug.

FreyaWhere stories live. Discover now