My life with BTS [voltooid]

Chapter 17

POV Jill

na het eten lig ik op de bank met een buik dat waarschijnlijk gaat ontploffen als ik nog één ding eet. Ik zweer het je Jin had zo veel opgeschept, en ik mocht niet weg totdat het op was. Ik zat een uur later nog aan tafel maar ik heb het wel op. Dus ja nu lig ik op de bank een tv programma te kijken over dieren of zo. Als ik op de klok kijk zie ik al dat het half 12 is. Ik sta op en zie dat er maar 3 jongens in de kamer zijn. 'Waar zijn Namjoon Jhope Jin en Yoongi?' Jimin die op z'n telefoon aan het kijken was kijkt op. 'Die waren een half uur geleden al naar hun kamer gegaan. Ze hebben zelfs goodnight gezegd.' 'Oh.' Jimin grinnikt en gaat weer veder met zijn telefoon. Ik loop naar Jungkook die aan het gamen is op zijn laptop. Ik ga naast hem zitten en kijk wat hij aan het doen is. 'Mag ik meedoen?' Jungkook zet het spel op pauze en kijkt me verbaasd aan. 'Is er iets? Nog nooit tegen een meisje gegamed?' Hij grinnikt. 'Nee maar ik wist niet dat jij gamede.' Ik schud me hoofd. 'Ik deed het altijd met Rick. Niet dat ik er goed in ben, maar ik kon het wel.' Hij knikt. Hij geeft me een controller en drukt weer op play.

'Yaaas ik heb gewonnen!'Ik sta op en doe een vreugde dansje. Junkook gooit zijn controller op het bed. 'Je hebt alleen maar gewonnen omdat ik afgeleid was.' Ik schiet in de lach. 'Wauw je richtte op je eigen team.' 'Ja dat kwam omdat ik schrok oke.' Ik knik. 'Uhu en daarom schiet je op je eigen team players?' 'Ja.' Ik grinnik. 'Je kan gewoon niet tegen je verlies.' Taehyung komt naar ons toe gelopen. 'Wat gebeurt hier?' 'Ik heb van Jungkook gewonnen met overwatch.' V schiet in de lach. 'Heeft Jungkook verloren van een spel dat hij bijna elke dag speelt.' Ik knik. 'En nog wel tegen meisje!' We schieten in de lach en kijken Jungkook aan die boos naar ons kijkt. 'Dat kwam alleen maar omdat ik schrok van me eigen teamplayers oke?' 'Geef het maar gewoon toe Kookie, je kan niet tegen je verlies.' Jungkook zucht en klapt zijn laptop dicht. 'Waar is Jimin eigenlijk?' Tae wijst naar de bank waar Jimin met een deken over zich heen ligt. Het ziet het er echt super schattig uit. 'Hoe heeft hij door ons gegil en gelach kunnen doorslapen?' 'Ik weet het niet, ik werd juist wakker door jou omdat ik opeens gegil hoorde.' Ik grinnik. 'Nou het spijt me dat ik wakker gemaakt heb. Hoe laat is het eigenlijk?' Ik kijk op de klok en zie dat het 2 uur is. 'Misschien is het handig als wij ook gaan slapen.' Jungkook knikt en ik loop naar de badkamer toe om me pyjama aan te doen. Als ik terug kom zie ik Jungkook. Zonder shirt. Hij draait zich om en ik kijk snel weg. Hij doet snel een shirt aan. 'Genoot je van het uitzicht?' Ik kijk Jungkook aan die een grijns op zet. Ik voel dat ik rood word en loop snel naar me bed toe. Gelukkig waren er 3 bedden in deze kamer. Ik ga liggen doe me ogen dicht. Als ik het gevoel krijg dat ik bekeken word, doe ik snel me ogen open. Ik kijk Jungkook recht in zijn ogen aan. Snel kijk ik naar het nacht kasje naast me. 'Jill? Mag ik je iets vragen?' Ik knik langzaam. 'Mis jij je thuis niet?' Ik kijk hem aan? 'Waarom vraag je dat?' Hij haalt zijn schouders op. 'Gewoon. Heb je geen vrienden in Nederland?' Ik schud mijn hoofd. 'Ik werd gepest op me eigen school. Ik had alleen Nienke. Zij was de gene die voor me opkwam, en er voor zorgde dat het pesten ophield. Nou ja dat dacht ze alleen, want als ze vroeg of ze echt gestopt waren knikte ik altijd maar ze waren nooit gestopt.' Hij knikt langzaam. 'Waarom werd je gepest dan?' Ik zucht. 'Vanwege mijn uiterlijk.' Hij kijkt me verbaasd aan en gaat zitten. Ik volg zijn voorbeeld zodat ik hem nog steeds kan aankijken. 'Hoezo over je uiterlijk? Je bent een hartstikke mooi meisje.' Ik glimlach. 'Bedankt voor het compliment maar je hoeft niet te liegen.' Hij schud zijn hoofd en komt naar me toe gelopen. Hij gaat op zijn knieën zitten en ik kijk naar me handen die in me schoot liggen. Hij pakt ze vast waardoor ik hem aankijk. 'Ik lieg niet Jill, je bent knap, schattig, aardig, lief, leuk al die dingen. En als ik de mensen vind die je gepest hadden, dan komen ze niet levend weg want niemand, en dan ook niemand komt aan ons meisje.' Ik grinnik zacht en knik me hoofd. 'Dankje Jungkook.' Hij knikt en geeft een kusje op me wang. Hij loopt terug naar zijn bed en gaat liggen. 'Goodnight Jill.''Goodnight Jungkook.' Ik doe me ogen dicht en de woorden "Ons meisje" herhaald zicht steeds in me hoofd. Beteken ik dan zoveel voor hun? Ze kennen me pas een week. Ik schud de gedachtes uit me hoofd en probeer te slapen. Na een tijdje voel ik dat ik weg word getrokken door de duisternis en val in slaap.

Omg ik heb dit gewoon in een half uur geschreven ofso. Ik had dit keer opeens fucking veel inspiratie en ja dat moet ik dan gewoon kwijt. Ik ben wel echt super moe nu. Ik hoop dat ik morgen ook een hoofdstuk kan plaatsen, en anders beloof ik dat er dan snel een hoofdstuk online komt. BYEE

~valesca