Freya

H23: Ruzie Nr 2

Pov Lucas
Ik had een slapeloze nacht achter de rug. Ik wist niet of Freya vannacht was thuisgekomen of niet. 'Schat, je hebt de hele nacht liggen woelen' fluisterde mijn vrouw naast me in bed. 'Ik maak me zorgen om Freya' zuchtte ik. 'Doe ik ook lieverd' fluisterde ze en kuste mijn nek. 'Ze is oké, ze is thuisgekomen vannacht. Ik heb haar samen met Ferderik gehoord op de gang'. 'Echt?' vroeg ik en keek haar aan. 'Echt' zei ze. 'Volgens mij hebben ze zelfs meubels liggen te verslepen of zo want man, ze maakten veel lawaai. Ongelofelijk dat jij het niet gehoord hebt'. Hmm, dan had ik misschien toch wat geslapen... Ik keek lachend naar mijn vrouw en kuste haar. 'Ik ga is even kijken hoe het met haar is en dan ga ik naar de academie'. 'Goed, vergeet niet te ontbijten' zei ze terwijl ik me aankleedde en vertrok. Ik wandelde in de richting van Freya's kamer en klopte zachtjes op de deur. 'Freya? Ik ben het, mag ik binnen?'. Geen antwoord. Hm, misschien slaapt ze nog? Ik duwde langzaam de deur open en zag het bed van Ferderik tegen dat van haar aangeduwd staan. Ze lagen naast elkaar vredig te slapen. Ha, ze hadden dus echt meubels liggen te verslepen. 'Ach, hoe schattig'. Ik draaide me om alleen maar om ma te zien staan. Langzaam sloot ik de deur en lachte zwakjes. 'Ja, schattig...'. Ze zuchtte en legde haar hand op mijn schouder. 'Sorry van de vorige keer'. 'H-het spijt mij ook' zei ik stil en keek haar aan. 'Ik moet respect tonen voor de wijsheid van ouderen en het niet zo persoonlijk opvatten... Zeker niet van jou'. 'Luister Lucas, er is iets heel belangrijks dat ik met je moet bespreken' zuchtte ze en staarde naar de grond. 'Ik heb met je vader gesproken...'. Ze wachtte even mijn reactie af. Pa was al jaren dood maar ma zei dat ze hem nog steeds zag. Omdat zij verantwoordlijk is voor zijn dood. Onzin. Daarom denken ook velen dat ze gek is. Ik zuchtte. 'Ja? En?'. 'Ik heb een deal gemaakt' zei ze. 'Ik heb het lot verandert'. 'Het lot verandert hm?' vroeg ik. 'Wat heb je er precies aan verandert?'. 'Ik heb Freya's leven geruild voor dat van mij' fluisterde ze en keek me ernstig aan. 'Ik vond dat je het recht had om dat te weten, maar vertel het aan niemand anders'. 'Ma, je weet dat je niet echt met pa kan praten, ja toch?' vroeg ik. 'Je weet dat Freya's leven in gevaar is, dat iedereen er kapot van is! En nog maak je het belachelijk! Je weet hoe gevoelig al dit ligt en toch maak je het belachelijk!'. Ik sloeg met mijn hand tegen de muur en keek haar kwaad aan. 'Waarom doe je me dit aan ma?!'. Ze deinsde wat geschrokken achteruit. 'Doe dit niet Lucas' zei ze en hield haar handen in de lucht. 'Alsjeblieft, je moet me geloven, je dochter is in orde. Lucas, Freya leeft. Ze zal niet sterven'. 'Leugens' siste ik en keek haar kwaad aan. 'Waarom lieg je tegen je Alpha Krusha?'

A/N Wie denken jullie dat gelijk heeft? Is Krusha gek of ziet ze echt de doden? Heeft Lucas gelijk? Kan hij zo praten tegen zijn moeder als haar Alpha? Laat me weten wat jullie ervan vinden! :)