My life with BTS [voltooid]

Chapter 18

POV Jungkook

Ik schrik wakker van gegil. Ik ga zitten en zie dat Jill om zich heen aan het slaan is. Ze gilt van alles en nog wat. Ik stap uit m'n bed en loop naar dat van haar. Als ik haar wakker wil maken, word ik bijna geraakt door haar hand. Ik pak haar pols en probeer haar wakker te maken. 'Nee doe me geen pijn, ik ga luisteren. Doe me alsjeblieft geen pijn!' Ik schrik van haar woorden. 'Jill wordt wakker.' Ze gilt en schiet dan naar voren. Ze is helemaal bezweet en de tranen rollen van haar wangen naar benden. Ik trek haar in een knuffel en sus haar zodat ze rustig kan worden.

Als ze na een tijdje gestopt is met huilen trekt ze terug. Haar ogen zijn rood en lopen opgedroogde traansporen op haar gezicht. 'Hey.' Ik glimlach naar haar. Ze schenkt me een kleine glimlach terug. 'Gaat het wel?' Mijn blik kijkt bezorgd als ik zie dat ze weer tranen in haar ogen krijgt. Ze knikt. 'Waar ging je nachtmerrie over?' Ze kijkt naar haar handen. 'Je hoeft het niet te zeggen maar je was aan het gillen. En je zei dat ik je geen pijn mocht doen.' Ze zucht. 'Ging je droom over de pesters?' Ze knikt. Er rolt een traan over haar wang en ik veeg hem weg. 'Wil je bij mij slapen?' Ze kijkt me aan. 'Het hoeft niet, maar misschien kan je dan wat beter slapen.' Ze knikt. Ze staat op en gaat liggen in mijn bed. Ik ga naast haar liggen en leg een arm over haar heen. Ze pakt me hand en ik glimlach. Ik zou echt niet weten wat er gebeurt zou zijn als wij er niet waren geweest voor haar.

De volgende ochtend word ik wakker omdat er haar in me gezicht zit. Ik open me ogen en zie dat Jill nog steeds naast me ligt. Mijn hand heeft ze stevig vast, alsof ze ieder moment kan worden meegenomen of zo iets. Ik haal het haar weg uit me gezicht en kijk hoe laat het is. Als ik zie dat pas half 8 is, wil ik me ogen dicht doen als ik voel dat Jill me hand loslaat. Ze draait zich om en kijkt me recht in de ogen aan. Ik haal wat haar uit d'r gezicht en ze glimlacht. 'Goedemorgen.' 'Hey.' 'Heb je een beetje kunnen slapen?' Ze knikt. Ze gaat zitten en rekt zich uit. 'Hoe laat is het?' Ik wijs naar de klok. Ze zucht en gaat weer liggen. 'Jill?' Ze draait zich om naar mij. 'Kan je me vertellen wat de pesters tegen je deden?' Ze zucht. 'Je hoeft het niet te zeggen hè?' Ze schud haar hoofd. 'Nee ik zeg het wel.' Ik knik. 'Euhm het begon al op de basisschool omdat ik het lievelingetje was van alle docenten. Maar dat kwam alleen omdat mijn ouders dik waren met de docenten.  Euhm ja ik werd uitgescholden en soms zelfs na school in elkaar getrapt. Ik dacht dat ik blijer zou zijn als ik op de middelbareschool zou zitten alleen dat was ook niet zo.' Ze neemt een pauze voordat ze veder gaat. 'Euhm ik haalde altijd hoge cijfers, docenten mochten me altijd en ik had geen vrienden behalve Nienke. Zij nam het altijd voor mij op als die stomme pesters weer naar me toe kwamen. Nienke dacht altijd dat ze niets zouden doen vanwege haar, maar ze had het mis. Want altijd na school stonden ze me op te wachten. Ze scholden me uit voor alles en nog wat en sloegen me altijd. Me ouders hadden geen idee want ik wou niet dat ze zich zorgen zouden maken voor mij. Nienke en ik werden fan van jullie en ik had toen altijd muziek op. Ik negeerde iedereen behalve Nienke en me ouders. Alleen het pesten was nooit gestopt.' Haar tranen lopen lang haar wangen en ik veeg ze voorzichtig weg. Ik trek haar in een knuffel. 'Maar nu ben je hier en kunnen ze niks doen.' Ze knikt. Jimin komt binnen en kijkt ons verbaast aan. Als hij ziet dat Jill aan het huilen is zet jij een bezorgd hoofd op, en komt naar ons toe lopen. 'Hey gaat het wel?' Jill gaat zitten en knikt. 'Ja het gaat we hadden het over vroeger en herinneringen kwamen naar boven.' Jimin knikt. 'Laten we de andere roepen en vragen aan Jin of hij eten wil gaan maken.' Jungkook en ik grinniken en knikken.

Hello peopleeee. Another chapter for you guys 😂 and I have really no idea why I'm doing this in English but yeah. So the new chapter and I hope you will enjoy it 😂❤️ BYEE

~Valesca