My life with BTS [voltooid]

Chapter 55

*6 jaar later*
POV JILL

'Jongens waar zijn jullie het begint zo!' 'Ja we zijn er over 5 minuten, Yoongi wou niet wakker worden.' Ik zucht en zeg dat ze moeten opschieten voordat ik de hoorn neerleg. 'En waar zijn ze?' Ik draai me om. 'Ze zijn er bijna, Yoongi wou niet opstaan.' 'Tja zo is hij nou eenmaal.' Ik trek een wenkbrauw op. 'Nou jij wou anders ook niet wakker worden hoor.' 'Dat was omdat jij de hele tijd moest plassen.' Net voordat ik iets terug wil zeggen word ik afgekapt door een kleine meisjes stem. 'Papa waar blijft oom Taehyung?' Jimin draait zich om. 'Hij komt er zo aan, oom Yoongi wou niet wakker worden dus zijn ze iets later.' Saejin knikt en loopt dan weer naar haar kamer. 'Ze is zo cute.' Jimin knikt. 'Net zoals jij.' Ik grinnik. 'Slijmbal.' Hij lacht en geeft me dan een knuffel. 'Ik hou van je.' 'Ik hou ook van jou.' Hij geeft me een kus en glimlacht dan. TRINGGGG 'Dat zullen de jongens dan eindelijk zijn.' Ik loop naar de doe die open. 'Daar zijn jullie dan eindelijk!' Ik kijk Jin aan die naar Yoongi wijst. 'Hey niet mij de schuld geven,het s niet mijn schuld dat hij maar bleef doorslapen.' Ik kijk Yoongi aan die enkel glimlacht naar mij. 'Oom Taehyung!' Saejin komt de trap afgerend met haar favoriete knuffel in haar handen. 'Hey Saejin.' Hij tilt haar op en geeft haar een knuffel. Ik laat de jongens binnen en Taehyung loopt naar boven met Saejin. 'Nou tijd om te drinken hebben we niet want de film begint over 10 minuten, dus we moeten eigenlijk al weg nu.' Jungkook die net zijn jas heeft uitgetrokken zucht en trekt hem weer aan. 'Nou let's go dan.'

Ik loop eerst nog even naar boven met Jimin om Saejin doei te zeggen. Ik klop op de deur en ik hoor een "kom binnen" vanaf de andere kant van de deur. Ik doe de deur open en zie Taehyung op de grond zitten met een prinsessen kroontje op en Saejin zit tegen over hem met een theekan en naast haar zitten haar knuffelbeesten. 'Saejin sweetie, wij gaan nu weg oke? Let je goed op oom Taehyung?' Ze knikt en geeft me dan een knuffel. 'Papa je hebt iets op je gezicht zitten.' Jimin veegt z'n gezicht af. 'Weg?' Saejin schud haar hoofd. 'Wat zit er dan?' Ze loopt naar hem toe en geef hem dan een kus op z'n wang. 'Een kus van mij!' Ze grinnikt en geeft hem dan een knuffel. 'Doei doei, tot vanavond, Taehyung je weet waar alles ligt?' Hij knikt. 'Oke veel plezier!' Ik doe de deur dicht en we lopen naar beneden. De jongens doen de deur open als ze ons naar beneden zien lopen. We pakken onze jassen en lopen dan de deur uit. Ik zucht voordat ik de deur dicht doe. 'Hey gaat het wel?' Ik draai me om en zie een bezorgde Jimin staan. Ik knik. 'Ja ik denk soms gewoon nog aan 6 jaar geleden. Zoals nu bijvoorbeeld.' Hij geeft me een knuffel. 'Dat was 6 jaar geleden. I'm fine. Ik heb het overleeft, Nienke is weg Herman is er ook niet meer. Alleen wij en de jongens zijn er nog. Dat is toch goed genoeg?' Ik knik langzaam. 'Nou kom voordat we de film missen.' Ik grinnik en loop met mee naar de auto.

Jimin heeft gelijk. Wat gebeurd is is gebeurd. Ik moet er gewoon niet meer aan denken. Ik ben nu 22 en heb een prachtige dochter van 3 en 6 beste vrienden. Meer kan ik niet wensen toch?

Mensen dit was het dan. Ik ga alleen nog een dankwoord schrijven en dan is dit boek klaar. Ik wil jullie alvast heel erg bedanken voor het lezen van mijn boek! BYEE ❤️

~Valesca