Freya

H11: Goed

Pov Ferderik
'Dit kun je niet maken pa!' riep ik. 'Ze heeft haar krachten nodig!'. 'Haar krachten worden haar dood Ferderik' siste hij. 'Dit is hoe we dat kunnen voorkomen'. 'En ook door haar op te sluiten op haar kamer zeker?' siste ik. 'De deur is niet eens op slot' zei hij. 'De deuren zijn te zwaar voor mensen, dat weet je maar al te goed' siste ik kwaad. 'Weet je, eigenlijk zou je blij moeten zijn' zei tante Roos die zich al de hele tijd afzijdig had gehouden. 'Je concurrentie is uitgeschakeld. Het is nu zeker dat je Alpha word'. Ik keek haar kwaad aan en ze stak haar handen in de lucht. 'Niets gezegd'. 'Ik ga haar bevrijden' zei ik en liep kwaad weg. 'Maak geen overhaaste beslissingen jongen!' riep pa nog na maar het boeide me niets meer. 'Freya!' riep ik en opende de deur. De kamer was leeg... Leeg. Waar was Freya?! 'Freya?!' riep ik en zag dat het raam open stond. Oh nee... Ze was geen draak meer, wat als ze gesprongen was?! Ik liep naar het raam en keek naar de grond. Geen lichaam. Goed. Waar was ze dan? Pinky vloog voorbij en ik floot op haar. 'Pinky, waar is Freya?' vroeg ik. 'Ik weet niet of ze wilt dat ik dat zeg' antwoordde de draak. 'Ze is mijn zusje, waar is ze?' vroeg ik ernstig. 'Dundris' zei ze. 'Bedankt' zei ik en vloog meteen weg. Toen ik op Dundris aankwam, ging ik meteen voor Joanna's huis. Het huis van het stamhoofd. Meer mensen kenden we hier ook eigenlijk niet echt. Ik klopte aan en wachtte. 'Joanna! Ik ben het! Ferderik van Draks!'. Het duurde even voordat er werd opengedaan. 'Ferderik, hey' zei ze. 'Wat doe jij hier?'. 'Pinky zei me dat Freya hier is' zei ik. 'Mag ik haar zien? Alsjeblieft?'. Ze zuchtte en keek even achterom. 'Kom erin'. Ik zag Freya voor de haard zitten met een deken om haar heen en wat warme jak melk in haar handen. Ik ging in stilte naast haar zitten, we spraken niet tegen elkaar. Het bleef nog even compleet stil in de kamer voordat ze de stilte verbrak. 'Wat doe je hier?'. 'Ik was bezorgd' zei ik. 'Door jou ben ik mijn krachten kwijt' zei ze en keek me aan. 'Dat was niet mijn beslissing' zei ik en staarde naar de grond. 'I-ik heb ruzie gemaakt met pa hierover... Ik vind het ook oneerlijk dat hij je dit aangedaan heeft Freya, echt waar'. Ze leek even na te denken. Als ik tegen pa in ging moest het al wel echt erg zijn, dat wist zij ook. 'Oké' zei ze en nam een slok van haar tas. 'Ik geloof je'. 'Dat betekent veel voor me' zei ik en lachte zwakjes. 'Dat en ik wil niet sterven wetende dat ik ruzie heb met mijn bezorgd broertje'. Ze lachte. 'Tss' zuchtte ik. 'Typisch Freya'. 'Typisch Ferderik om zo te reageren' kaatste ze terug. 'Dus zijn we terug goed?' vroeg ik en stak mijn hand naar haar uit. 'Ja, terug goed' zei ze en schudde mijn hand.