My life with BTS [voltooid]

Chapter 3

Ik ben bijna aan de beurt en de zenuwen beginnen erger te worden. De meiden voor mij zitten nu bij BTS en ze slijmen zo erg dat ik bijna een teiltje nodig heb. Dan is het mijn beurt om te gaan zitten bij ze. Mijn hart begint nog harder te kloppen en ik loop het podium op. Ik ga op me knieën zitten. Omg ik zit gewoon oog in oog met Jungkook. Ik laat me sticker zien en hij begint Engels te praten, niet dat het heel goed is maar ik kan hem verstaan. Na een leuk gesprek is V aan de beurt. Ik schuif een plek op en laat weer me sticker zien. Als ik bij Jhope en suga geweest ben, is het de beurt van Rap Monster. Ik ga bij hem zitten en laat alweer me sticker zien. Hij begint engels te praten en we hebben en kort gesprekje, totdat me telefoon opeens trilt. Ik pak heb uit me zak en kijk wie er belt. 'Kan ik deze even nemen het is me moeder?' Rap Monster knikt en ik neem op. Ik hoor een vrouw in het Koreaans praten en dat kan ik nartuurlijk niet verstaan. 'Euhm kan jij misschien vertalen wat deze vrouw zegt, want het is Koreaans en ik kan dat niet verstaan.' Hij knikt en neemt mijn telefoon over. Hij begint te praten en ik kan niet verstaan wat hij zegt. Dan hangt hij op en ik kijk hem vragend aan. 'Euhm het is misschien handig als je even wacht in onze kleedkamer.' Ik kijk hem vragend aan maar knik dan toch. Ik word met een beveiliger meegenomen en iedereen kijkt mij aan. 'Wat gebeurt er?'

Als ik in de kleedkamer ben ga ik zitten op een bank die in de kamer staat. Ik probeer me moeder te bellen maar ze neemt niet op. Niemand neemt op en ik begin bang te worden. Als de deur open gaat begint mij hart weer te kloppen. De jongens komen binnen en ik ga meteen recht zitten. Suga en Jin komen naast me zitten en de rest gaat voor mij staan. Rapmonster gaat op z'n knieeën zitten voor mij. 'Euhm er is iets gebeurt met je ouders.' Ik kijk hem vragend aan en Jin pakt me hand vast. 'Je ouders zijn omgekomen in een ongeluk. De chauffer was aan het rijden en een andere auto reed op hun in. Ze waren opslag dood.' Ik kijk hem met open mond aan. 'Zeg alsjeblieft dat dit een grapje is.' Hij schud zijn hoofd. 'Het spijt me.' Ik barst in huilen uit en V trekt me in een knuffel. Ik kan het niet geloven... Me eigen broer, zus en ouders zijn gewoon dood...

Hey mensen, ik weet het ik heb gister niks online gezet maar dat kwam onderandere omdat ik het vergeten was. Maar hier is een kort hoofdstukje. Ik hoop dat jullie het leuk vinden.

BYEE.

x-valesca