Freya

H29: Visioen

Pov Freya
Carlos kwam naar buiten. Ja! Ik keek naar Ferderik die wat verderop stond en knikte. Hij vloog het kamerraam binnen en deed het achter zich dicht. Ik lachte en keek naar de pissige Carlos die naar me toekwam. 'Luister jij eens goed prinses' begon hij. 'Als je mijn broer ook maar 1 ding flikt, krijg je met mij te maken'. Zegt de jongere broer van Merodi. Hoe oud was hij? Dertien? Maar het was wel schattig dat hij zoveel om zijn broer gaf. 'Ik flik niemand iets' lachte ik. 'Ik kwam hier gewoon omwille van een euhm, hoe noem je zoiets...misverstand op te lossen'. Hij keek me even verward aan. 'Bedoel je dat je hen gezien hebt?' vroeg hij. Ik knikte. 'Is dat een probleem?'. 'Maak jij er een probleem van?' vroeg hij meteen. 'Nee' zei ik simpelweg. 'Als 2 personen elkaar leuk vinden en bij elkaar willen zijn, wie ben ik dan om ze daarvan te weerhouden?'. 'Wat zij doen is verboden' siste Carlos. 'Tegen de wet, dat weet jij ook'. 'Niet als niemand erachter komt' lachte ik. 'Laat je oudere broer toch gewoon gelukkig zijn'. Daarna hoorde ik een gedempte klap vanuit het huis. Alsof er iets zwaar op de grond gevallen was of zo. We keken beide meteen op en Carlos merkte dat het raam dicht was. 'Verdomme' vloekte hij. 'Jullie hebben me er gewoon ingeluisd!'. Hij liep weer naar binnen en ik liep achter hem aan. 'Merodi!' riep hij en bonkte op de deur. 'Doe open, nu!'. Daarna keek hij even naar mij en bliksemde me neer met zijn blik. 'Ga. Weg'. Ik rolde met mijn ogen en ging weer naar buiten. Daar stonden Ferderik en Merodi al op me te wachten. 'En werkt mijn plan of niet?' vroeg ik lachend. 'Ik moet toegeven dat het niet slecht is' grijnsde Ferderik en legde zijn arm om Merodi heen. Hij moest blozen en keek naar de grond. 'Laten we gaan voordat Carlos doorheeft dat je weg bent' lachte ik en trok de jongens met me mee. Ferderik transformeerde en ik sprong achterop. Merodi sprong op Metalic, zijn Zilveren dood. Samen vlogen we naar Drakeneiland, naar het kasteel. Ferderik transformeerde en Metalic werd in de stallen gezet. Ferderik en Merodi keken elkaar in de ogen en Merodi pakte langzaam Ferderiks handen vast. Mijn broer bloosde. 'Aaaw...'. Ze keken beide in mijn richting en ik keek meteen weg. 'Sorry'. 'H-het geeft niet...' zei Ferderik stil. 'Euhm, l-laten we naar mijn kamer gaan'. Merodi bloosde en knikte. Ze waren zo schattig samen! Hoe kon ik dit nou weer gemist hebben?! Mijn tweelingbroer viel voor jongens! Hoe kon ik dat niet zien! Geen wonder dat hij nog nooit een vriendin gehad heeft... Nou ja, het was dan ook niet iets waar je zomaar zo open over was. Het was dan ook verboden bij wet. Tante Roos kwam de gang door gewandeld en keek me vreemd aan. 'Was dat Merodi van Bor?'. 'Is dat een probleem?' vroeg ik. 'Hm, visioenen hebben het nooit fout...' mompelde ze. 'Wat?' vroeg ik verward. 'Datgene waar ik met je vader over moest spreken? Dat ging over je broer en Merodi, de rest weet je denk ik wel'