Freya

H8: Flauwvallen

Na mijn kleine opbeurende peptalk met oma vloog ik naar Draks. Wie wist er meer over dit soort visioenen? Ik moest er echt meer over weten, dit kon mijn dood worden. Misschien Jake? Ik vloog naar Barks en zag hem, samen met zijn broers en zus, in de arena bezig met drakentraining. Ik landde naast Jake en keek hoe Clarissa met de kleintjes bezig was. De jongste kinderen die over draken mochten leren, schattig! 'Hey' zei ik en Jake keek verward om. 'Hey' zei hij. 'Kron heeft nog steeds straf hoor'. 'Weet ik' zuchtte ik. 'Zeg, heeft pa je iets gezegd van een visioen van de put?'. Hij keek me even verbaasd aan. 'Je weet ervan?' vroeg hij in schok. 'Ferderik heeft het gezien' zei ik zonder naar hem te kijken. 'Ik sterf, is het niet?'. 'Zo ziet het er wel naar uit' zei hij zonder emotie. 'Het verbaasd me niet dat je niet ter plekke instort, dat deed je vader ook niet... Jullie houden je emoties graag voor jezelf'. Hij keek even naar mij maar toen meteen weer naar de kinderen. 'Elana, opletten, deze leerstof is belangrijk als je een drakenrijder wilt worden'. De kinderen keken opzij naar hun stamhoofd en merkten me op. 'Kijk! Freya!'. Ze kwamen naar me toegelopen en lachten. De kinderen van Barks waren dol op me omdat ik altijd allerlei drakentrucjes deed. Dingen met vuur en andere zaken. 'Freya, zou je misschien een kleine demonstratie willen geven?' vroeg Clarissa en keek me met een trieste glimlach aan. Ze wist het. Ze wisten het waarschijnlijk allemaal. 'Tuurlijk' antwoordde ik alsof er niets aan de hand was. Ik liet ze zien hoe gevaarlijk vuur was door een paar dingen te verbranden en ergens op te schieten. 'Freya!'. Ik draaide me verward om en zag pa samen met Ferderik de arena binnen vliegen. 'Oh, hey' zei ik en keek hen aan. 'Waar was je nou? Ik maakte me zorgen' zei pa. 'Je dacht het ergste, niet dan?' vroeg ik. 'I-ik heb jullie gesprek gehoord door de deur'. 'Dus je weet het...' zuchtte Ferderik. 'Ja' zei ik stil en keek naar pa. 'Wanneer wou je het me vertellen?'. Hij zweeg even. 'Je wou het mij niet vertellen of wel dan?' vroeg ik. 'Kunnen jullie dit misschien ergens anders bespreken?' vroeg Maxim die naar pa keek. 'We zullen de les niet verder onderbreken' zei pa en keek me streng aan. 'Kom'. Hij keek nog even snel naar Ferderik en toen vlogen we weg, terug naar het kasteel. 'Weet ma het?' vroeg ik toen pa zat te ijsberen door de grote vergaderruimte. Ferderik en ik volgden hem met onze ogen vanop onze plaatsen. 'Nee' antwoordde hij kort. 'Felix, Maxim, Jake en Clarissa zijn de enige anderen die het weten' zei Ferderik stil. 'En tante Roos natuurlijk, maar zij is de zwarte ziener, dat is logisch'. Pa zuchtte en bleef stilstaan. 'Ik kan dit niet...'. Daarna staarde hij emotieloos voor zich uit en zakte door zijn benen. 'I-ik kan dit niet...'.'Pa!' riepen Ferderik en ik tegelijk en liepen naar hem toe. Hij was flauwgevallen... Ik slikte en keek naar Ferderik. 'Wat nu?'. 'Nu moeten we het ma vertellen...' zuchtte hij. 'Ik bedoel, dit moet ze weten, toch?'. 'I-ik haal tante Roos anders wel' zei ik en stond op. 'Nee, blijf jij maar hier, ik haal haar wel' zei Ferderik snel en ging weg. Vreemd.