H32: Homo

120 19 0
                                    

En weeral eens hing er een ongemakkelijke sfeer aan tafel. Oma en pa hadden het duidelijk niet goedgemaakt met elkaar. 'Dus, iemand heeft een vriendje' zei ma en keek naar Ferderik en mij. 'Gefeliciteerd'. 'Ze zijn samen?' vroeg pa lichtjes verbaasd. 'Dat is wat ik voorspelt had, niet dan?' vroeg tante Roos. 'Kan iemand me misschien inlichten?' vroeg nonkel Felix, die met zijn gezin was komen eten. Dina zat naast me en keek me verbaasd aan. 'Ik wist niet dat je een oogje had op iemand. Waarom heb je me dat niet verteld?'. 'Euhm, ik ben niet degene met het vriendje...' zei ik stil. En er viel weer een stilte. Ferderik keek ongemakkelijk naar zijn eten terwijl een paar ogen op hem gebrand stonden. 'Gefeliciteerd Ferderik' zei oma dan toch. 'Wie is het?'. 'E-euhm...' zuchtte hij en keek voorzichtig op. 'Is Ferderik samen met een jongen?!' vroeg Dina verbaasd en iets luider dan ik gehoopt had. 'J-ja...' zei ik alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Ik besefte dat als ik ongemakkelijk zou gaan doen, we nergens zouden raken. 'En daar ben jij het mee eens?' vroeg Felix aan pa. 'Waarom zouden 2 personen die elkaar leuk vinden niet bij elkaar mogen zijn?' kaatste hij terug. 'Dus, wie is het?' vroeg oma opnieuw. 'M-Merodi van Bor...' zei Ferderik iets zekerder van zichzelf. 'Merodi?! Maar die heeft een vriendin gehad!' riep Dina. Ik facepalmte en keek haar aan. 'Wat als jij opeens stapelverliefd word op een meisje? Betekent dat dan dat je niet meer op jongens kan vallen?' vroeg ik. 'Nee ma-'. 'Punt gemaakt' onderbrak ik haar en at verder. 'Bedankt zus' fluisterde Ferderik. 'Geen probleem broertje' fluisterde ik terug. Dina vond het zo te zien moeilijk te accepteren maar zei er niets meer van. Toch niet tijdens het eten. Na het eten kwam ze tot bij mij en Ferderik. 'K-kan ik je misschien even alleen spreken?' vroeg ze. 'Als het over mij gaat, kun je het ook gewoon nu zeggen' zuchtte Ferderik. 'Het maakt me niet uit hoe jij erover denkt'. 'Hij is dus echt...homo?' vroeg ze en keek naar mij. 'Ja Dina, Ferderik is echt homo. Is daar soms iets mis mee?'. 'H-het is gewoon allemaal zo euhm vreemd' zuchtte ze en gebaarde naar Ferderik. 'Wen er maar aan' zei Ferderik en wandelde weg. 'Waar ga jij heen?!' riep ik hem achterna. 'Naar waar denk je!' riep hij en liep verder. Ik zuchtte en rolde met mijn ogen. Pas samen en al onafscheidelijk. 'Gaat hij naar...?' vroeg Dina. Ik knikte. 'Hoogstwaarschijnlijk'. 'Vind je dit niet vreemd?' vroeg ze verward. 'Je broer is met een jongen'. 'Ik gun het hem om gelukkig te zijn' zei ik. 'Het leven is te kort om daarover in te zitten'. 'Ah, degene die sterft volgens de put' zuchtte ze. 'Wie is het?'. 'Ik heb je al eens gezegd dat het jou zaken niet zijn Dina' zei ik en zette mijn handen in mijn heupen. 'Je zult er trouwens vanzelf wel achterkomen'. 'Oh komaan, je zult het me toch moeten vertellen hoor' zei ze. 'Niet als het al te laat is...' mompelde ik.

FreyaWhere stories live. Discover now